Γράφει η Φιλία ΒαγιάκαΑπό μικρό παιδί έχουν χαραχθεί στο μυαλό μου εκφράσεις όπως «αντρίκια συμπεριφορά», «ανδρείος χαρακτήρας» και άλλες παρόμοιες, που όλες για εμένα έχουν τις εξείς ερμηνείες: Εντιμότητα, θάρρος, παρρησία. Το πατρικό πρότυπο ενισχύει την εικόνα αυτή.
Έτσι λοιπόν συνυφασμένοι για εμένα στον τίτλο άνδρας πέραν από τους ήρωες που μας μάθαιναν ήταν και όλοι εκείνοι που καθημερινά πάσχιζαν να φέρονται αντρίκια.
Στη συνέχεια της ζωής τα πρότυπα κλονίστηκαν, οι συνθήκες αλλοίωσαν εξιδανικεύσεις, ώσπου φτάσαμε στο σήμερα που αναλογιζόμαστε τι είναι αρσενικό και τι θηλυκό.
Τέτοιο κλονισμό έχουν υποστεί οι ρόλοι και οι χαρακτήρες. Γιατί δεν είναι δυνατόν να είναι αντρίκια συμπεριφορά ο βιασμός, η εκπόρνευση, η παιδοφιλία, ακόμη και βίαιη συμπεριφορά.
Για την αλλοίωση των γυναικών έχω......... αναφερθεί.
Στο προκείμενο τώρα. Καταλαβαίνω να τροποποιούνται χαρακτήρες και να προσαρμόζονται στην πραγματικότητα. Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι πως μπορεί να αλλοιωθεί η ντομπροσύνη, και οι παραπάνω έννοιες που χαρακτηρίζουν έναν άνδρα. Είναι ή δεν είναι έντιμος. Είναι ή δεν είναι θαρραλέος και βαδίζει με αρχές και ήθος.
Πώς είναι δυνατόν το ισχυρό φύλο να συμπεριφέρεται με μικροπρέπεια και ανανδρία; Γιατί είναι άνανδρο να εξαναγκάζεις τους άλλους σε ανήθικες πράξεις ή και ακόμη να κάνουν κάτι παρά τη θέλησή τους.
Δεν μπορώ να φανταστώ τον πατέρα μου να κάνει πράξεις ανέντιμες, να λέει πράγματα χωρίς ηθική και τέλος να φέρεται ως ανδρείκελο, μαριονέτα, πως να το πω, δεν βρίσκω λόγια.
Στην πορεία της ζωής, μας πληγώνουν συμπεριφορές, λεγόμενα και πράξεις. Αλλοίμονο αν όλοι βγάλουμε την ρομφαία της εκδίκησης από το θηκάρι και να αρχίσουμε να παίρνουμε κεφάλια. Εδώ φαίνεται τι καταβολές έχουμε, όπως και πόσο τιθασεύουμε τον άλογο χαρακτήρα μας. Είναι εύκολο να αφήσουμε το πρωτόγονο που έχουμε μέσα μας να μας κυριεύσει και να μας φέρει σε αρχέγονες καταστάσεις. Αυτό όμως είναι το ζητούμενο;
Όταν υπάρχουν άνδρες που φέρονται αντρίκια στους αιώνες των αιώνων, αναρωτιέμαι πως μπορούν κάποιοι άλλοι να φέρονται άνανδρα, δηλαδή να μην τιμούν ούτε το φύλο τους, αλλά ούτε την ίδια την ανθρώπινη τους υπόσταση. Επίσης αναρωτιέμαι, μετά τις άνανδρες πράξεις τους πώς να αισθάνονται;
Ευτυχώς όμως που υπάρχουν όλοι εκείνοι οι Άνδρες στις δύσκολες συνθήκες που ζούμε, οι οποίοι όχι μόνο τιμούν το φύλο τους, αλλά ξεπλένουν με την αντρίκια συμπεριφορά τους, των άλλων τις ακατανόμαστες πράξεις που κατά τύχη φέρουν τον τίτλο άνδρας!
Με τιμή
Φιλία Βαγιάκα