Γράφει ο Δημήτρης Κακογιάννης
Ενοχλήθηκε η υπουργός Παιδείας από τις μούντζες που προέταξαν ομαδικά οι μαθητές προς την εξέδρα των επισήμων στα Ιωάννινα κατά την παρέλαση για την επέτειο της απελευθέρωσης της πόλης από την τουρκική σκλαβιά.
Δεν έχει ενοχληθεί από την ανέχεια, την κακομοιριά, την εξαθλίωση που έχει οδηγήσει τόσο αυτή όσο και ολόκληρο το σινάφι της τον ελληνικό λαό, οι μούντζες την..........
Δεν έχει ενοχληθεί από την ανικανότητα της ιδίας και των υπηρεσιών της που ακόμα δεν έχουν δοθεί βιβλία στα σχολεία, δεν έχει ενοχληθεί που μαθητές λιποθυμούν στα σχολεία από την ασιτία, δεν έχει ενοχληθεί που μαθητές από μακρινά χωριά δεν μπορούν να παρακολουθήσουν τα μαθήματά τους γιατί δεν υπάρχουν μεταφορικά μέσα.
Έχει –λέει- δοθεί εντολή στους διευθυντές να ξεκινήσει έρευνα για το πώς έγιναν τα επεισόδια και να καταλογισθούν ευθύνες.
Λες και χρειάζεται έρευνα για να βρεθούν οι υπεύθυνοι.
Αν κοιτάξει στον καθρέφτη στο σπίτι της, θα βρει ένα υπεύθυνο.
Και αν δει και τους ομοτράπεζους της στη Βουλή θα βρει και τους υπόλοιπους υπεύθυνους.
Προφανώς ξέχασε η κυρία υπουργός ότι την εξουσία που νέμεται, την απολαμβάνει τόσο αυτοί όσο και οι υπόλοιποι συνεξουσιαστές της επειδή κάτι νέα παιδιά σαν αυτά που τους μούντζωσαν προχθές στην παρέλαση ξεσηκώθηκαν πριν σαράντα περίπου χρόνια, για να απαλλαγεί η χώρα από κάποιους άλλους ετσιθελητές κυβερνήτες.
Τότε βρήκε αυτή και οι υπόλοιποι την ευκαιρία να εκμεταλλευθούν το λαό και με παραπλανητικά συνθήματα του τύπου «λεφτά υπάρχουν», όπως «η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες», «εδώ και τώρα αλλαγή», «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο», «ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά» και άλλα που τροφοδοτούσαν την δίψα για δημοκρατική αλλαγή όπως τώρα, έτσι και τότε απαλλοτρίωσαν την λαϊκή ψήφο, έφτιαξαν ένα κόμμα και το βάφτισαν παραπλανητικά «σοσιαλιστικό» σκαρφάλωσαν στην εξουσία και για να τη διατηρήσουν κατέφυγαν σε άκρατους δανεισμούς για να δημιουργήσουν τον κομματικό στρατό, τους λεγόμενους «πρασινοφρουρούς» που αθρόα διόριζαν σε κάθε υπηρεσία, προσεταιρίστηκαν και διαβρώσανε συνδικαλιστικές παρατάξεις, δημιούργησαν αγροτικούς συνεταιρισμούς για να προστατευθούν –τάχα- το εισόδημα και τα προϊόντα των αγροτών και αντ αυτού διαγουμίστηκαν κοινοτικές επιδοτήσεις που δρομολογήθηκαν και ενθυλακώθηκαν από υμετέρους, έγιναν οικόπεδα, σπίτια, καταθέσεις, αυτοκίνητα εις υγεία των κορόιδων και σε γνώση των «μεγάλων».
Η ίδια τακτική ακολουθήθηκε συνέχεια για σαράντα χρόνια με τις όποιες κυβερνήσεις.
Και είναι αυτά τα «δανεικά» που τώρα καλούνται να τα εξοφλήσουν άμεσα αυτοί που «δεν τα έφαγαν μαζί».
Καιροσκόποι που μπήκαν στην πολιτικοί με κάτι τριμμένα ζιβάγκο και φθαρμένα μπλου-τζιν, που ερχόταν στις συνεδριάσεις της Βουλής με ποδήλατο και μοτοσακό τάχαμου λαϊκού προφίλ και έφυγαν άλλοι κρυφά και άλλοι φανερά, με τεράστιες περιουσίες, με καταθέσεις στις Ελβετίες και σπίτια στην Ακρόπολη, γιατί αυτό ήταν η επιταγή του «σοσιαλισμού» και το κόμμα κατέληξε και έγινε «σοσιαλ-ληστρικό».
«Ας αφήσουμε –είπε η υπουργός- μακριά τα νέα παιδιά από όλες τις πολώσεις και τις συγκρούσεις, που έχουν πολλών ειδών χαρακτηριστικά. Οι νέοι άνθρωποι είναι αυτοί που πραγματικά οργίζονται και θυμώνουν περισσότερο από την κατάσταση που επικρατεί στη χώρα».
Αφού κυρία μου αναγνωρίζεις ότι έχουν δίκιο οι νέοι να θυμώνουν τότε τι ζητάς καταλογισμό ευθυνών;;
Αυτοί οι νέοι οργίζονται και θυμώνουν γιατί βλέπουν και ζουν τα χάλια που έχετε οδηγήσει εσείς την κοινωνία.
Βλέπουν τον πατέρα και τη μάνα τους που έχουν μείνει χωρίς δουλειά να μη μπορούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους, να τους κόβουν τα φροντιστήρια και τις σπουδές γιατί δεν μπορούν να πληρώνουν το κόστος συντήρησής τους, τους παππούδες τους να μένουν χωρίς φάρμακα και περίθαλψη γιατί ο Λοβέρδος θέλει να φανεί πιστός υπήκοος της τρόικας, να τους μειώνουν τη σύνταξη και να αδυνατούν να πληρώσουν τους λογαριασμούς που αυξάνονται κάθε μήνα.
Βλέπουν συνανθρώπους τους μέχρι χθες νοικοκυραίους, να σιτίζονται από την εκκλησία και τους Δήμους.
Βλέπουν τα όνειρα τους οι ελπίδες και οι προοπτικές τους να σβήνουν πριν ακόμα πάρουν σάρκα και οστά και το μέλλον να φαντάζει σαν μια σκοτεινή κουρτίνα, μια νύχτα χωρίς ξημέρωμα.
Οι μούντζες είχαν μια συγκεκριμένη κατεύθυνση, και κακώς παρεξηγήθηκε και ο δήμαρχος. Γιατί αποδέκτες ήσασταν εσείς, ολόκληρο το πολιτικό σύστημα, και ας μη ήσασταν εκεί παρόντες.
(Αλήθεια γιατί δεν παρεστήκατε και εσείς εκεί;; Έκανε «τζιζ» ;;
Το φαινόμενο δεν ήταν καθόλου απαράδεκτο, όπως είπες, αντίθετα ήταν επιβεβλημένη αντίδραση και αν θέλετε κάνετε ένα «γκάλοπ» να βεβαιωθείτε. Όλοι οι Έλληνες επιδοκίμασαν την ενέργεια των μαθητών. Να είσαι δε σίγουρη ότι θα το ξαναζήσεις το «όνειρο» στις 25 του Μάρτη. Κοντός ψαλμός αλληλούια.
Οι μούντζες είχαν στόχο ένα φθαρμένο, σάπιο, αναχρονιστικό και διεφθαρμένο σύστημα που έχει τελειώσει.
Ό,τι κακό μπορούσε να κάνει στον τόπο το έκανε και με το παραπάνω και είναι καιρός να ενταφιαστεί τόσο το σύστημα όσο και οι εκπρόσωποί του.
Έντεκα εκατομμύρια πολίτες στη χώρα, λέτε να μη βρεθούν 300 νέοι άνθρωποι με ήθος γνώσεις και ικανότητες να αναλάβουν να οδηγήσουν τον τόπο;;
Εμείς θα τους βρούμε και θα τους αναδείξουμε.
Εσάς πρέπει να διαγράψουμε από τη ζωή μας.