Γράφει η Στεφανία Λυγερού
Δύο άνθρωποι διαφωνούν, ποιος μιλάει σωστά και ποιος λάθος; Αν υπήρχε
ακροατήριο, οι μισοί θα συμφωνούσαν με τον έναν κι οι άλλοι μισοί με τον άλλον.
Πώς θα ορισθεί ποιος λέει το σωστό;
Τις απόψεις μας τις διαμορφώνουν οι συνθήκες μας. Τα παθήματά μας. Όσοι
έχουν κοινά παθήματα συμφωνούν, όσοι έχουν διαφορετικά διαφωνούν.
Υπάρχει όμως ENA σωστό για όλα τα
πράγματα, αυτό που λέμε Δίκαιο (που δεν χωρά αμφιβολίες -με το δίκαιο συμφωνούν
όλοι, άσχετα από παθήματα). Πώς διακρίνεται το ένα και .......
μοναδικό σωστό;
Οι απόψεις είναι τόσες όσες και οι μοίρες ενός κύκλου. Αν μείνεις μόνο στη
δική σου, την βιωματικά βγαλμένη, δεν μπορείς να δεις το ένα και μόνο σωστό,
γιατί εστιάζοντας σ’ ένα συγκεκριμένο σημείο μπορείς να δεις μόνο ένα μικρό
μέρος της αλήθειας.
Το ένα και μόνο σωστό δεν βρίσκεται στο μέσον τους κύκλου (δεν είμαι
αριστοτελική), αλλά στην αρχή και στο τέλος του. Η αρχή και το τέλος είναι το
ίδιο ακριβώς σημείο στον κύκλο, που εμπεριέχει όμως όλη τη διαδρομή.
Για να καταφέρεις να διακρίνεις το δίκαιο πρέπει να εξετάζεις καθετί έξω
από την επήρεια του βάλλεσαι, σαν να τα ζει άλλος, σαν παρελθόν, να μην σε
πονούν, να μην έχουν επίδραση σε σένα, να τα δεις χωρίς άποψη, σαν άγραφος
πίνακας, τότε (μόνο τότε) μπορείς να δεις το σωστό, το ένα και μοναδικό. Τότε
(μόνο τότε) θα έχεις σωστή άποψη.
Σωστή είναι ΜΟΝΟ η άποψη που έχει λάβει υπόψη της και τις 360 μοίρες του
κύκλου -αυτή που έβγαλες αφού τον διένυσες ολόκληρο.
Στεφανία Λυγερού