Του κ. Αλέξανδρου Μωραϊτάκη (*)
Ανησυχίες μου προκαλεί η απόφαση της κυβέρνησης για να εκταμιευτεί το σύνολο του δανείου από το EFSF, αφού δεν δίνονται τα δάνεια όπως πριν, με διμερείς συμφωνίες, να υποκύψει και να δώσει εγγυήσεις σε χρήμα η Ελλάδα στη Φινλανδία, προκειμένου να εκταμιεύσει η τελευταία την επόμενη δόση.
Η εγγύηση σε χρήμα είναι ασφαλέστερη για τη Φινλανδία και η χειρότερη δυνατή για την Ελλάδα. Στις ανακοινώσεις των δύο χωρών δεν αναφέρεται το ύψος της απόδοσης της ελληνικής κατάθεσης. Πληροφορίες μου από αρμόδια στελέχη της κυβέρνησης κάνουν λόγο για 4%. Εάν είναι αλήθεια το 4%, τότε υπάρχει θετική διαφορά υπέρ της Ελλάδας, αφού δανειζόμαστε με 3,5%. Εάν όμως υπολογιστεί η προχθεσινή .........
απόδοση 4,5% στα έντοκα τρίμηνα, τότε η διαφορά γίνεται αρνητική.
υτά τα χρήματα θα μας τα δανείσουν με 3,5%. Θα κερδίσουν λοιπόν άκοπα 1,75% - 1,50%, ή περίπου 15 - 17,5 εκατομμύρια στο 1 δισ. Να γιατί το οικονομικό επιτελείο χρειάζεται συμβούλους με κατάλληλες γνώσεις. Οι Φινλανδοί ζητούσαν εμπράγματες εγγυήσεις ή έστω βουνοκορφή, διότι έχουν πάρει απόφαση στο κοινοβούλιο να λάβουν τέτοιες εγγυήσεις. Νομίζω ότι θα ήταν μία καλή ευκαιρία για τη χώρα μας να εκμεταλλευτεί την ακίνητη περιουσία της, η οποία βρίσκεται σε αδράνεια. Θα μπορούσε να είχε δημιουργήσει ένα fund με την κρατική περιουσία και να δώσει στους Φινλανδούς μερίδια ως εγγύηση, ίσως και στους άλλους, για να μειώσει περαιτέρω το κόστος δανεισμού που προσδιορίστηκε στο ευνοϊκό 3,5%.
Χαρακτηρίζεται ευνοϊκό το 3,5% αφού η Ιταλία και η Ισπανία δανείζονται με 6,2% - 6,4%, γεγονός που προκαλεί πρόσθετες ανησυχίες για την τελική χορήγηση του δανείου από όλες τις χώρες. Στην Ελλάδα, όμως, όλοι φοβούνται τυχόν απώλεια της εθνικής κυριαρχίας, που μεταφράζεται σε πολιτικό κόστος και άρα σε χάσιμο ψήφων. Τι θα γίνει αν και άλλες χώρες ζητήσουν εγγυήσεις; Ορθά και ευτυχώς η συμφωνία αυτή τελεί υπό την αίρεση του Eurogroup.
Πιστεύω ότι το χρέος με το μικρό haircut από 14% έως 21% δεν είναι βιώσιμο. Έπρεπε το "κούρεμα" να είναι 50%, όπως υποστηρίζουν σε ιδιωτικές συζητήσεις τους παράγοντες του ΔΝΤ. Ο κόσμος φοβάται τα χειρότερα καθώς και οι ξένοι δεν αποφασίζουν ακόμη να επενδύσουν.
Οι συνεχείς έλεγχοι της τρόικας, με την αμφιβολία προβιβάσιμου βαθμού, αφού η κυβέρνηση κατά κανόνα δεν υλοποιεί τις δεσμεύσεις της, αυξάνουν την αβεβαιότητα. Απαιτείται να υπάρξει οικονομική σταθερότητα με ολοκληρωμένα και σφαιρικά μέτρα, τα οποία θα τα επεξεργαστούν έμπειροι άνθρωποι και θα ικανοποιούν τα κριτήρια καταλληλότητας.
* Ο κ. Αλέξανδρος Μωραϊτάκης είναι πρόεδρος του ΣΜΕΧΑ, πρόεδρος της NUNTIUS ΑΧΕΠΕΥ και μέλος του Δ.Σ. του ΕΒΕΑ.
Η απώλεια ρευστότητας 1 δισ. από το συνολικό ποσό του δανείου είναι ένα επιπλέον μειονέκτημα. Εφόσον υπάρχει cash-collateral, το ελληνικό χρέος θα μπορούσε να έχει αξιολόγηση "10Α" αφού έχει μηδενικό κίνδυνο. Το επιτόκιο δανεισμού από τη Φινλανδία για τη χώρα μας θα έπρεπε λοιπόν να είναι από 0,25% έως 0,50% αντί 3,5%. Τώρα οι Φινλανδοί θα βάλουν τα ομόλογα "3Α" που θα αγοράσουν με τα ελληνικά χρήματα ως εγγύηση σε μια τράπεζα και θα πάρουν δάνειο με συνολικό επιτόκιο 1,25% - 1,50%.
Η εγγύηση σε χρήμα είναι ασφαλέστερη για τη Φινλανδία και η χειρότερη δυνατή για την Ελλάδα. Στις ανακοινώσεις των δύο χωρών δεν αναφέρεται το ύψος της απόδοσης της ελληνικής κατάθεσης. Πληροφορίες μου από αρμόδια στελέχη της κυβέρνησης κάνουν λόγο για 4%. Εάν είναι αλήθεια το 4%, τότε υπάρχει θετική διαφορά υπέρ της Ελλάδας, αφού δανειζόμαστε με 3,5%. Εάν όμως υπολογιστεί η προχθεσινή .........
απόδοση 4,5% στα έντοκα τρίμηνα, τότε η διαφορά γίνεται αρνητική.
υτά τα χρήματα θα μας τα δανείσουν με 3,5%. Θα κερδίσουν λοιπόν άκοπα 1,75% - 1,50%, ή περίπου 15 - 17,5 εκατομμύρια στο 1 δισ. Να γιατί το οικονομικό επιτελείο χρειάζεται συμβούλους με κατάλληλες γνώσεις. Οι Φινλανδοί ζητούσαν εμπράγματες εγγυήσεις ή έστω βουνοκορφή, διότι έχουν πάρει απόφαση στο κοινοβούλιο να λάβουν τέτοιες εγγυήσεις. Νομίζω ότι θα ήταν μία καλή ευκαιρία για τη χώρα μας να εκμεταλλευτεί την ακίνητη περιουσία της, η οποία βρίσκεται σε αδράνεια. Θα μπορούσε να είχε δημιουργήσει ένα fund με την κρατική περιουσία και να δώσει στους Φινλανδούς μερίδια ως εγγύηση, ίσως και στους άλλους, για να μειώσει περαιτέρω το κόστος δανεισμού που προσδιορίστηκε στο ευνοϊκό 3,5%.
Χαρακτηρίζεται ευνοϊκό το 3,5% αφού η Ιταλία και η Ισπανία δανείζονται με 6,2% - 6,4%, γεγονός που προκαλεί πρόσθετες ανησυχίες για την τελική χορήγηση του δανείου από όλες τις χώρες. Στην Ελλάδα, όμως, όλοι φοβούνται τυχόν απώλεια της εθνικής κυριαρχίας, που μεταφράζεται σε πολιτικό κόστος και άρα σε χάσιμο ψήφων. Τι θα γίνει αν και άλλες χώρες ζητήσουν εγγυήσεις; Ορθά και ευτυχώς η συμφωνία αυτή τελεί υπό την αίρεση του Eurogroup.
Πιστεύω ότι το χρέος με το μικρό haircut από 14% έως 21% δεν είναι βιώσιμο. Έπρεπε το "κούρεμα" να είναι 50%, όπως υποστηρίζουν σε ιδιωτικές συζητήσεις τους παράγοντες του ΔΝΤ. Ο κόσμος φοβάται τα χειρότερα καθώς και οι ξένοι δεν αποφασίζουν ακόμη να επενδύσουν.
Οι συνεχείς έλεγχοι της τρόικας, με την αμφιβολία προβιβάσιμου βαθμού, αφού η κυβέρνηση κατά κανόνα δεν υλοποιεί τις δεσμεύσεις της, αυξάνουν την αβεβαιότητα. Απαιτείται να υπάρξει οικονομική σταθερότητα με ολοκληρωμένα και σφαιρικά μέτρα, τα οποία θα τα επεξεργαστούν έμπειροι άνθρωποι και θα ικανοποιούν τα κριτήρια καταλληλότητας.
* Ο κ. Αλέξανδρος Μωραϊτάκης είναι πρόεδρος του ΣΜΕΧΑ, πρόεδρος της NUNTIUS ΑΧΕΠΕΥ και μέλος του Δ.Σ. του ΕΒΕΑ.
Η απώλεια ρευστότητας 1 δισ. από το συνολικό ποσό του δανείου είναι ένα επιπλέον μειονέκτημα. Εφόσον υπάρχει cash-collateral, το ελληνικό χρέος θα μπορούσε να έχει αξιολόγηση "10Α" αφού έχει μηδενικό κίνδυνο. Το επιτόκιο δανεισμού από τη Φινλανδία για τη χώρα μας θα έπρεπε λοιπόν να είναι από 0,25% έως 0,50% αντί 3,5%. Τώρα οι Φινλανδοί θα βάλουν τα ομόλογα "3Α" που θα αγοράσουν με τα ελληνικά χρήματα ως εγγύηση σε μια τράπεζα και θα πάρουν δάνειο με συνολικό επιτόκιο 1,25% - 1,50%.