Δύο σενάρια για την Ελλάδα!

 Γράφει ο Dr. Money
 
Μ’ όποιον κι αν μιλήσει κανείς, εντός ή εκτός Ελλάδος, καταλήγει στο ίδιο συμπέρασμα:

Η Ελλάδα βρίσκεται χωρίς αμφιβολία στην πιο δεινή θέση από το τελευταίο τρίμηνο του 2009 που η κρίση ξεκίνησε, ή τουλάχιστον έκανε πιο έντονα την εμφάνισή της, ανάλογα με το τι πιστεύει ο καθένας.

Εκ των υστέρων αποδεικνύεται ότι η διακοπή των συνομιλιών με την τρόικα ήταν μία ακόμη λανθασμένη κίνηση της ελληνικής πλευράς.

Μάλιστα, η ζημιά θα ήταν πολύ μεγαλύτερη αν ο υπουργός Οικονομικών κ. Βενιζέλος, ο οποίος είχε συμβολή στην απόφαση, δεν αντιλαμβανόταν γρήγορα το λάθος και δεν έσπευδε από την......... επόμενη κιόλας μέρα να διορθώσει ό,τι μπορούσε, προλαβαίνοντας τα χειρότερα.

Φυσικά, κάποιες εντυπώσεις και αντιλήψεις δεν μπορούν να αλλάξουν.
Οι γραφειοκράτες της τρόικας δεν πρόκειται να αλλάξουν άποψη για τους ανθρώπους που συνέταξαν το νέο νομοσχέδιο των δημοσίων υπαλλήλων με την περιβόητη «προσωπική διαφορά».

Για την ιστορία, οι γραφειοκράτες διαπίστωσαν ότι το κόστος του νέου μισθολογίου ήταν μεγαλύτερο απ’ ό,τι του παλιού, για να αναρωτηθούν αν οι συντάκτες του ήταν απλώς περιορισμένων ικανοτήτων ή είχαν κάποιον άλλον σκοπό.

Σύμφωνα με insider, οι της τρόικας συμπέραναν ότι συνέτρεχαν και οι δύο λόγοι.
 
Επιπλέον, η αποχώρηση της τρόικας ανέδειξε σε μεγάλη έκταση διεθνώς την αποτυχία της Ελλάδας να τιμήσει τις δεσμεύσεις -κάποιες τουλάχιστον από αυτές- που είχε αναλάβει στο πλαίσιο του δανεισμού της.

Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να ενισχύσει την πεποίθηση σε ανώτατους κύκλους στην Ε.Ε. ότι η Ελλάδα είναι μια πολύ ειδική περίπτωση και να εδραιωθεί η αντίληψη στην κοινή γνώμη ορισμένων χωρών της ευρωζώνης ότι δεν πρέπει να δίνονται λεφτά στη χώρα μας.

Τι θα μπορούσε να γίνει για να βελτιωθεί κάπως το κλίμα;
Η Ελλάδα θα έπρεπε να υλοποιήσει τα περισσότερα, αν όχι όλα, από αυτά που ζητά η τρόικα και το πρόγραμμα ανταλλαγής ομολόγων (PSI) στο πλαίσιο του β΄ πακέτου στήριξης να στεφθεί με επιτυχία.

Οι χώρες της ευρωζώνης να εγκρίνουν το ταχύτερο δυνατό τον νέο ρόλο και τις αρμοδιότητες του ευρωπαϊκού μηχανισμού EFSF και το β΄ ελληνικό πακέτο.

Η ΕΚΤ να παράσχει ρευστότητα στις τράπεζες για μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα, παρεμβαίνοντας ταυτόχρονα στη δευτερογενή αγορά ομολόγων.

Η Ιταλία και οι άλλες χώρες της ευρωπεριφέρειας θα έπρεπε επίσης να δείξουν ότι εφαρμόζουν πιστά τα προγράμματα δημοσιονομικής προσαρμογής και διαρθρωτικών αλλαγών και οι μεγάλες οικονομίες της ευρωζώνης να σταθεροποιηθούν, αποφεύγοντας την ύφεση.

Θα ήταν ωραίο αν όλα αυτά μπορούσαν να συμβούν ταυτόχρονα, αλλά το πιθανότερο είναι ότι δεν είναι εφικτό.

Ειδικότερα για την Ελλάδα είναι δύσκολο να δει κανείς πώς η οικονομία θα σταθεροποιηθεί και θα αποφευχθούν κοινωνικές και πολιτικές εντάσεις.

Η δημοσιονομική πολιτική παραμένει σφιχτή, ενώ η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας γίνεται μέσω του αποπληθωρισμού εισοδημάτων και περιουσιακών στοιχείων, από τη στιγμή που δεν υπάρχει εθνικό νόμισμα.

Κατόπιν τούτου, δεν εκπλήσσει που η κυρίαρχη άποψη στις αγορές είναι πλέον ότι η Ελλάδα θα προχωρήσει σε αναδιάρθρωση του δημοσίου χρέους της τις επόμενες εβδομάδες ή μήνες.

Αυτό που δεν μπορεί να προσδιοριστεί με ακρίβεια σήμερα είναι ποιο από τα δύο σενάρια θα επικρατήσει.

Το ένα σενάριο προβλέπει έξοδο από το ευρώ, ενώ το δεύτερο παραμονή στο ευρώ με τη σύμφωνη γνώμη των εταίρων μας.

Ας ελπίσουμε ότι θα επικρατήσει το δεύτερο σενάριο σε περίπτωση που αποδειχτεί ότι οι αγορές είχαν δίκιο.


Dr. Money