Toυ Πέτρου Τρουπιώτη
H κυβέρνηση οφείλει να κυβερνά. Αυτός εξάλλου
είναι και ο ρόλος της. Και όταν λέμε να κυβερνά,
εννοούμε να λύνει προβλήματα. Να παράγει έργο. Όποιος λοιπόν πιστεύει ότι στο πλαίσιο
μια κυβέρνησης (και μάλιστα κυβέρνησης έκτακτης
ανάγκης όπως είναι η σημερινή της χώρας μας) μπορούν να γίνονται ατέρμονες θεωρητικές
συζητήσεις, μελέτες και σχεδιασμοί για το μεθαύριο, μάλλον δεν έχει αντιλήφθη που ακριβώς ο...... ίδιος συμμετέχει. Δεν έχει καταλάβει
τι απαιτεί –και μάλιστα επιτακτικά- από αυτόν και τους άλλους υπουργούς η ελληνική
κοινωνία.
Δυστυχώς φαίνεται
ότι στην σημερινή ελληνική κυβέρνηση δεν είναι ένας και δυο αλλά αρκετοί αυτοί
που είτε πιστεύουν ότι ανήκουν σε έναν όμιλο συζητήσεων με την ονομασία «υπουργικό συμβούλιο» είτε θεωρούν ότι έχουν τοποθετηθεί σε κάποια θέση στην οποία
γενικώς δεν θα πρέπει να «τρελαθούν και στην δουλεία».
Το ποιός είναι
χειρότερος και πιο επιβλαβής για την ελληνική κοινωνία , δεν είναι σαφές. Το βέβαιο
είναι ότι και οι δυο αυτές κατηγορίες υπουργών ( ή και υφυπουργών και γενικών γραμματέων
αλλά και διοικητών οργανισμών), όχι μόνον δεν βοηθούν στην σημερινή κατάσταση της
χώρας, αλλά αντίθετα μεγιστοποιούν τα προβλήματα που υπάρχουν και παράλληλα, δημιουργούν
και άλλα.
Δεν είναι δυνατόν
με οποιεσδήποτε δικαιολογίες υπουργοί να καθυστερούν αποφάσεις που πρέπει να ληφθούν.
Αποφάσεις από τις οποίες εξαρτώνται μια σειρά από επόμενες κινήσεις οι όποιες
και είναι , δυστυχώς, απαραίτητες για την συνέχιση της χρηματοδότησης της χώρας.
Δεν είναι δυνατόν να μην τολμούν μέλη της κυβέρνησης
να λάβουν αποφάσεις επειδή είτε είναι αντίθετες με προσωπικές η επιστημονικές απόψεις
τους κατά το παρελθόν είτε δεν θέλουν να αναλάβουν το όποιο πολιτικό κόστος.
Αν οι υπουργοί διαφωνούν
με βασικές επιλογές της κυβέρνησης , αν δεν θέλουν , δεν μπορούν η για οποιαδήποτε
άλλο λόγο δεν λαμβάνουν αποφάσεις που έχει αποφασίσει να ληφθούν, οφείλουν να υποβάλλουν
την παραίτηση τους. Η δια της συγκρότησης επίτροπων , δια μελετών και άλλων τρόπων
αποφυγή της λήψης αποφάσεων, δεν είναι δυνατόν να ισχύει, ιδιαίτερα στην σημερινή
κατάσταση.
Δυστυχώς, αρκετοί
«τεχνοκράτες» δεν μπορούν να αποβάλλουν το προηγούμενο « κουστούμι τους» και προσπαθούν
να συγκεράσουν και την θέση του υπουργού και την θέση του συνδικαλιστικού η αλλού
εκπροσώπου κλάδων ή φορέων που είχαν στο παρελθόν. Πράγμα βέβαια που δεν είναι δυνατόν να συμβεί.
Μόνον που έτσι δεν μπορεί να προχωρήσει κανένα
θέμα και κυρίως δεν είναι δυνατόν να υπάρξουν αποτελέσματα. Κάποιος πρέπει να εξηγήσει
σε όσους συμπεριφέρονται έτσι ότι οι υπουργοί έχουν ευθύνες και κόστος. Οι εποχές
των υπουργών μόνον με «κέρδη» έχουν περάσει, ελπίζουμε μάλιστα ανεπίστρεπτη.
Όμως δεν είναι
δυνατόν να υπάρχουν σε μια κυβέρνηση της χώρας μας, που βρίσκεται σε πολύ δύσκολη
κατάσταση, υπουργοί που θεωρούν πως η θέση που τους « απονεμήθηκε» δεν σημαίνει
ότι πρέπει να παράγουν και έργο.
Γιατί αυτή η κατηγορία μπορεί να μην ζητά μελέτες, συζητήσεις και αναλύσεις,
όμως από την άλλη δεν κάνει σχεδόν τίποτε. Δεν παρακολουθούν τα θέματα της αρμοδιότητας
τους, δεν λαμβάνουν αποφάσεις, δεν ασχολούνται, δεν υπερασπίζουν το κυβερνητικό έργο δημόσια και γενικότερα προσπαθούν
να «λαθρα βιώσας» να μην έχουν αρνητικές επιπτώσεις στο πρόσωπο τους.
Μόνον που και εδώ
τα προβλήματα συσσωρεύονται και τα αποτελέσματα της απραξίας τους (είτε από ανικανότητα,
είτε από αδιαφορία, είτε από λόγους «αυτοπροστασίας» όπως την εννοούν), επιβαρύνουν
όλους μας.
Αυτά τα επιχειρήματα
, μαζί με πολλά άλλα , θα μπορούσαν αν αποτελέσουν ένα από τα θέματα που θα μπορούσε
ίσως ο πρωθυπουργός να θέσει στην σημερινή συνάντηση με τους αρχηγούς των δυο άλλων
κόμματων που μετέχουν στην κυβέρνηση για να προωθήσει την άποψη του περί μεγάλου
ανασχηματισμού της κυβέρνησης.
Και ανασχηματισμός δεν σημαίνει μόνον αλλαγή ορισμένων
προσώπων. Σημαίνει είσοδο στην κυβέρνηση προσώπων που και ξέρουν και θέλουν και
μπορούν να παράγουν έργο ΕΔΩ και ΤΩΡΑ. Χωρίς ιδεολογικές, προσωπικές, συνδικαλιστικές
η άλλου είδους αγκυλώσεις και προκαταλήψεις….
« Οι καιροί ου μενετοί »….
ptroupiotis@yahoo.gr