Η είδηση της ενδεχόμενης αύξησης της στρατιωτικής θητείας στην Ελλάδα αναπόφευκτα σε βάζει σε σκέψεις, πόσω δε μάλλον τη στιγμή που στη γειτονική Τουρκία συζητείται η… κατάργηση της Στρατιάς του Αιγαίου.
Η αύξηση της στρατιωτικής θητείας, αν τελικά αποφασιστεί, αποδεικνύει πρώτον την αδυναμία του κράτους στην πρόσληψη επαγγελματιών οπλιτών. Εφόσον δεν έχω να πληρώσω επαγγελματίες, είναι σαν να λέει η κυβέρνηση, αναγκάζω τους πολίτες να παραμείνουν παραπάνω στον στρατό.
Δεύτερον, θα μπορούσες να πεις ότι κατά μια έννοια μια τέτοια κίνηση μειώνει (προσωρινά και εικονικά) το πρόβλημα της ανεργίας διότι...... (έστω και για μερικούς μήνες) οι άνεργοι που υπηρετούν βγαίνουν εκτός στατιστικών στοιχείων_ μια απάτη.
Το χειρότερο όμως είναι ότι μια τέτοια απόφαση δηλώνει σημάδια οπισθοδρόμησης τη στιγμή που αν κάτι αναζητεί η χώρα μας, αυτό είναι η ουσιαστική πρόοδος.
Εκεί που λέγαμε «αμάν» να καταργηθεί ο στρατός (κάτι για το οποίο ίχαν γίνει προσπάθειες σε Αεροπορία και Ναυτικό), σήμερα αυξάνεται ο χρόνος θητείας;
Τι, αν όχι οπισθοδρόμηση, μπορεί να σημαίνει κάτι τέτοιο;
Θέλετε να πάμε μερικά χρόνια πίσω και να θυμηθούμε πόσες ζωές κόπηκαν στη μέση εξαιτίας της πολυετούς θητείας; Θέλετε να θυμηθούμε τις εποχές, όχι και τόσο πίσω που οι νέοι υπηρετούσαν 24 (!) μήνες; Η' και παραπάνω. Πόσες ευκαιρίες πήγαν χαμένες εξαιτίας της στρατιωτικής θητείας; Πόσοι άνθρωποι δεν ξαναβρέθηκαν στη δουλειά που είχαν ήδη αρχίσει αφού την διέκοψαν για τον στρατό;
Η στρατιωτική θητεία είχε σταματήσει να είναι άγχος της νεολαίας και δικαίως. Με αυτή τη νέα «πρόταση», η κυβέρνηση το μόνο που καταφέρνει είναι να δημιουργήσει και πάλι άγχος.