Αφού μας στερούν την ελευθερία στην οικονομία, ας μείνουμε, τουλάχιστον, ελεύθεροι στο μυαλό!

Ο συγκεντρωτισμός πλούτου και εξουσιών σε λίγα χέρια επιβάλλει στην οικονομία μια σοβιετικού τύπου διάρθρωση και αυστηρή λιτότητα. Έτσι στην Ελλάδα με τις νέες εξοντωτικές μειώσεις σε μισθούς και την αύξηση των φόρων θα χτυπηθεί ο τομέας, ο οποίος -σ’ ένα υγιές κράτος- είναι σε θέση να εξασφαλίσει οικονομική ελευθερία στους πολίτες του. Τελικός σκοπός η δημιουργία μιας κοινωνίας υπαλλήλων-δούλων, όπου το εμπορικό δαιμόνιο του Έλληνα θα εξαφανιστεί μια για πάντα.

Γνωρίζουμε για το τι συνέβαινε στα κράτη του Υπαρκτού Σοσιαλισμού, όπου το Κόμμα ήλεγχε τα πάντα. Ελεύθερη οικονομία δεν υπήρχε ούτε για αστείο και όλοι, όντες μέλη-εργάτες του Κόμματος...
, παρέδιδαν εκεί την οικονομική και ιδιωτική ελευθερία τους προς χάριν μιας υποτιθέμενης ασφάλειας. Αντί για το κόμμα βέβαια στις μέρες μας, όλα τα «ρουφάνε» οι πολυεθνικές και αργότερα μια υπέρ-πολυεθνική εταιρεία. Κατά τ’ άλλα, θα ισχύει ότι ίσχυε και στην Σοβιετική Ένωση. Άλλωστε πολλές προσωπικότητες της Δύσης δηλώνουν «μαρξιστές».

Στην Ελλάδα, όμως, θα αναρωτηθεί κανείς εύλογα, είχαμε σοσιαλδημοκρατία και τώρα δεξιό φιλελευθερισμό. Πως γίνεται να εφαρμόζονται μέτρα σοβιετικού τύπου; Αυτά ξεχάστε τα, φίλοι μας. Δεν υπάρχουν και δεν υπήρξαν ποτέ. Την Ελλάδα θα την σώσει μόνο ο πρακτικός πατριωτισμός όποιων επιθυμούν να αλλάξουν πραγματικά την μοίρα αυτής της καταταλαιπωρημένης χώρας. Αυτοί, οι οποίοι θα ενισχύσουν αρχικά την ελεύθερη αγορά, που, ωστόσο, δεν μπορεί να επεκτείνεται πέρα από κάθε όριο.

Η δημόσια περιουσία πρέπει να ανήκει στον λαό και να ελέγχεται πάντοτε από το κράτος, πόσο μάλλον ο ορυκτός πλούτος. Στην συνέχεια η πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική θα εξασφαλίσει συμφέρουσες επενδύσεις προς εκμετάλλευση των όποιων κοιτασμάτων. Συμφέρουσες αποκρατικοποιήσεις, μείωση φόρων, ενίσχυση ιδιωτικής πρωτοβουλίας, αναδιάρθρωση και ανακατανομή στον Δημόσιο Τομέα τα επόμενα βήματα.

Δυστυχώς, όμως, ζούμε στην χώρα του «υπαρκτού λαϊκισμού», όπου κανείς δεν προτείνει παρά μόνο τσακώνεται η αερολογεί. Λίγοι αυτοί που «πετούν» λογικές κουβέντες, οπότε χάνονται στο χάος. Τα νέα καλά και καθαρά μυαλά δε, αποτελούν κίνδυνο για το «κράτος της αρπαχτής», αφού θα χαθεί το βόλεμα δεκαετιών.

Θα πρέπει ν’ αλλάξουν πολλά για να δούμε φως. Πάνω απ’ όλα πρέπει να απεμπλακούμε από τα ιδεολογήματα, που το σύστημα, εμφύτευσε στο μυαλό μας, για να μας θυμίζει ότι πρέπει να ζούμε χωρισμένοι. Αφού μας στερούν την ελευθερία στην οικονομία, ας μείνουμε, τουλάχιστον, ελεύθεροι στο μυαλό!

Κίμων Γεωργακάκης, Πολιτικός Επιστήμων

ΠΥΓΜΗ.gr