Του Πέτρου Τρουπιώτη
« Θα μου πείτε, κέρδισε
η ωμη βία; Θα σας απαντήσω ξεκάθαρα: Ναι Αυτή είναι η ωμη αλήθεια ,είτε μας αρέσει
είτε όχι».
Αυτή είναι η αφοπλιστική
απάντηση του συναδέλφου δημοσιογράφου (Π. Μπούρχα) περιφερειακού καναλιού ( Ήπειρος TV1), που δεχθηκε την επίθεση με γιαούρτια και αυγά,
μέσα στο στούντιο σε ζωντανή μετάδοση, επειδή φιλοξένησε στην... εκπομπή του τις απόψεις
εκπροσώπου της Χρυσής Αυγής.
Και η απάντηση ήταν
σε ερώτηση από το Έθνος της Κυριακής για το αν θα φιλοξενούσε και πάλι τις απόψεις του συγκεκριμένου κόμματος μετά τα όσα
υπέστη.
Με την απάντηση του αυτή
ο συνάδελφος εξήγησε με μια ειλικρινά
που πραγματικά σε αφήνει άφωνο τι ακριβώς
κατάφεραν αυτοί που κινήθηκαν εναντίον
του.
Κατάφεραν να επιβάλλουν
τις απόψεις τους με την βία. Κατάφεραν να τρομοκρατήσουν όλους όσους έχουν διαφορετική
άποψη με τους ιδίους. Κατάφεραν να επιβάλλουν λογοκρισία. Γιατί ετσι λέγεται απλά
το ότι τρομοκρατούν οποίον αφήνει να ακούγονται και άλλες φωνές , οποίες και αν
είναι αυτές, όσο και αν διαφωνεί κάνεις με αυτές.
Και όμως οι Ενώσεις
των Δημοσιογράφων που σε άλλες περιπτώσεις
είναι λαλίστατες, εδώ δεν έβγαλαν ούτε μια ανακοίνωση για να καταγγείλουν την προσπάθεια
φίμωσης του λόγου. Δεν έβγαλαν ούτε μια καταγγελία και μια δήλωση συμπαράστασης
σε έναν συνάδελφο μας στον όποιο ασκήθηκε
βία, επειδή άφησε να ακουστούν όλες οι φωνές,. Επειδή υπερασπίστηκε την ελευθεροτυπία.
Δυστυχώς, όπως φαίνεται,
το έχουμε πει και άλλη φορά , κάποιοι συνδικαλιστές του δημοσιογραφικού κλάδου παρατηρούν
τα γεγονότα με βάσει τα δικά τους γυαλιά, με βάσει τις ιδεολογικές ή άλλες απόψεις
και συγγένειες τους.
Κι όμως , η βία η προσπάθεια
λογοκρισίας αλλά και η προσπάθεια να μην υπάρχει ελευθεροτυπία, δεν εχει ούτε χρώμα
ούτε κομμα.
Και οφείλουμε να την καταδικάζουμε
κάθε φορά , όπου και όπως και αν εμφανίζεται.
Γιατί σε αντίθετη περίπτωση
το μονό που κάνουμε είναι να επιβραβεύουμε όλους αυτούς που θέλουν με την άσκηση
, λεκτικής ή και πραγματικής βίας να επιβάλλουν τις απόψεις τους.
Να επιβάλλουν το
ποιος θα μιλά , ποτέ αλλά και τι θα λέει. Να επιβάλλουν να ακούγεται μόνον η φωνή
αυτών με τους οποίους οι ίδιοι συμφωνούν.
Κάτι τέτοιο , οδηγεί κατευθείαν
στον φασισμό, εστω και αν όσοι αυτή την φορά έκαναν την « επαναστατική πράξη»
να πετάξουν γιαούρτια , υποστηρίζουν ότι το έκαναν κατά του φασισμού.
Κι όμως, χρησιμοποίησαν
καθαρά φασιστική μέθοδο. Και αυτό δεν αλλάζει με όποιο χρώμα και αν την βάψουμε.
Και αυτοί ίσως δεν έχουν
αίσθηση της δημοκρατίας, της ελευθεροτυπίας και γενικώς κινούνται με τα δικά τους
μυαλά. Οι ενώσεις των δημοσιογράφων όμως , με ποια μυαλά κινούνται.
Αντιλαμβάνονται ότι όταν
δεν αντιδρούν και μάλιστα έντονα , ουσιαστικά βοηθούν να περάσει η πρακτική των
βίαιων αυτών ομάδων.
Αντιλαμβάνονται ότι βοηθούν να κυριαρχήσει ο φόβος και να υπάρξουν
και άλλοι δημοσιογράφοι που θα πουν αυτό που λέει ο συνάδελφος από τα Γιαννενα Οτι
« κέρδισε η ωμη βία».
Αυτό θέλουμε; . Να βοηθήσουμε
την ωμη βία να επιβάλει τους ορούς με τους οποίους θα ασκείται η δημοσιογραφία;.
Τους ορούς μέσα στους οποίους οι δημοσιογράφοι θα κάνουμε την δουλεία μας;.
Μήπως θα πρέπει , ως δημοσιογράφοι
αλλά και ως πολιτεία να σκεφτούμε λίγο πιο σοβαρά τέτοια περιστατικά. Μήπως τελικά
βοηθάμε και εμείς την εκκόλαψη ενός αλλού αυγού του φιδιού. Απλώς ενός φιδιού
με άλλο χρώμα;
Μονον που το φίδι, ότι
χρώμα και να είναι , είναι τελικά φίδι με θανατηφόρο τσίμπημα…