Γράφει ο Μάγια
Η τραγωδία του ΠΑΣΟΚ τώρα κορυφώνεται! Ένα-ένα τα μικρά και μεσαία στελέχη παίρνουν των ομματιών τους, ρίχνοντας μαύρη πέτρα πίσω τους.
Στο ΠΑΣΟΚ πλέον παραμένει η νομενκλατούρα, ο θίασος των αρεστών, που συμπεριφέρονται σα να μην αντιλαμβάνονται, σα να μην έχουν επαφή με την πραγματικότητα. Ο εσμός των ανίκανων να γκρεμίσουν τη σημερινή διεφθαρμένη και αντιπαραγωγική Ελλάδα. Οι φιλιππινέζες των αυλικών, οι ορδές των κολλητών, των τυχάρπαστων και κουμπάρων. Ανάμεσά τους και οι ληστές με τα λευκά κολάρα, που εξακολουθούν να πίνουν εις υγείαν των κορόιδων.
Την παραίτησή του από τη Ν.Ε. του ΠΑΣΟΚ Αχαϊας, υπέβαλλε ο Δημήτρης Μαλαπέτσας, με ένα κείμενο στο οποίο........
ξεχειλίζει η οργή και αγανάκτηση. Αναφέρει, μεταξύ άλλων, ο Δ. Μαλαπέτσας:
ξεχειλίζει η οργή και αγανάκτηση. Αναφέρει, μεταξύ άλλων, ο Δ. Μαλαπέτσας:
«Είμαστε θεατές, σε ένα θέατρο σκληρότατου νεοφιλελεύθερου παραλόγου. Πρωταγωνιστές 154 ανίκανοι (και ατάλαντοι) βο(υ)λευτές μαζί με μία συμπαθέστατη υπερήλικη κυρία, που με αρκετό κόπο άρθρωνε λόγο. Η υπόθεση της τραγωδίας έχει να κάνει με την διάσωση των τραπεζών και των «golden boys», την εξυπηρέτηση του μεγάλου κεφαλαίου (πολυεθνικών, μεγαλοεργολάβων και γενικά μεγαλοκαρχαριών της χώρας ή του εξωτερικού) και την συγκάλυψη όλων όσων λεηλάτησαν το ελληνικό κράτος και τους κόπους των πολιτών του. Με τις σκληρές συνέπειες των πολιτικών τους, πάντα άδικα κατανεμημένες, να βαραίνουν μόνο τα λαϊκά στρώματα της κοινωνίας και με επιχείρημα το «μαζί τα φάγαμε» ενός ξεμωραμένου 70χρονου πρώην ψευτο-κνίτη. Μοναδικό ελαφρυντικό, η υποτροπιάζουσα βλακεία που τον διακρίνει, σύμφωνα με δικές του, πρόσφατες δηλώσεις.
Σημαντικό ρόλο παίζουν επίσης και τα ανθρωποειδή άβουλα μέλη της ΕΛ.ΑΣ, πάντα παρέα με τα χρυσαυγίτικα σκυλιά τους και πιστοί στο ραντεβού τους απέναντι στα δίκαια αιτήματα των χιλιάδων διαδηλωτών για δικαιοσύνη, αξιοκρατία και πραγματική δημοκρατία. Θεωρώ ότι χρωστάμε ένα μεγάλο ευχαριστώ σε αυτά τα συμπαθητικά θηλαστικά χαμηλής νοημοσύνης για τα χθεσινά γεγονότα στην Πλατεία Συντάγματος, κι αυτό γιατί με τις απρόκλητες και δολοφονικές επιθέσεις (στην πλειοψηφία τους) απέναντι στους «αγανακτισμένους», δίδαξαν, με τον καλύτερο τρόπο και χωρίς να το θέλουν, ένα κομμάτι της ελληνικής ιστορίας που οι περισσότεροι είχαν την εντύπωση ότι είχε θαφτεί με το πέρασμα του χρόνου.
Τα μέλη της κυβέρνησης κατάφεραν να νομιμοποιήσουν με τη συμπεριφορά τους τον όρο «κοινοβουλευτική δικτατορία». Επιβεβαίωσαν όλους εμάς που φωνάζουμε χρόνια τώρα για την αισχρή εσωκομματική κατάσταση που επικρατούσε στο ΠΑΣΟΚ τα τελευταία χρόνια και που αυτή θα οδηγούσε.
Το μόνο που έχει απομείνει «αριστερό» στο οικοδόμημα ΠΑΣΟΚ, που ίσως κάποτε να υπήρξε κίνημα για λίγο, είναι μόνο το όνομά του, κι αυτό αλλαγμένο από τον κόσμο σε σοσια-ληστικό ή ΜΠΑΤΣΟΚ, έτσι ώστε να αντικατοπτρίζονται οι συνέπειες των πολιτικών που έχουν εφαρμοσθεί την τελευταία δεκαετία (τουλάχιστον…).
Το κίνημα της «εθνικής ανεξαρτησίας» και της «λαϊκής κυριαρχίας» έχει μετατραπεί σε ένα σύγχρονο, ευρωπαϊκό, σκληρό, νεοφιλελεύθερο κόμμα εξουσίας και συμπεριφέρεται εδώ και πολύ καιρό, σαν να είναι η ιδρυτική διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη του 1974 μια άσχημη, μακρινή ανάμνηση ή μια κακή παρένθεση στην 37χρονη ιστορία του. Ειδικά τα τελευταία χρόνια θυμίζει «την βάρκα μας την κουρελού την χιλιομπαλωμένη» , μόνο που αντί για νερά, μπαίνει μέσα ο κάθε τυχάρπαστος κυρίως για να κάνει το ψώνιο του ή να εξυπηρετήσει συμφέροντα (μικροπολιτικά, οικονομικά, κλπ) ή καταστάσεις και λογικές που ανήκουν σε άλλες εποχές και άλλους πολιτικούς χώρους. Οι όποιες υγιείς δυνάμεις ή φωνές καταπνίγονται με την πρώτη ευκαιρία και με συνοπτικές διαδικασίες.
Οι παραπάνω λόγοι (κι ίσως ακόμα περισσότεροι), και οι χρόνιες υγιείς συναναστροφές μου με ανθρώπους που σέβονται τον εαυτό τους, στηρίζοντας τις αρχές και τον λόγο τους με τις ανάλογες πράξεις, δυναμώνουν την επιθυμία αποχώρησής μου από την νομαρχιακή επιτροπή Αχαΐας, της οποίας ήμουν μέλος από το 2007 μέχρι σήμερα. Ευχαριστώ όλους όσους με τίμησαν στις εσωκομματικές εκλογές καλπονοθείας του 2007 και ελπίζω να μην τους απογοήτευσα με την παρουσία μου όλο αυτό το χρονικό διάστημα. Τουλάχιστον οι δικές μου προθέσεις και οι δικές σας ψήφοι είναι αληθινές και νιώθω σίγουρος ότι θα συναντηθούμε στους δρόμους και τις πλατείες, αναζητώντας πραγματικές λύσεις για όσα μας προβληματίζουν, εκεί όπου δίνονται οι αληθινοί αγώνες για ένα καλύτερο αύριο από όσους πραγματικά το επιθυμούν».