Η Ελλάδα χρειάζεται μία ηγεσία η οποία μπορεί "να πει την αλήθεια και να εμπνεύσει νέο κοινωνικό συμβόλαιο", τόσο της ατομικής όσο και επιχειχηματικής ευθύνης.Το άρθρο, δύο καθηγητών, του Έντουαρντ Τζόζεφ και της Άννας Τριανταφυλλίδου, δημοσιεύεται στην έντυπη και ηλεκτρονική έκδοση των Τimes της Νέας Υόρκης...
Γίνεται εκτενής αναφορά στον Αλέξη Τσίπρα στον οποίον και δίνουν τον τίτλο του "φαβορί για τη θέση του πρωθυπουργού της επόμενης ελληνικής κυβέρνησης», ενώ γίνεται αναφορά και στην επίσκεψή του σε ΗΠΑ και Βερολίνο.
Εντούτοις, γίνεται αναφορά στις πιθανότητες (τις πολλές) να αποτύχει σε μια διεθνή διάσκεψη για το χρέος, η οποία θα οδηγούσε σε ελάφρυνση των όρων δανειοδότησης και της πολιτικής λιτότητας και δημοσιονομικής πειθαρχίας.
Και αυτό επειδή ο κύριος δανειστής της χώρας μας, η Γερμανία, εκτιμούν πως ο κ. Τσίπρας μπλοφάρει σε αυτά που λέει δημόσια. Γνωρίζουν πως η ελληνική οικονομία είναι σαν μία θηλειά, έτσι την παρομοιάζουν, όπως επίσης ξέρουν ότι αποτυχία σταθεροποίησης του χρέους θα οδηγήσει σε ελεύθερη πτώση.
"Ο μόνος τρόπος να εξασφαλίσει ουσιαστικές παραχωρήσεις από τη Γερμανία και ευρύτερα από τους πιστωτές της Ελλάδας είναι να επιτύχει στο σημείο όπου δεν τα έχει καταφέρει κανένας άλλος Έλληνας ηγέτης:
στο να πείσει τους Έλληνες να δεχθούν την ανάγκη για μια πανεθνική μεταρρύθμιση", να "στείλει πλατύτερα το μήνυμα του", σημειώνουν οι Τζόζεφ και Τριανταφυλλίδου.
Η ανάλυση των Τimes δίνει μεγάλη έμφαση και στις παθογένειες της ελληνικής οικονομίας.
"Μυριάδες μικρών επιχειρήσεων, αντιπαραγωγικό σύστημα επιχορηγήσεων, διογκωμένες κρατικές αναθέσεις και βυζαντινοί νόμοι και ρυθμίσεις, οι οποίοι μοιάζουν φτιαγμένοι για να εμποδίσουν την παραγωγικότητα", αναφέρει η αμερικανική εφημερίδα, η οποία τονίζει πως πολλές επιτυχημένες επιχειρήσεις εγκαταλείπουν τη χώρα.
Επιπλέον υπογραμμίζεται πως αυτή τη στιγμή η ενέργεια των πολιτών εξαντλείται όχι στο πως να φτιαχτούν - διορθωθούν τα στραβά της χώρας αλλά πως θα επιβιώσουν.
Τέλος υποστηρίζεται στο άρθρο πως ο μόνος δρόμος για τις παραχωρήσεις και ελαφρύνσεις τις οποίες αναζητεί ο ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ και γενικότερα η ελληνική πολιτική τάξη, είναι η προώθηση των μεταρρυθμίσεων, ειδικά στον τομέα των εργασιακών, οι οποίες πιθανώς να χρειάζονται, για να καταστούν κοινωνικά αποδεκτές, "τη συναίνεση και βοήθεια τόσο της κοινωνίας των πολιτών όσο και της Εκκλησίας".