Γράφει ο Βασίλης Χασιώτης
«Πατρίδα είναι κείνο που για χάρη του θυσιάζονται άνθρωποι και όχι εκείνο που για χάρη του σκοτώνουν.»
Μενέλαος Λουντέμης : Οδός Αβύσσου Αριθμός 0, εκδ. ΤΟ ΒΗΜΑ, Αθήνα, 2008, σελ. 343
«Ο Άγγλος κληρικός Samuel Sheridan Wilson, ταξιδεύοντας στα 1824 στην Ελλάδα, βρέθηκε στο Αιγαίο. Εκεί συνάντησε μια γερόντισσα, η οποία του είπε (όπως ιστορεί ο ίδιος) : «Έμαθα πως μας στέλνετε κάτι λεφτά από την Αγγλία» «Ναι! Δεν είναι ωραίο αυτό που κάνει η πατρίδα μου;» απήντησε ο Wilson «Μπορεί! Μα εγώ είμαι σίγουρη πως περιμένετε να πάρετε περισσότερα από όσα μας δανείζετε!» του........
είπε η γερόντισσα.»Κυριάκος Σιμόπουλος : Πώς είδαν οι ξένοι την Ελλάδα του ’21, Τόμος 4 : 1824-1826, Αθήνα, 1984, σελ. 82
Ο Ζαρατούστρα είπε : «Ω, πότε θα γυρίσω στην πατρίδα μου, όπου δε θα πρέπει να σκύβω πια –όπου δε θα πρέπει να σκύβω μπροστά στους μικρούς! –Κι ο Ζαρατούστρα αναστέναξε και κοίταξε μακρυά.»
Φρ. Νίτσε : Έτσι μίλησε ο Ζαρατούστρα, 2η έκδοση, εκδ. Δωδώνη, σελ. 232
(Σημείωση πάνω στο προηγούμενο άρθρο μου «Και οι κρίνοντες κρίνονται» που αναρτήθηκε στις 23/6 στο «ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ» : Σχολιαστής του άρθρου μου στο blog όπου αναρτήθηκε, ΟΡΘΩΣ, μου επισήμανε, ότι τα δικαστήρια αποτελούν τη Δικαστική και όχι τη Νομοθετική εξουσία. Χωρίς να αίρεται το γεγονός της βαριάς αβλεψίας μου, εκείνο που είχα υπόψη μου ήταν ο οιονεί ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ του νομολογούντος Ανωτάτου Δικαστηρίου, δοθέντος ότι οι νομολογίες ιδίως των ανωτάτων δικαστηρίων, αποτελούν πηγές Δικαίου (αν θυμάμαι καλά...), αλλά βεβαίως σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν τα Δικαστήρια Νομοθετική Αρχή. –Η σχετική διόρθωση αναρτήθηκε και στο προσωπικό μου FACEBOOK.)
Αφορμή γι’ αυτό το άρθρο στάθηκε η συντονισμένη επίθεση στο πατριωτικό ένστικτο των Ελλήνων, και ιδιαίτερα εκείνων που καλούνται να επαναπατρίσουν τις καταθέσεις τους.
Ενδεικτικά :
Για «νέο οικονομικό πατριωτισμό» αναφέρεται (στις 22/6/2011) στο ιστολόγιό του ο Μίμης Ανδρουλάκης . Μεταξύ άλλων, σημειώνει : «Η επιστροφή των καταθέσεων εμπεδώνει την εμπιστοσύνη στην ελληνική οικονομία. Οχυρώνει το τραπεζικό σύστημα και αποτρέπει οριστικά κάθε αποσταθεροποιητικό “ατύχημα” έστω κι από παρεξήγηση. Προσφέρει άμεσα ικανή ρευστότητα στην αγορά, βάζει το ταχύτερο δυνατό σε επανεκκίνηση την ανάπτυξη και ανασυγκρότηση της ελληνικής οικονομίας, συγκρατεί και αυξάνει τις θέσεις απασχόλησης. Αρκεί ακόμα και κατά το ένα τρίτο η επιστροφή των καταθέσεων που έχουν διαρρεύσει στο εξωτερικό από την αφετηρία της διεθνούς κρίσης το 2008 για να ανατραπεί θετικά το οικονομικό κλίμα στη χώρα μας. Το ζήτημα των καταθέσεων είναι το θεμελιώδες στη σημερινή καμπή της ελληνικής κρίσης. «Είσαι πατριώτης; Απόδειξέ το! Φέρε στην πατρίδα τις καταθέσεις σου! Είναι απόλυτα εγγυημένες και θα έχουν υψηλότερες αποδόσεις». Αυτό το σύνθημα πρέπει να είναι στο στόμα κάθε Ελληνίδας και Έλληνα. Αντίθετα οι κάτοχοι των καταθέσεων στο εξωτερικό, που δε θα ανταποκριθούν στο κάλεσμα της επιστροφής τους, θα υποβληθούν στη δοκιμασία μιας εξονυχιστικής εξέτασης του «πόθεν έσχες», σε υψηλή φορολόγηση και θα είναι εκτεθειμένοι σε μια σειρά άλλους κινδύνους.»
Επίσης ο άρτι υπουργοποιηθείς κ. Παντελής Οικονόμου δήλωνε στη Βουλή : «Δεν δίνουμε απλά μια μάχη. Είμαστε πάνω στη μάχη αλλά μας λείπουν σημαντικά εφόδια και θα πρέπει να κάνουμε συγκεκριμένα πράγματα, γιατί αν εγκαταλείψουμε τη μάχη θα καταστραφούμε. Γι αυτό και θα υπάρξουν πολλές πρωτοβουλίες τις επόμενες εβδομάδες. Θα συνεκτιμήσουμε την υπεύθυνη στάση όσων έχουν βγάλει λεφτά στο εξωτερικό να τα φέρουν πίσω στη πατρίδα, με όσους έχουν σκεφτεί αντιπατριωτικά και αντεθνικά. Αυτοί που θα επιδείξουν εθνική συνείδηση δεν θα έχουν την ίδια αντιμετώπιση με αυτούς που έχουν παίξει στη χρεοκοπία της χώρας για να κερδίσουν»
Έχουν αυτές οι εκκλήσεις κάποιο νόημα; Η απάντηση είναι : και ναι και όχι.
Αν οι εκκλήσεις απευθύνονται σε όσους με τρόπο παράνομο έβγαλαν τα λεφτά τους και σε όσους τα έβγαλαν μεν νόμιμα αλλά δεν αποδίδουν τους οφειλόμενους φόρους καταθέσεων, τότε οι εκκλήσεις αυτές έχουν νόημα. Κάθε άλλη έκκληση δεν έχει τυπικό τουλάχιστον νόημα. Πολύ απλά, δεν μπορείς να επιβάλεις ποινή σε όποιον νόμιμα ενήργησε. Άλλωστε, τούτη τη στιγμή που μιλάμε, τράπεζες που εδρεύουν εδώ στη χώρα μας, ελληνικές και ξένες, διαθέτουν επενδυτικά προϊόντα (π.χ. αμοιβαία κεφάλαια) που επενδύονται στο εξωτερικό, ή ανοίγουν στο εξωτερικό καταθετικούς λογαριασμούς επίσης με διαδικασία καθ’ όλα νόμιμη. Και φυσικά, τούτη η έκκληση έχει νόημα (και μεγάλο) και για όσους έχουν πρόβλημα με το «πόθεν έσχες» των χρημάτων αυτών, αλλά, ας μου επιτραπεί να πω, ότι αυτή η έκκληση για τον τελευταίο αυτό λόγο, ουδόλως κολακεύει την ελληνική δημόσια διοίκηση : δηλαδή, τον αυτονόητο έλεγχο για το πόθεν έσχες δεν τον διενήργησε όσο τα κεφάλαια ήταν εδώ και απειλεί τώρα να τον διενεργήσει που μετανάστευσαν;
Επίσης όλες οι παραπάνω εκκλήσεις έχουν νόημα ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΟΚΑΤΑΘΕΤΕΣ, διότι δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει το γεγονός ότι την εποχή του Μνημονίου, χρήματα στο εξωτερικό ΝΟΜΙΜΑ βγάζουν και καταθέτες όχι των πολλών εκατομμυρίων, μα ούτε και των πολλών εκατοντάδων χιλιάδων, αλλά απλώς των κάποιων δεκάδων (και ίσως ούτε καν δεκάδων) χιλιάδων ευρώ. (Τραπεζικό στέλεχος μου έλεγε, ότι επενδύονται σε ομόλογα εξωτερικού ή ανοίγονται καταθέσεις στο εξωτερικό ακόμα και για ποσά κάτω των 10.000 ευρω!!!). Είναι άνθρωποι του μεροκάματου, μικρομεσαίοι, μισθωτοί και συνταξιούχοι που προσπαθούν να περισώοουν ότι μπορούν από χρήματα που αποταμίευαν χρόνια και χρόνια αν όχι μια ζωή, ΔΙΟΤΙ ΠΟΛΥ ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΜΙΑ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΤΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΒΑΛΕΙ ΞΑΦΝΙΚΑ –ΣΕ ΕΚΤΑΚΤΗ ΔΥΣΜΕΝΗ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ- «ΧΕΡΙ» ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥΣ ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΕΝΗ ΚΑΠΟΙΟ ΣΟΒΑΡΟ ΥΠΕΡΤΕΡΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ, κι έτσι, για μια ακόμα φορά, ΤΑ ΣΥΝΗΘΕΙΑ ΥΠΟΖΥΓΙΑ ΝΑ ΥΠΟΣΤΟΥΝ ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ ΜΕΓΑΛΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΖΗΜΙΑ, και για μια ακόμα φορά ΚΑΠΟΙΟΙ ΝΑ ΠΙΝΟΥΝ ΕΙΣ ΥΓΕΙΑΝ ΤΩΝ ΚΟΡΟΪΔΩΝ! Είναι δικαιολογημένος ο φόβος; Σημασία δεν έχει τι πιστεύει η κυβέρνηση, σημασία έχει τι πιστεύει ο κόσμος. Διότι διαχρονικά, ιστορικά, πάντα, μα πάντα, μα πάντα, μα πάντα, ΕΙΝΑΙ ΤΟΥΤΗ Η ΜΙΚΡΟΜΕΣΑΙΑ ΤΑΞΗ ΠΟΥ ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ ΤΙΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΕΚΤΑΚΤΗΣ ή ΜΗ ΕΚΤΑΚΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ, και είναι πάντα, μα πάντα, μα πάντα, μα πάντα, ΚΑΠΟΙΟΙ «ΑΛΛΟΙ» ΠΟΥ πάντα, μα πάντα, μα πάντα, μα πάντα, ΠΙΝΟΥΝ ΕΙΣ ΥΓΕΙΑΝ ΤΩΝ ΚΟΡΟΪΔΩΝ! Ηθικοί συνεπώς εκβιασμοί, όταν επιχειρούνται εναντίον της τάξης των ΜΟΝΙΜΩΝ ΥΠΟΖΥΓΙΩΝ, που έδωσε ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΗΣ, και που προσπαθεί να ΠΕΡΙΩΣΕΙ ΤΗ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΡΑΝΙΔΑ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ ΑΥΤΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΒΙΩΣΕΙ, δεν περνούν. Η τάξη αυτή, ΠΟΤΕ ΔΕ ΡΩΤΗΣΕ ΤΙ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΓΙ’ ΑΥΤΗ, ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΠΑΝΤΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ Η ΙΔΙΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ, ΔΙΟΤΙ ΑΝ ΡΩΤΑΓΕ ΤΙ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΕΙΧΕ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΓΙ’ ΑΥΤΟΥΣ, ΙΣΩΣ ΝΑ ΜΗΝ ΑΙΣΘΑΝΟΝΤΑΙ ΚΑΜΙΑ ΠΛΕΟΝ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΝΑ ΔΩΣΟΥΝ ΤΟ ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ, ΔΙΟΤΙ ΠΟΛΥ ΑΠΛΑ, ΔΕΝ ΑΙΣΘΝΑΝΟΝΤΑΙ ΠΩΣ Ό,ΤΙ ΔΙΝΟΥΝ ΔΙΝΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ!!! Είναι κι αυτή μια λάθος και «ακραία» αντίληψη; Είναι, απαντώ εγώ, ευθύνη της κυβέρνησης να πείσει ότι είναι λάθος και «ακραία». Η τάξη αυτή, δεν είναι κάτοχος περιουσιών και καταθέσεων που μετρούνται σε εκατομμύρια ΑΝΑ ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ, ούτε είναι αυτοί που έκαναν εδώ όχι πολύ παλιότερα αυξήσεις μετοχικών κεφαλαίων εταιριών και στη συνέχεια την κοπάναγαν σε άλλα μέρη και άλλες πολιτείες, δεν είναι αυτοί που έβαλαν το χέρι σε δημόσιο χρήμα και πλούτο διότι πολύ απλά ήταν απούσα αυτή η τάξη στα σχετικά δείπνα διαμελισμού των ιματίων της Σταυρωμένης Χώρας.
Γι’ αυτή τη τελευταία κατηγορία καταθετών (δηλαδή των λιανοκαταθετών), κάποιος πρέπει να προβάλλει πιο πειστικά επιχειρήματα απ’ την πατριωτική επίκληση, ΔΙΟΤΙ ΑΠΛΑ Η ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΕΠΙΚΚΛΗΣΗ ΣΤΑ ΤΜΗΜΑΤΑ ΑΥΤΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΒΑΡΥΤΗΤΑ, ΔΙΟΤΙ ΣΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΤΟΥ ΑΠΛΟΥ ΠΟΛΙΤΗ, ΚΑΝΕΙΣ ΑΠ’ ΤΟ ΥΠΑΡΧΟΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΕΠΑΡΚΗ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΑΣΤΗΜΑ ΝΑ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟ. ΟΧΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ, ΑΛΛΟ ΛΕΩ : ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΑΣΚΑΛΟΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΔΙΔΑΣΚΟΥΝ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟ ΣΤΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΛΑΟ ΠΟΥ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΤΟΥ ΜΑΘΗΤΗ. Σε τούτους τους «λιανοκαταθέτες» που ζουν καθημερινά υπό καθεστώς φόβου και τρόμου μη και χάσουν κάποιες δεκάδες χιλιάδες ευρώ, ΟΤΑΝ ΗΔΗ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ΠΟΥ ΚΛΗΘΗΚΑΝ ΑΙΦΝΙΔΙΩΣ ΣΕ ΣΤΥΓΝΗ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΑΦΑΙΜΑΞΗ ΤΩΝ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΩΝ ΤΟΥΣ, κανείς δεν δικαιούται να απευθύνεται, και φυσικά θέλω να πιστεύω ότι οι συστάσεις και πολύ περισσότερο οι απειλές δεν απευθύνονται σ’ αυτά τα τμήματα της κοινωνίας.
Ορθώς όμως γίνεται επίκληση στους μεγαλοκαταθέτες να επαναπατρίσουν τα χρήματά τους. Διότι ο κόσμος ΔΥΣΤΥΧΩΣ εμπιστεύεται περισσότερο τις κινήσεις τούτων των μεγάλων παιχτών στις αγορές κεφαλαίων και χρήματος, παρά τη κυβέρνησή του. Βγάζουν αυτοί (οι μεγαλοκαταθέτες) τα λεφτά τους έξω; Κάτι θα ξέρουν. Τα επανεισάγουν; Και πάλι κάτι θα ξέρουν. Ας είναι σίγουρη η κυβέρνηση πως αν κατορθώσει να πείσει 3-4 μεγάλα ονόματα να επαναπατρίσουν μεγάλα τμήματα των κεφαλαίων τους στη χώρα, ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ, όλοι αυτοί οι «λιανοκαταθέτες» ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕΓΑΛΟΙ ΚΑΤΑΘΕΤΕΣ θα σπεύσουν να τους μιμηθούν. ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΩΣ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΛΗΣΜΟΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΔΙΑΡΚΟΥΣ ΑΞΙΩΣΗΣ ΑΠΟ ΟΣΟΥΣ ΜΕΤΕΙΧΑΝ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΛΟΥΤΟΥ, να επιστρέψουν ΚΑΙ ΑΠΟΔΟΣΟΥΝ ΟΙΚΕΙΟΘΕΛΩΣ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ -με κάποιες ευνοϊκές ρυθμίσεις ως προς τις ποινικές τους συνέπειες- τα εκπατρισθέντα κλοπιμαία, πρόταση που υπό άλλες συνθήκες ουδόλως θα υπέβαλα (δηλαδή την «ευνοϊκή διευθέτηση» των ποινικών τους ευθυνών).
Δυστυχώς κύριε Ανδρουλάκη, για να κλείσω με σας, ο κόσμος, διαβάζοντας τα όσα λέτε (ή γράφετε), μεταφράζει αυτομάτως το κείμενό σας, όπως και κάθε άλλο παρόμοιο κείμενο. Το κείμενό σας, στο σπίτι, στη παρέα και στο καφενείο, έχει την παρακάτω περίπου μετάφραση (και σχολιασμό) με κάποιες αναγκαίες προσθήκες : «Η επιστροφή των ΜΕΓΑΛΟΚΑΤΑΘΕΤΩΝ εμπεδώνει την εμπιστοσύνη στην ελληνική οικονομία. Οχυρώνει το τραπεζικό σύστημα –ΠΟΥ ΜΕΧΡΙ ΣΤΙΓΜΗΣ ΟΥΤΕ ΤΑ ΥΠΑΡΧΟΝΤΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΔΕΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΕΙ ΣΤΟ ΒΑΘΜΟ ΠΟΥ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ ΝΑ ΖΗΤΑ ΕΙΣΡΟΗ ΠΡΟΣΘΕΤΩΝ ΚΕΦΑΛΑΙΩΝ- και αποτρέπει οριστικά κάθε αποσταθεροποιητικό “ατύχημα” έστω κι από παρεξήγηση… «ΕΙΣΤΕ πατριώτες; Απόδειξετέ το! ΦΕΡΤΕ στην πατρίδα τις καταθέσεις ΣΑΣ! Είναι απόλυτα εγγυημένες και θα έχουν υψηλότερες αποδόσεις». Αυτό το σύνθημα πρέπει να είναι στο στόμα κάθε Ελληνίδας και Έλληνα ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΜΕΓΑΛΕΣ ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ. Αντίθετα οι κάτοχοι των καταθέσεων στο εξωτερικό, που δε θα ανταποκριθούν στο κάλεσμα της επιστροφής τους, θα υποβληθούν στη δοκιμασία μιας εξονυχιστικής εξέτασης του «πόθεν έσχες», σε υψηλή φορολόγηση και θα είναι εκτεθειμένοι σε μια σειρά άλλους κινδύνους. ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΘΑ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΥΝ». Κι όταν όλα αυτά γίνουν, ΤΟΤΕ ΚΙ Ο ΛΙΑΝΟΚΑΤΑΘΕΤΗΣ, θα επιστρέψει κι αυτός τα 10.000 ή τα 30.000 ή τα 60.000 ευρώ του, ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΠΛΕΟΝ ΔΕΝ ΥΠΆΡΧΟΥΝ ΓΙΑ ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΗ ΑΠΌ ΚΑΠΟΙΑ «ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΗ» ΑΝΆΓΚΗ, ΑΛΛΑ ΥΠΆΡΧΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΟΥΝ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ, οι ανάγκες του οποίου είχαν σχεδιαστεί με άλλα εισοδηματικά κριτήρια και σήμερα αντιμετωπίζουν τη δραματική έλλειψη οικογενειακού και ατομικού ρευστού για να εξακολουθούν να ικανοποιούνται ακόμα κι όταν έχουν περισταλεί στο έπακρο.