Στην περίπτωση του Μάριο Μόντι, η αυτονόητη απαξίωση που συνοδεύει την κοινωνικά και πολιτικά αντιληπτική ικανότητα ενός τεχνοκράτη, συναντά μια ισχυρή και μάλλον εκκωφαντική εξαίρεση...Ο πρωθυπουργός της Ιταλίας, που στο ξεκίνημα της θητείας του θεωρήθηκε… ρουσφέτι της Άνγκελα Μέρκελ, η οποία ήθελε να ξεφορτωθεί τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι, ενώ σε επίπεδο… συνωμοσιολογίας υπερτονίζεται η παλαιότερη θητεία του στο διοικητικό συμβούλιο του Οίκου Moody’s, δείχνει το τελευταίο διάστημα να αντιλαμβάνεται την κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα που διαμορφώνεται στην Ιταλία αλλά και ευρύτερα την Ευρώπη, καλύτερα και από τους… επαγγελματίες του είδους.
Μετά τη άτεγκτη στάση που τήρησε στην τελευταία Σύνοδο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης τον Ιούνιο, και το στρίμωγμα στο οποίο υποχρέωσε την Άνγκελα Μέρκελ, ο Μάριο Μόντι μίλησε αυτή τη φορά στο γερμανικό περιοδικό «Spiegel, για το μέλλον της Ευρώπης. Αποκαλύπτοντας την ανησυχία του, όχι μόνο για το ενδεχόμενο κοινωνικών εκρήξεων, λόγω των αφόρητων πιέσεων που δέχονται οι πλέον αδύναμες οικονομίες της ευρωζώνης.
Αλλά και για το κλίμα «αντι-γερμανισμού» που αρχίζει να εκκολάπτεται, στην Ιταλία και τις υπόλοιπες χώρες του ευρωπαϊκού νότου. Με τάση να… ανέβει βόρεια. Ο Μόντι βλέπει πίσω από την κουρτίνα του μέλλοντος τη σημερινή Γερμανία να γίνεται και πάλι «το πρόσωπο του κακού» για την Ευρώπη, αυτή τη φορά σε οικονομικό και πολιτικό επίπεδο.
Σπεύδει λοιπόν να κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου, για να μην ζήσουν και οι δικές μας γενιές πεδία μαχών, έστω και σε άλλο επίπεδο.
statesmen.gr