γράφει ο Κων/νος
Σπ. Δρακάτος
Η είδηση των
ημερών: 58 ευυπόληπτοι πολίτες αποφάσισαν να ενώσουν της δυνάμεις τους για να
βοηθήσουν την χώρα να βγει από την κρίση. Ναι; Φυσικά ναι και μπράβο τους.
Ο κ. Σημίτης, ο
και εκσυγχρονιστής πρωθυπουργός επί 8 ολόκληρα χρόνια (πως τον αντέξαμε!!),
έκανε μια δήλωση, λες και μας ενδιέφερε η γνώμη του, και είπε: «Βρίσκω
πολύ ......
σωστό το κείμενο των 58. Το χαιρετίζω και πιστεύω ότι μπορεί να βοηθήσει
να βγούμε από το αδιέξοδο»! Πολλοί (τα ΜΜΕ δηλαδή) το καταχάρηκαν σαν να κατάλαβαν ότι είπε κάτι σοβαρό και υπέρ του
σκοπού των 58. Αν διαβάσετε όμως προσεκτικά αυτό το κειμενάκι των 20 λέξεων,
λέει αυτό που νομίζουν τα ΜΜΕ ότι θέλουμε εμείς, οι απλοί πολίτες να ακούσουμε,
αλλά στην πραγματικότητα και επί της ουσίας δεν λέει τίποτα, ή μάλλον λέει αυτό
που θα έλεγε ένας μίζερος και πολιτικά καχεκτικός πολιτικός, όπως ήταν ο κ.
Σημίτης επί πρωθυπουργίας τους .
Τι θα πει «βρίσκω πολύ σωστό το κείμενο…»; Εκεί είναι η ουσία; Στο κείμενο
και όχι στα πρόσωπα που μπορούν ή δεν μπορούν να το υλοποιήσουν και γιατί; Και
για να ολοκληρώσει τις δήθεν, βαθυστόχαστες εκτιμήσεις του, πρόσθεσε και το
μεγαλοπρεπές «Το χαιρετίζω… κλπ.», δηλαδή χαιρετίζει το «κείμενο» που «μπορεί
να βοηθήσει να βγούμε από το αδιέξοδο», το κείμενο (!) και όχι αυτοί, επιμένω,
που θα εργαστούν και μάλιστα σκληρά, ανάλογα με τις περιστάσεις που ζούμε, για
να το υλοποιήσουν.
Όσο για το αδιέξοδο… σε ποιο
αδιέξοδο αναφέρεται; Γιατί αδιέξοδο, με την έννοια του όρου, πραγματική και
μεταφορική, δεν υπάρχει. Το πολιτειακό μας σύστημα, δηλαδή, Προεδρία της Δημοκρατίας
– Κυβέρνηση – Αντιπολίτευση – Κοινοβούλιο, λειτουργούν κανονικά και από κανένα
δεν αμφισβητείται τίποτα. Άρα εκεί δεν υπάρχει αδιέξοδο και ευτυχώς. Τώρα, αν
αναφέρεται στην Οικονομία, που είναι και το πιθανότερο, μάλλον δεν θα έπρεπε να
κάνει αυτή την δήλωση, πρώτον, γιατί λόγω του αποτυχημένου πρωθυπουργικού του
παρελθόντος, δεν είναι αξιόπιστος και δεύτερον, γιατί το «κείμενο» των 58, που
χαροποίησε τόσο τον κ. Σημίτη, δεν αναφέρει κάτι συγκεκριμένο επ’ αυτού, όχι
γιατί δεν ξέρουν, αλλά γιατί δεν είναι ο σκοπός αυτού του κειμένου.
Ε’, λοιπόν, όχι! Αυτές οι δηλώσεις του κ. Σημίτη δεν έγιναν για να
επιδοκιμάσουν μια προσπάθεια, έντιμων ανθρώπων για ένα καλύτερο κοινό μέλλον. Δείχνουν
απλά, μια υποκρυπτόμενη μοχθηρία του πολιτικού που υπαινίχθηκε τον
«εκσυγχρονιστή» πρωθυπουργό και απέτυχε, παταγωδώς, στην προσπάθεια αυτή (αν
βέβαια προσπάθησε,… οι κ. Σπράου, Γιαννίτσης και άλλοι ξέρουν). Ήταν, ίσως, μια
καλή ευκαιρία, γι’ αυτόν για να τον ξαναθυμηθούμε, βάζοντας υποθήκη για
μελλοντικές… υποψηφιότητες, π.χ. προεδρία Δημοκρατίας... ποιος ξέρει; Άβυσσος η
ψυχή του ανθρώπου....
Πάντως, και για να τελειώνουμε, δεν νομίζω ότι υπάρχουν πολλοί που θέλουμε να
τον θυμόμαστε, τόσο αυτόν όσο και τους άλλους της παρέας Ανδρέα και μετά, μέχρι
να μας καταντήσουν ζητιάνους, ακόμα και
για λίγα… κούτσουρα για τον χειμώνα. Εμείς θέλουμε να τους ξεχάσουμε. Ας
αρκεστούν σε αυτά που η Δημοκρατία, με την απέραντη – αλλά ίσως άνιση και
πάντως άκριτη – ανοχή της, πλουσιοπάροχα τους παρέχει και ας μας αφήσουν
ήσυχους. Δεν θέλουμε ούτε να τους ακούμε, ούτε και να τους βλέπουμε.