Το άγχος για τα Μαθηματικά. Ρηξικέλευθες λύσεις.

 Γράφει η Ελένη Παπουτσή

Μέσα στο πλαίσιο της ανάπτυξης του γυναικείου κινήματος ανεπτύχθησαν έρευνες με στόχο την εξήγηση της  χαμηλής επίδοσης των γυναικών στα μαθηματικά τεστ και της χαμηλής συμμετοχής τους στα τμήματα μαθηματικών.
Μελετήθηκαν εκτενώς και αυτό οδήγησε στο να διερευνηθούν οι παράγοντες που επηρεάζουν ώστε να δοθεί τουλάχιστον μια εξήγηση στους ισχυρισμούς για γυναικείο έλλειμμα στην επίδοση και τη συμμετοχή των μαθηματικών.
 Η σημασία του όρου Άγχος για τα Μαθηματικά ήταν αποφασιστική. Η ιδέα,διαδόθηκε  Την ίδια περίοδο μια ομάδα μελετητών, αναπτύσσει τεχνικές για διάγνωση και θεραπεία των συμπτωμάτων της αποφυγής των μαθηματικών μεταξύ θηλέων και αρρένων σπουδαστών. Εκείνη τη περίοδο
κατασκευάσθηκαν ερωτηματολόγια για τη μέτρηση του φόβου των μαθηματικών.
Το άγχος για τα μαθηματικά περιγράφεται ως....... «συναισθήματα που εμπεριέχουν φόβο και ανησυχία που εμποδίζουν τον επιδέξιο χειρισμό των αριθμών και τη λύση προβλημάτων σε καταστάσεις  της
καθημερνής και της σχολικής ζωής.»
Μελετητές αναφέρουν, ότι  ο όρος άγχος για τα μαθηματικά χρησιμοποιείται για να περιγράψει τον πανικό, την αίσθηση αδυναμίας τη νοητική αδυναμία που εκδηλώνονται σε κάποια άτομα όταν τους
ζητηθεί να λύσουν κάποιο μαθηματικό πρόβλημα.
Eρευνήτρια  όρισε το άγχος για τα μαθηματικά ως ένα αίσθημα ανησυχίας που
δεν προέρχεται από κάποιο πραγματικό  φόβο, αλλά εκδηλώνεται ως αντίδραση
προς μια κατάσταση.
 Κατά τη πρώτη αντίδραση το παιδί αλλά και ο ενήλικας,  εμφανίζει
άρνηση  σε μαθηματικές καταστάσεις, πράγμα που μπορεί να οφείλεται σε
αρνητικές βιωματικές  εμπειρίες  σχετικά με τα μαθηματικά, και οδηγείται στη
δεύτερη αντίδραση, κατά την οποία αποφεύγει τα μαθηματικά. Αυτή η
αποφυγή οδηγεί στη τρίτη αντίδραση της μη  ενασχόλησης με τα
μαθηματικά, η οποία οδηγεί στη τέταρτη
 της χαμηλής επίδοσης. Αυτό γεννά περισσότερες αρνητικές
εμπειρίες για  τα μαθηματικά και οδηγεί πάλι  στη πρώτη αντίδραση. Και
 αυτός ο κύκλος   αυθυποβάλλει το άτομο ότι είναι ανίκανο να λύσει  τα
μαθηματικά.
Ας λάβουμε υπόψη ότι  είναι και θέμα γονιδίων. Μερικά κορίτσια
αντιμετωπίζουν  με ευκολία  τα μαθηματικά, ( κορίτσια από πατέρα
μαθηματικό, πολλές φορές είναι καλύτερα από αγόρια ), Αν οι γονείς
δουν τάση άρνησης και σε κορίτσια και σε αγόρια για τα μαθηματικά,
μπορούν να εμφυτέψουν ένα σπόρο αγάπης για το μάθημα. Μπορούν να τους
λένε  ότι τα μαθηματικά δεν είναι όπως θεωρείται απτον πολύ κόσμο, για
έξ-υπνα άτομα (εκτός ύπνου ετυμολογικά) αλλά για άτομα που το μυαλό
τους ακολουθεί μόνο μια κατεύθυνση, πεισματικά. Πολλές φορές οι
αριθμοί έχουν μια απολυτότητα που δεν ισχύει στην  πραγματικότητα.
(π.χ. ξέρω ότι τα ζώα είναι τόσα, αλλά την ώρα που το λές γεννιέται
και άλλο ένα , και δεν είναι τόσα, αλλά είναι τόσα  σύν ένα. Οπότε δεν
ισχύει η απολυτότητα σε μερικές περιπτώσεις)Για μερικά άτομα είναι πιο
εύκολα τα πράγματα και δεν χρειάζεται ιδιαίτερη προσπάθεια  απʼ τους
γονείς. Αυτό που λένε μερικοί νέοι τόχει, και οι παλαιότεροι γονείς
τόχει  μέσα του το παιδί. Ο Πλάτωνας αυτό στην θεωρία της Ανάμνησης το
λέει πώς ότι ξέρουμε, είναι ανάμνηση από προηγούμενη ζωή. Και
δημιουργείται το ερώτημα  εδώ. Αν εμείς το  φυτέψουμε ή το μπολιάζουμε
μέσα στη συνείδηση του παιδιού που δεν τόχει τώρα, δεν θα τόχει  τα
επόμενα χρόνια; Και να μη τόχει ένα παιδί με τους κατάλληλους
χειρισμούς μπορεί να το αποκτήσει και να ενσωματωθεί στα DNA του
πλέον. Άρα τι θα πει τόχει; Πώς; θα γίνει αυτό είναι θέμα χειρισμών
και υποβολής προς τα παιδιά. Απαιτείται η κατάλληλη προσπάθεια απτους
γονείς. Μπορείτε να τους πείτε ότι τα μαθηματικά είναι  και λίγο
θεωρητικό μάθημα  γιατί στη φύση δεν υπάρχουν αρνητικοί αριθμοί.  Ότι
πρέπει να διοχετεύσουν τη  σκέψη τους προς μια κλειστή κατεύθυνση για
να το αντιμετωπίσουν, και να τους κάνετε πολλές ασκήσεις στη φύση  για
να τ΄ αγαπήσουν .Όλα αυτά είναι σκόπιμο να γίνονται μέσα στο καλοκαίρι
, ώστε όταν αρχίσουν τα σχολειά να τα αγκαλιάσουν χωρίς άγχος!!

Ελένη Παπουτσή
Εκπαιδευτικός-Πολιτισμολόγος
Μ.ED

ελ. επαγγελμ.