Του Μάνδαλου Παναγιώτη.
Ο τελευταίος πόλεμος μεταξύ ημών και Τρόικας ανέκυψε και για
τα φάρμακα. Βέβαια το ερώτημα απελπιστικά οδυνηρό και θα ταλανίζει για πολύ την
κοινωνία. Τα γενόσημα φάρμακα δηλ. φάρμακα με την ίδια φαρμακευτική ουσία αλλά
από κάποια άλλη εταιρεία όχι επώνυμη που κοστίζουν λιγότερο, π.χ το depon, το panadol, το lomnarid έχουν την ουσία παρακεταμόλη σαν δραστική ουσία, αλλά είναι
από διαφορετικές εταιρίες. Βέβαια οι .........
φαρμακευτικές εταιρείες κερδίζουν πολλά
χρήματα με την αποκλειστικότητα τα πρώτα χρόνια της κυκλοφορίας ενός φαρμάκου
και μετά λόγω επωνυμίας. Αυτό τις καθιστά κοστοβόρες ως προς την αγορά των
σκευασμάτων τους που τις περισσότερες
φορές μπορούμε να πούμε ότι υπερκοστολογούνται κιόλας. Βέβαια η ποιότητα
του φαρμάκου είναι πιστοποιημένη και σύμφωνα με τα διεθνή στάνταρτ. Από την
άλλη και Ελληνικές φαρμακοβιομηχανίες είναι στο εμπόριο παρέχοντας υψηλής
ποιότητας φάρμακα. Και φυσικά παρέχοντας και θέσεις εργασίας σε Έλληνες πολίτες
σε αυτές τις άγριες ημέρες όπου η εύρεση εργασίας είναι πολύ δύσκολη υπόθεση. Τα
γενόσημα φάρμακα μπορεί να προέρχονται και από τρίτες χώρες Κίνα, Ινδία κλπ,
από εταιρίες χαμηλού κόστους όπου μετά την περίοδο αποκλειστικότητας παράγουν
το ίδιο προϊόν. Βέβαια το έργο το είδαμε και με την αγροτική και κτηνοτροφική
παραγωγή. Η αγρανάπαυση μας έφερε σκόρδα Κίνας, πατάτες Αιγύπτου, βρεφικά γάλατα
με επικίνδυνες τοξικές ουσίες, χαρτί υγείας με αρκετά επιμολυντικά στοιχεία κλπ. και άλλα προϊόντα που καθημερινά ακούμε για
την κακή ποιότητα τους. Και τότε το κόλπο με τις πολυεθνικές ήταν θα σας
φέρουμε προϊόντα που κοστίζουν λιγότερο αλλά δυστυχώς στο τέλος μας κοστίζουν
πολύ περισσότερο γιατί τουλάχιστον στην Ελλάδα υπερκοστολογούνται και οι
πολυεθνικές κερδίζουν εκατομ. ευρώ σε βάρος του πορτοφολιού μας της ποιότητας και
της υγείας μας. Για τα φάρμακα η δαπάνη μεγάλη. Και φυσικά η ρέμουλα μέχρι τώρα
ανεξέλεγκτη. Μήπως θα πρέπει να παρθούν μέτρα ως προς το κόστος που πουλάνε οι
πολυεθνικές και την υπερκοστολόγηση και όχι ως προς την ποιότητα; Μήπως πάλι
πέσουμε στην ίδια παγίδα, κλείσουν και ο τελευταίες εναπομείναντες Ελληνικές
φαρμακοβιομηχανίες και βρεθούνε και άλλοι άνεργοι όπου θα πάμε στο γνωστό, ότι
δεν παράγουμε τίποτα και άρα πρέπει να κατεβάσουμε και άλλο τα μεροκάματα;. Ένα
μέτρο είναι να τεθεί πλαφόν στην τιμή πώλησης του φαρμάκου στην ελεύθερη αγορά
με το κόστος από τα ταμεία και όχι μόνο για τα φάρμακα αλλά και για όλες τις
προμήθειες των νοσοκομείων και λοιπών ασφαλιστικών ταμείων. Ένα άλλο είναι αφού
γράφονται ορισμένα φάρμακα να διατίθενται και σε ποιο καλή τιμή από ότι στο
εμπόριο κλπ. Νομίζω ότι αν πάμε πάλι στην ποιότητα θα έχουμε τα ίδια
αποτελέσματα που ήδη δοκιμάζουμε. Και φυσικά όταν μιλάμε για φάρμακα και
δημόσια υγεία έχουμε και την επικινδυνότητα της υγείας, που ήδη είναι
δοκιμασμένη, του ασθενούς. Στο κάτω-κάτω δεν έγινε ποτέ λόγος για τα δις από τα
αποθεματικά των ταμείων που χάθηκαν από τα σκάνδαλά του χρηματιστηρίου, των
ομολόγων, των απλήρωτων υποχρεώσεων ιδιωτών και δημοσίου προς τους
ασφαλιστικούς φορείς, την εισφοροφυγή που
κοστολογείται σε εκ ευρώ και θα δούμε ότι τα αποθεματικά των ταμείων είναι
πραγματικά πολύ ποιο καλά και μάλλον για άσπρη τρύπα δις θα μιλάμε. Μέχρι τότε
μιλούσαμε πάντα για την άσπρη τρύπα των ταμείων που πολλές φορές ξελάσπωναν τον
προϋπολογισμό. Αν δούμε τα γενόσημα φάρμακα θα πρέπει οι προτεινόμενες
προδιαγραφές να είναι αυστηρότατες και σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά στάνταρ. Και
όταν λέμε αυστηρότατες όχι όπως τα ηλεκτρικά και τα άλλα made in THE WORLD που
βέβαια διαθέτουν και το σήμα CE.
Και το ξανατονίζω ότι πρόκειται για φάρμακα που δίνονται σε άτομα με
δοκιμαζόμενη ήδη την υγεία που πολλές φορές βρίσκονται πολύ κοντά εις τον Κύριον.
Συχνά βλέπουμε διάφορα σκευάσματα από αυτές τις χώρες που ενώ έχουν το σηματάκι,
μετά από καιρό ανακαλύπτεται κάποια ουσία ή κάτι που δεν είναι πραγματικά με τα
στάνταρτ αν και πέρασαν από την επιτροπή. Η ηλεκτρονική συνταγογράφηση κατά την
γνώμη μας αν επεκταθεί σε όλα τα ταμεία θα είναι και ελεγχόμενη αλλά και εύκολα
θα μπορεί με έλεγχο να προσδιορισθεί το κόστος και οι διαρροές σε
υπερκοστολογήσεις, αν βέβαια υπάρχει θέληση και όχι όπως τις προηγούμενες φορές
συγκάλυψη. Με αυτόν τον τρόπο θα αποφευχθεί και η επικινδυνότητα της ποιότητας
έχοντας προϊόντα(φάρμακα) με υψηλές προδιαγραφές.
Ο κ.
Παναγιώτης Μάνδαλος είναι Βιολόγος, Υποψήφιος Διδάκτορας του Εργαστηρίου
Υγιεινής και Προστασίας Περιβάλλοντος στο Τμήμα Ιατρικής του Δημοκρίτειου
Πανεπιστημίου Θράκης και εργάζεται στο Περιφερειακό Εργαστήριο Δημόσιας Υγείας
Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, (Π. Ε. Δ. Υ Α. Μ .Θ.) .
e-mail: panosmandalos@yahoo.gr