Γράφει ο Κώστας Μύντζηρας
Η αμηχανία που επικράτησε στην ορκωμοσία της κυβέρνησης Παπαδήμου είναι
σύστοιχη με τη ζάλη και το σάστισμα που κυριαρχεί στα κομματικά
επιτελεία όσων ενεπλάκησαν στο σχηματισμό της αλλά κι αυτών που
αντιτάχθηκαν. Δεν πρόλαβε να στεγνώσει το μελάνι στον πάπυρο με τις
υπογραφές των υπουργών κι άρχισαν διαρροές, δηλώσεις, επιφυλάξεις κλπ
που αποτελούν κι αδιάψευστη επιβεβαίωση.
Το ερώτημα που περνάει από στόμα σε στόμα κι απάντηση ακόμη δεν έχει
είναι, αν θα υποστηριχθούν ουσιαστικά (τουλάχιστον από ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ)
οι αποφάσεις της νέας κυβέρνησης. Αν με άλλα λόγια τα κόμματα που έχουν
δηλώσει υποστήριξη έχουν πιάσει το.......
νόημα των καιρών ή απλώς θα
συνεχίσουν την έως τώρα πορεία τους.Φοβούμαι ότι η τύχη της κυβέρνησης εν πολλοίς θα εξαρτηθεί από τις πρώτες δημοσκοπήσεις και τα ποσοστά που κάθε κόμμα θα λάβει. Αν η ΝΔ εμφανισθεί να χάνει –λόγω της στάσης της τις τελευταίες ημέρες- το προβάδισμα που μέχρι τώρα είχε, αν το ΠΑΣΟΚ για τον ίδιο λόγο κάνει νέα χαμηλά, αν αντιστοίχως ο ΛΑΟΣ απωλέσει δυνάμεις ενώ ΚΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ βελτιώσουν τη θέση τους, τότε τα περιθώρια επιτυχίας της μεταβατικής κυβέρνησης θα φαίνονται λίγα.
Θα εξακολουθήσουν, όμως, μαθηματικώς να υπάρχουν και δεν θα εκμηδενισθούν για όσο χρόνο η βουλή στηρίζει την κυβέρνηση. Μέχρι τις εκλογές μέγα μέρος της στήριξης των κομμάτων της βουλής θα εκφράζεται κυρίως από την κοινοβουλευτική ομάδα τους. Εδώ και χρόνια με κάθε ευκαιρία βουλευτές διαμαρτύρονται, πως λίγο οι κομματικές ηγεσίες και πειθαρχίες, λίγο ο κανονισμός κι ο εν γένει τρόπος λειτουργίας της βουλής τούς επιφυλάσσουν ρόλο, πολύ κοντά στη διεκπεραίωση και πολύ μακριά από τις φιλοδοξίες τους για ουσιαστική συμμετοχή. Ηρθε ο καιρός να αναδειχθούν σε πρωταγωνιστές