ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

 Γράφει ο Κων/νος Πετρίδης

Το κείμενο αυτό γράφεται με μοναδικό στόχο την αφύπνιση όλων των ανθρώπων που ζουν στην Ελλάδα, ανεξαρτήτως φύλου, ηλικίας, χρώματος ή καταγωγής. Παρακάτω, θα σας παρουσιάσω τις ιδέες μου όσον αφορά την έξοδο της χώρας μας από αυτή τη μεγάλη κοινωνική, πολιτική και οικονομική κρίση.
• Θα ξεκινήσω αυτή την έκθεση ιδεών με ένα φλέγον, κατ’ εμέ, ζήτημα, που δεν είναι άλλο από αυτό των παράνομων μεταναστών. Οι άνθρωποι αυτοί (οι λαθρομετανάστες) θα έπρεπε να βγάλουν χαρτιά ώστε να παραμένουν νόμιμα στη χώρα μας. Σε περίπτωση όμως που αυτό δεν είναι δυνατό για τους ίδιους, οφείλουν να φύγουν από αυτή και να πάνε είτε σε κάποια αναπτυσσόμενη χώρα(όπου θα υπάρχουν ευκαιρίες στην αγορά εργασίας), είτε να επιστρέψουν στις πατρίδες τους. Θα ήθελα ο κόσμος αυτός να είναι φτιαγμένος όπως περιγράφει το τραγούδι “Imagine” των....... Beatles: χωρίς κράτη και με όλους τους ανθρώπους ενωμένους. Όμως, δυστυχώς, η Ιστορία μας έχει αποδείξει ότι κάτι τέτοιο είναι σχεδόν ανέφικτο. Επομένως, οφείλουμε να προσαρμοζόμαστε στις συνθήκες. Για την καλύτερη αντιμετώπιση, λοιπόν, του ζητήματος της λαθρομετανάστευσης στη χώρα μας, θα πρότεινα στην κυβέρνηση να δώσει εντολή στο αστυνομικό σώμα να προχωρήσει σε επιχειρήσεις-«σκούπα» (όπως συνηθίζεται να λέμε) στα μεγάλα αστικά κέντρα (Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα κ. ά), όπου και υπάρχουν πολλοί παράνομοι μετανάστες, προκειμένου να συλληφθούν και στη συνέχεια, μετά την κράτησή τους σε χώρους οπού θα ελέγχονται τα χαρτιά τους (αν υπάρχουν) και αφού διαπιστωθεί (για τους λαθρομετανάστες) εάν υπάρχει κάποιος λόγος για την παραμονή τους στην Ελλάδα (π. χ. η ύπαρξη οικογένειας στη χώρα μας ή κάποιας εργασίας αποτελούν τέτοιους λόγους), να γίνει ένα είδος «ξεκαθαρίσματος» ώστε να νομιμοποιηθούν (ακόμα και με ελαφριά φορολογία) όσοι λαθρομετανάστες «έχουν» κάτι να τους κρατάει στην πατρίδα μας , ενώ οι υπόλοιποι να φύγουν με προορισμό κάποια άλλη ευρωπαϊκή (έπειτα από συμφωνία με την Ε. Ε) ή άλλη αναπτυσσόμενη χώρα, ή διαφορετικά την πατρίδα τους. Επιπλέον, θα πρότεινα μετάθεση των περισσότερων στρατιωτών του Ελληνικού Στρατού στα σύνορα με τις γειτονικές μας χώρες, ώστε να μπορεί να ελέγχεται το ποιος μπαίνει στην Ελλάδα, με αποτέλεσμα τον έλεγχο και τη μείωση της λαθρομετανάστευσης. Με τέτοιου είδους μέτρα θεωρώ ότι πολλά προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα μας θα μειώνονταν (εγκληματικότητα, ανεργία), ενώ παράλληλα θα μπορούσαν να προκύψουν έσοδα (από τη φορολογία που θα επιβαλλόταν στους – νόμιμους πλέον – μετανάστες).
• Το δεύτερο θέμα που θα θίξω έχει σχέση με το πρόβλημα της γραφειοκρατίας που υπάρχει σε μεγάλο βαθμό στη χώρα μας. Το πρόβλημα αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στον τεράστιο αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων. Για το λόγο αυτό θεωρώ αναγκαία την απόλυση ενός ποσοστού (π. χ. το 40%) των ανθρώπων αυτών. Μετά την απόλυσή τους, οι άνθρωποι αυτοί θα συνεχίσουν να πληρώνονται από το κράτος, με αισθητά μειωμένες αποδοχές (π. χ. με το 50% του μισθού που έπαιρναν), έτσι ώστε να μπορούν να διατηρούνται οι ισορροπίες στην οικονομία. Ένα τέτοιο μέτρο θα βοηθούσε το κράτος να εξοικονομήσει χρήματα, ενώ παράλληλα η θα λάμβανε τέλος η γραφειοκρατία που μαστίζει το ελληνικό δημόσιο.
• Το τρίτο ζήτημα που θέλω να θέσω αφορά τις πηγές πετρελαίου που – όπως φημολογείται τα τελευταία χρόνια – υπάρχουν κάτω από τα νερά της Μεσογείου μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Θα πρότεινα, λοιπόν, την επισταμένη μελέτη των υδάτινων αυτών περιοχών, έτσι ώστε να διαπιστωθεί αν τελικά υπάρχουν πετρελαιοπηγές και αν αυτές είναι ικανές να παράγουν ικανές ποσότητες πετρελαίου. Εάν όντως υπάρχουν και μπορούν να παράγουν αρκετό πετρέλαιο, οφείλει να γίνει συμφωνία με τη γειτονική χώρα – άσχετα με το σε ποια από τις δύο χώρες ανήκουν οι υδάτινες αυτές περιοχές – έτσι ώστε να μπορέσει να προχωρήσει η εξόρυξη του πετρελαίου και στη συνέχεια η εκμετάλλευση αυτού σε ποσοστό ανάλογο της χρηματοδότησης των έργων. Με μία τέτοια κίνηση, η Ελλάδα θα είχε πολλά οφέλη, καθώς θα βελτιώνονταν οι σχέσεις με την Τουρκία, ενώ παράλληλα η παραγωγή πετρελαίου θα μείωνε σε κάποιο βαθμό το οικονομικό πρόβλημα της Ελλάδας, αφού θα μειώνονταν οι εισαγωγές του σημαντικότερου καυσίμου, ενώ θα ήταν δυνατή και η πώληση του στο εξωτερικό.
• Μία ακόμα μεταρρύθμιση που θεωρώ ότι πρέπει να γίνει αφορά την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας. Αντικειμενικά, η Ελλάδα έχει τη δυνατότητα να παράγει λίγα πράγματα, η πλειονότητα των οποίων αφορά τον πρωτογενή τομέα. Οφείλουμε λοιπόν να στραφούμε σε αυτόν τον τομέα. Για να γίνει αυτό, θα πρότεινα στο κράτος την αγορά τμημάτων γης (πιθανώς και ακινήτων) στην επαρχία και στη συνέχεια διανομή της γης αυτής σε ανθρώπους οι οποίοι έχουν μείνει άνεργοι και είναι πρόθυμοι να στραφούν στην αγροτική εργασία. Έχω την εντύπωση ότι κάτι τέτοιο θα βοηθούσε σε μεγάλο βαθμό την οικονομία μας να αναπτυχθεί, καθώς θα ήταν δυνατό να σταματήσουμε τις εισαγωγές αγροτικών προϊόντων, ενώ θα μπορούσαν οι παραγωγοί να προχωρήσουν ακόμη και σε εξαγωγές. Επίσης, θα μειωνόταν το ποσοστό της ανεργίας, καθώς και ο υπερπληθυσμός στα αστικά κέντρα, ο οποίος προκαλεί μείωση του βιοτικού επιπέδου και αύξηση της εγκληματικότητας.
 
 
Βεβαίως, για την πραγματοποίηση όλων αυτών, βασική προϋπόθεση αποτελεί η πάταξη της διαφθοράς. Αλλά αυτό είναι καθαρά θέμα των ανθρώπων που κυβερνούν το κράτος μας. Πάντως, όπως μού έχει πει επανειλημμένως ο θείος μου, την πραγματική ευτυχία τη βρίσκει κανείς με το να δίνει στο συνάνθρωπό του και όχι με το να παίρνει από αυτόν. Και ο νοών νοείτω…
Μπορεί να με πείτε ονειροπόλο, αφελή, ρομαντικό και ιδεαλιστή, όμως εγώ πιστεύω ότι με λίγη καλή θέληση όλα μπορούν να γίνουν…