αυτός ο πόλεμος , κάτι μου θυμίζει...

 Ελλην Φορολογούμενος


Όταν ο François-René de Chateaubriand στράφηκε κατά του Ναπολέοντος περί τα 1814 αναφώνησε σε άπταιστα γαλλικά  «On en était venu à ce point de mépris pour la ..........
vie des hommes et pour la France, d'appeler les conscrits la matière première et la chair à canon», τουτέστιν ελληνιστί , «η περιφρόνηση για τις ανθρώπινες ζωές και για τη Γαλλία φτάνει στο σημείο να αποκαλούν τους στρατευμένους  κρέας για κανόνια».        Αυτοί που έκαναν το κρέας για κανόνια εργόχειρο ήταν οι Γάλλοι στρατηγοί του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, όπως ο Joseph Joffre, που ενώ είχε σταθεροποιηθεί το μέτωπο ακολουθούσαν την τακτική να στέλνουν τα καημένα τα φαντάρια να σκοτώνονται σε άσκοπες επιθέσεις από το πυροβολικό του εχθρού,  στην λογική ότι αν δεν το έκαναν αυτό, τότε οι Γερμανοί θα μετακινούσαν στρατό στο ανατολικό μέτωπο, θα νικούσαν γρήγορα τους Ρώσους, και μετά θα ξαναγύριζαν να αποτελειώσουν τους Γάλλους. Οπότε στη λογική ότι έπρεπε να κρατηθούν ζωντανά τα δυο μέτωπα εκατοντάδες χιλιάδες φαντάροι εστάλησαν ως κρέας για κανόνια του γερμανικού πυροβολικού. Αν νομίζεται ότι οι Γερμανοί δεν το «διασκέδαζαν» πλανάσθε πλάνην οικτράν.  Οι παππούδες της Μέρκελ και του κούτσαβλου το καταχάρηκαν . Από τότε το chair à canon είναι βαθιά εντυπωμένο στην γαλλική και γερμανική μνήμη και αποτελεί πάντα μια επιλογή για την επίλυση των Γαλλογερμανικών διαφορών εσχάτως με κάποιες παραλλαγές.