Τρία χρόνια πέρασαν από το διάγγελμα του τότε πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου στο Καστελόριζο με το οποίο ανακοίνωσε την υπαγωγή της χώρας στο μηχανισμό στήριξης.Με μια μακροσκελή δήλωση και σε δραματικό ύφος, στις 23/4/2010 ο πρώην Πρωθυπουργός στέκοντας μπροστά από το λιμάνι του όμορφου νησιού δήλωσε:...
«Σήμερα, η κατάσταση στις αγορές απειλεί να αποδομήσει, όχι μόνο τις θυσίες του Ελληνικού λαού, αλλά και την ομαλή πορεία της οικονομίας.
Και κινδυνεύει να χαθεί η προσπάθεια που καταβάλλουν οι Έλληνες από τα ακόμη μεγαλύτερα επιτόκια δανεισμού και ακόμη χειρότερα από την δυσκολία δανεισμού. Δεν θα το επιτρέψουμε. Ήρθε η στιγμή, το χρόνο που δεν μας δίνουν οι αγορές, αυτόν τον χρόνο να μας τον δώσει η απόφαση που πήραμε όλοι μαζί οι ηγέτες των χωρών της Ευρώπης για να στηριχθεί η Ελλάδα.
Είναι ανάγκη, ανάγκη εθνική και επιτακτική, να ζητήσουμε επισήμως από τους εταίρους μας την ενεργοποίηση του μηχανισμού στήριξης, που από κοινού δημιουργήσαμε στην Ε.Ε. Έχω ήδη δώσει εντολή στον Υπουργό Οικονομικών να κάνει τις απαραίτητες ενέργειες.
Και οι εταίροι μας θα συνδράμουν άμεσα και αποφασιστικά, ώστε να παράσχουν στην Ελλάδα το απάνεμο λιμάνι που θα μας επιτρέψει να ξαναχτίσουμε το σκάφος μας με γερά και αξιόπιστα υλικά. Άλλα και να στείλουν και ένα ισχυρό μήνυμα στις αγορές, ότι η Ε.Ε. δεν παίζει και προστατεύει το κοινό μας συμφέρον και το κοινό μας νόμισμα».
Τι έγινε όμως τρία χρόνια μετά;
Τρία χρόνια μετά, το απάνεμο λιμάνι του κ. Παπανδρέου βούλιαξε το σκάφος μας και η χώρα μετρά τις πληγές της που μοιάζουν να μην επουλώνονται με τίποτα.
Τρία χρόνια μετρά ο ίδιος ο πρώην πρωθυπουργός, δεν πηγαίνει στην ελληνική Βουλή, δεν συμμετέχει στην παραγωγή νομοθετικού έργου, δεν εισηγείται τίποτα, δεν κάνει τη δουλειά για την οποία πληρώνεται. Αντιθέτως, πηγαίνει σε διαλέξεις σε διάφορα πανεπιστήμια του εξωτερικού και μιλά για την οικονομική κρίση στην Ελλάδα!
Η απόφασή του να βάλει τη χώρα σε καθεστώς «μνημονιακής κατοχής», τρία χρόνια μετά έχει οδηγήσει σε απώλειες του ΑΕΠ άνω του 20%, ενώ οι πολίτες, εξαθλιωμένοι μετρούν απώλειες στα εισοδήματά τους άνω του 40%.
Η ανεργία έχει εκτοξευθεί στο 27% με το ποσοστό των ανέργων κάτω των 25 ετών να αγγίζει το ιλιγγιώδες ποσοστό του 58,4%.
Τρία χρόνια μετά, η διαδικασία της εσωτερικής υποτίμησης άγγιξε μισθούς, συντάξεις και σχεδόν κάθε είδος περιουσιακού στοιχείου, πλην των τιμών των κυριότερων αγαθών, τα οποία απαρτίζουν το καλάθι της νοικοκυράς.
Οι πολίτες παλεύουν να επιβιώσουν μέσα σε ένα καθεστώς λιτότητας και υπερφορολόγησης, με τους φόρους να βαφτίζονται μόνιμοι, ημιμόνιμοι, ενιαίοι, αλλά όπως και να έχει να επιβάλλονται με αυστηρούς όρους ακόμη και σε ανέργους και στις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες.
Τρία χρονιά μετά, όσες μικρομεσαίες επιχειρήσεις έχουν απομείνει ψυχορραγούν με τις προβλέψεις να κάνουν λόγο για περισσότερα από 200.000 λουκέτα στη διάρκεια του 2013.
Τρία χρόνια μετά, οι ευρωπαίοι «φίλοι» μας και «σωτήρες» της χώρας, αρνούνται να δουν την πραγματικότητα - αν και οι ίδιοι έχουν παραδεχθεί τα λάθη τους- και επιμένουν ότι οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις οφελούν την οικονομία αλλά φταίνε οι καθυστερήσεις!
Ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο σε «επετειακή» του δήλωση τόνισε ότι το βασικό συμπέρασμα από την ελληνική εμπειρία είναι ότι «η καθυστέρηση στην εφαρμογή διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων επιδεινώνει την κατάσταση».
Εμείς πάλι, τρία χρόνια μετά την ένταξη της χώρας στο μνημόνιο συμπεραίνουμε πως το απάνεμο λιμάνι του Γιώργου Παπανδρέου, μας πήρε και μας σήκωσε...
Το διάγγελμα του Γιώργου Παπανδρέου από το... από Miss-Jessy-Lays