Το λάθος μου, τα λάθη τους και οι επιπτώσεις

Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου

Έκανα λάθος, η διαπλοκή μετά από πολύ σκέψη και διερεύνηση, έκρινε ότι δεν ήταν προς όφελός της ο σχηματισμός «κυβέρνησης εκ προσωπικοτήτων». Υπερεκτιμήσαμε τη συνοχή της ή υποεκτιμήσαμε τον καιροσκοπισμό της. Μπορεί και τα δύο. Αυτό μας ανησυχεί ακόμη περισσότερο ως προς τα όρια του τυχοδιωκτισμού μιας........
αδίστακτης πολιτικομεγαλοεπιχειρηματικής τάξης, η οποία νοιώθει να χάνεται το έδαφος (ο λαός) κάτω από τα πόδια της. 

Δεν μπορεί να χτίσει πάνω στο εκλογικό σώμα η διαπλοκή με πυλώνες το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ. Ξέρουν όλοι, οι άμεσα ενδιαφερόμενοι, στα κέντρα πολιτικών και οικονομικών αποφάσεων ότι ο δικομματισμός στην Ελλάδα έκλεισε τον κύκλο του. Το γνωρίζουν και οι ηγεσίες των δύο κομμάτων. Το λάθος τους είναι ότι καθυστέρησαν πολύ να το αντιληφθούν. Το λάθος μας είναι ότι πιστέψαμε πως θα επιχειρούσαν συντεταγμένη ανασυγκρότηση. Δεν θα γίνει έτσι, όμως. Επιλέγουν να οδηγήσουν την χώρα σε ακραία μορφή απορρύθμισης, ώστε μέσω των πλέων ελεεινών απειλών και της πλέον επαίσχυντης τρομοκρατίας να χειραγωγήσουν εκ νέου την ελληνική κοινωνία, που παρουσίαζε τάσεις πολιτικής χειραφέτησης, εξαιτίας της διάστασης της κρίσης και της αποκάλυψης του συγκλίνοντος αντικοινωνικού και αντεθνικού ρόλου της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Τώρα αγωνίζονται να την ζεύσουν κάτω από το σαπισμένο σκήπτρο του «ευρώ». Και τούτο αποτελεί μια μεταμοντέρνα φάρσα, όπως και να το δεις!      

Πιστεύουν ότι μέσω αυτής της ακραίας απορρύθμισης θα διαμορφωθεί ένας νέος διχασμός μεταξύ των συντηρητικών και των προοδευτικών δυνάμεων, σαν φτηνιάρικη αναπαράσταση των δεκαετιών 1950-1960, τον οποίο θα μπορέσουν να αξιοποιήσουν προεκλογικά, έτσι ώστε να ανασυντάξουν τις σκόρπιες δυνάμεις των διαπλεκομένων και να αναδομήσουν μια ισχυρή, συντηρητική παράταξη σε στυλ ΕΡΕ. Κάπως έτσι ο κ. Σαμαράς κατέληξε να διαχωρίζει τους Έλληνες σε αριστερούς και νοικοκύρηδες, δίχως να συνειδητοποιεί φαντάζομαι την χυδαιότητα αυτού του εγχειρήματος. Δίχως να σκέφτεται ότι η αποστροφή του εκλογικού σώματος προς το κόμμα του και το πρόσωπό του ιδιαιτέρως, αποτελεί κυρίως αντίδραση των νοικοκύρηδων προς αυτούς (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ) που τους «νοικοκύρεψαν» για τα καλά! Την μικρομεσαία και μεσαία τάξη «νοικοκυρεύουν» επί δύο χρόνια και τα μέτρα για το φέρετρό της συμφώνησαν με την τρόικα Σαμαράς και Βενιζέλος, αλλά παρόλα αυτά στα μικρομεσαία λεηλατημένα υποζύγια καταφεύγουν εκ νέου τούτοι, για να υφαρπάξουν την ψήφο τους, διαμορφώνοντας νέες πλαστές διαχωριστικές γραμμές στην ελληνική κοινωνία.

Την εξέγερση των νοικοκύρηδων, των μπατιρισμένων, των ανέργων, των εργαζομένων, των νέων και των αξιοπρεπών ανθρώπων των επιχειρήσεων βιώνουμε στην Ελλάδα, αλλά όλους αυτούς η διαπλοκή και οι κομματικοί φορείς της επιχειρούν να τους τοποθετήσουν απέναντι από μια αριστερά, την οποία κατασκευάζουν ως εικόνα λαϊκής κατατρομοκράτησης  με υλικά εμφυλιοπολεμικά: θα σας βγάλουν από το ευρώ, θα σας πάρουν τις καταθέσεις, θα σας κάνουν Αλβανία θα βάλουν τους μετανάστες στα σπίτια σας, στα κρεβάτια σας, θα ληστέψουν το βιός σας, θα …κλπ!! Απειλούν, δηλαδή, με μια διεστραμμένη/ανεστραμμένη, απόλυτα παραπλανητική  εικόνα της αριστεράς, η οποία ωστόσο αντιστοιχεί περίφημα στην εικόνα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ! Περιγράφοντας την «εφιαλτική» αριστερά, είναι σαν να σκιαγραφούν με τα ρεαλιστικότερα χρώματα την πολιτεία του δικομματισμού και τις αντικειμενικά διαμορφωμένες τάσεις του.

Οι νοικοκύρηδες χάραξαν αριστερά πορεία, διότι τους έριξε στην άβυσσο η δεξιά πορεία του δικομματισμού. Αυτό είναι η αλήθεια και τούτο αποτελεί φυσιολογική συνέπεια της απατηλής τακτικής της διαπλοκής. Τραβώντας κι άλλο προς τα δεξιά το σκοινί, με το οποίο είχαν δεμένο μέχρι τώρα – και συνεχίζουν να έχουν σε κάποιο βαθμό - το εκλογικό, πελατειακό σώμα οι συντηρητικές, πατριδοκάπηλες και ασφαλώς σφόδρα διαπλεκόμενες με οικονομικά συμφέροντα δυνάμεις, αυτή την περίοδο, το πιθανότερο είναι να σπάσει το κορδόνι και να γκρεμοτσακιστούν, προκαλώντας παράλληλα, δυστυχώς, και νέα απολύτως αφύσικα και περιττά τραύματα στην ελληνική κοινωνία.    

Ο νέος ανιστόρητος, τυχοδιωκτικός διχασμός που δοκιμάζουν ως επικοινωνιακό προεκλογικό όπλο οι διαπλεκόμενοι με κύριο όχημα τη ΝΔ και τον νεοφιλελεύθερο χώρο, εκτός από φάρσα με μικρή αποτελεσματικότητα, αποτελεί και μέγιστη ανηθικότητα, αν όχι ύβρι με αντικειμενικούς πολιτικούς και πολιτισμικούς όρους.
Η σύγχρονη αριστερά στην Ελλάδα, όπως και στην υπόλοιπη Ευρώπη, δεν είναι εξτρεμιστική ακροαριστερά, όπως δεν θα πρέπει να μεταβληθεί αντίστοιχα και η συντηρητική (κομματικά) πλευρά της Ελλάδας σε εξτρεμιστική ακροδεξιά. Μόνον που εάν συνεχίσει η ΝΔ και οι γύρω της τούτη την πορεία που χάραξαν, σε πολύ λίγο εκεί θα καταλήξουν: στον δεξιό λαϊκίστικο εξτρεμισμό.

Σαν να μην έφτανε ο εξτρεμισμός των ευρωλάγνων πού οδήγησε σε όλα τούτα που οι ίδιοι καταριούνται σήμερα, έρχονται τώρα οι ίδιοι αμετροεπείς, άπληστοι και αδιόρθωτοι του συντηρητικού και ψευδοπροοδευτικού χώρου να προκαλέσουν νέο κύμα «εξαγνισμού». Με τον ίδιο τρόπο που μας έσωσαν από την πτώχευση θα μας σώσουν και από πιθανή έξοδο από το ευρώ: δια της επιθέσεως σε αυτούς που δήθεν επιδιώκουν την χρεοκοπία της χώρας, την οποία χρεοκόπησαν όμως ήδη ΠΑΣΟΚ και ΝΔ! Τραγικές αντιφάσεις που δεν αντέχουν την λογική βάσανο του ανθρώπου, αλλά δε βαριέσαι, τώρα που είναι όλοι ενωμένοι, έχοντας κοινό στόχο την αριστερά, με την αμέριστη συμπαράσταση μάλιστα Γερμανών και άλλων ευρωπαίων κυβερνητικών αξιωματούχων, κάτι θα βγάλουν εκλογικώς!

Η ελληνική αριστερά όχι μόνον ενώνει αντανακλαστικά και αντιδραστικά τα κομμάτια μιας παλαιοκομματικής και ξεθωριασμένης δεξιάς, εξευτελίζει και ολόκληρη την σημερινή λειτουργία της ΕΕ. Ας αναλογιστεί, για μια στιγμή, ένας σοβαρός άνθρωπος, τι θα συμβεί αν ο ελληνικός λαός υποκύπτοντας στον εκβιασμό της Γερμανικής ηγεσίας, υποστηρίξει στις νέες εκλογές τις μνημονιακές δυνάμεις και παρόλα αυτά η χώρα καταλήξει σε διπλό νομισματικό καθεστώς! Αν ο κόσμος  παγιδευτεί στο ψευδοδίλημμα  «ευρώ ή δραχμή» - παρότι το πρόβλημα μας είναι διακυβερνητικό και ηγεμονικό, όπως έχω εξηγήσει επανειλημμένως – και καταλήξουμε στο τέλος δίχως ευρώ στο εσωτερικό, παρότι υποστηρίξαμε εκλογικώς το «ευρώ», μετά ποιος θα έχει την ευθύνη για τις επιπτώσεις; Ασφαλώς όχι ο Γερμανός υπουργός οικονομικών και ούτε η διαπλοκή ή οι κυβερνώντες, αλλά η ανυπάκουη αριστερά των διαδηλώσεων, φαντάζομαι! Άσχημα παιχνίδια, άκρως επικίνδυνα παιχνίδια παίζονται από απολύτως φαιδρές προσωπικότητες, δήθεν υπευθύνων!   

Ξέρετε τι δείχνει, σε μένα που ζω από πολύ κοντά τις ευρωπαϊκές εξελίξεις  - από το 1983 - η συμπεριφορά κυβερνητικών, ευρωπαίων αξιωματούχων και φορέων εξουσίας της ΕΕ, ως προς τις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα; Ότι η «επιχείρηση» ΕΕ, όπως τουλάχιστον την ξέρουμε, βρίσκεται υπό διάλυση. «Παρα-αλήτεψε» το πράγμα, έχασε τον τύπο του και αναρχοποιείται. Όταν σε ένα καθεστώς ηγεμονίας δεν τηρούνται ούτε τα προσχήματα, που δομούν διακριτούς ρόλους και αρμοδιότητες και διαδραματίζονται τόσο εκχυδαϊσμένες παρεμβάσεις στον εσωτερικό πολιτικό ανταγωνισμό μιας χώρας μέλους της Ένωσης, τότε το σύστημα φανερώνει σοβαρή διάβρωση από μέσα, ακριβώς στον πυρήνα του. Και τούτο αναπόδραστα θα προκαλέσει έκρηξη με μεγάλη πιθανότητα αυτοκαταστροφής της ΕΕ.

Ποιος ωφελείται από αυτό; Μακάρι να μπορούσα να πω, «οι λαοί»! Τουλάχιστον ας το προσπαθήσουμε! Αυτός είναι άλλωστε ο ρόλος της αριστεράς, να παλεύει κόντρα στις πιθανότητες. Αυτό θα συμβεί και με τον ΣΥΡΙΖΑ, βαδίζοντας προς τις νέες εκλογές: θα παλέψει μόνος απέναντι στο καθεστώς της διαπλοκής και έναντι του μοχλού αναστύλωσής του… του ΚΚΕ. Αν είναι δυνατόν το ΚΚΕ, με τόσους αγώνες και τόση εμπειρία να διαπράττει τα ίδια και τα ίδια σφάλματα, με τόση μάλιστα μικρότητα! Όχι, αυτή τη φορά η ηγεσία του ΚΚΕ, δεν κάνει λάθος, όπως στις προηγούμενες εκλογές, τώρα διαπράττει ιστορικό ατόπημα που θα πληρώσουν και πάλι καταρχήν οι κομμουνιστές και κατά δεύτερο λόγο ολόκληρη η προοδευτική κοινωνία. Και δεν εννοώ ασφαλώς την πολιτική διαφοροποίηση του ΚΚΕ, από την υπόλοιπη αριστερά, αλλά την φτηνιάρικη, προβοκατόρικη, κομματική αφήγηση που την συνοδεύει!  Η δική μου λάθος εκτίμηση – η πρώτη την τελευταία διετία – με κάνει σοφότερο («πλουσιότερο»), αντίθετα η τραγική στρατηγική της δεξιάς και του ΚΚΕ θα μας κάνει συλλογικά, πολιτισμικά και πολιτικά, φτωχότερους…για το οικονομικά δεν το συζητώ, αν και εδώ τα «σκήπτρα» κρατά το ΠΑΣΟΚ και οι παραφυάδες του!