Στην πλέον αποφασιστική φάση εισέρχεται η επιχείρηση «βρείτε τα» των σύγχρονων «εγγυητριών δυνάμεων» της Ελλάδας, που εμφανίζονται με το θεσμικό προσωπείο του ΔΝΤ, της ΕΚΤ και της Κομισιόν. Οι δυνάμεις αυτές αποφάσισαν να διασφαλίσουν ότι θα κάνουν ό,τι μπορούν ώστε η χώρα να μην καταλήξει σε στάση πληρωμών, με την προϋπόθεση ότι ΠΑΣΟΚ και ΝΔ θα συμφωνήσουν πως θα συνεργαστούν στενά για την ολοκλήρωση ενός μακροχρόνιου προγράμματος μεταρρυθμίσεων, το οποίο τώρα αποκαλούν «αναδιοργάνωση». Οι εγγυητές μετά από ένα διάστημα διαφωνιών και εσωτερικών τριβών, κατέληξαν ότι η θεραπεία-σοκ που αρχικά επέλεξαν, προκαλεί επικίνδυνες δυσλειτουργίες στην ελληνική κοινωνία και ότι δίχως να αλλάξουν οι στόχοι του μνημονίου, πρέπει να μεταβληθεί η διαμόρφωση του περιεχομένου του και το σχετικό timing. Οι άνθρωποι θέλουν να δώσουν χρόνο στο πολιτικό σύστημα και γενικότερα στο καθεστώς να αναδιοργανωθεί, δίχως να κινδυνεύσει με κατάρρευση εξαιτίας των αποτελεσμάτων της θεραπείας-σοκ που αρχικά επελέγη. Επ’ αυτού μας προϊδέασε ο πρόεδρος της ΕΕ Χέρμαν βαν Ρόμπαϊ, ενώ φίλοι που δεν συνηθίζουν να μας λένε ψέματα και που γνωρίζουν από πρώτο χέρι τις προθέσεις των ΗΠΑ και της Γερμανίας ως προς το ελληνικό ζήτημα, μας διαβεβαιώνουν ότι έχουν καταλήξει στην ανάγκη σύνταξης ενός........... νέου μνημονίου που θα αντικαθιστά το υπάρχον και θα γεφυρώνει τον σημερινό εξατομικευμένο μηχανισμό με τον προσωρινό μηχανισμό και τον υπό διαμόρφωση και κύρωση μόνιμο European Stability Mechanism (ESM).
Το περιεχόμενο αυτού του νέου μνημονίου συζητείται αυτή την στιγμή σε πολιτικό, αλλά και σε τεχνικό επίπεδο μεταξύ των φορέων της τρόικας. Τίποτα όμως δεν πρόκειται να ανακοινωθεί σχετικά προτού ξεκαθαρίσει η υπόθεση στην Πορτογαλία, προτού αναοριοθετηθούν οι προβλέψεις του προϋπολογισμού στην Ελλάδα και εξειδικευτούν τα εισπρακτικά μέτρα και προτού καταλήξουν στον τρόπο της λεγόμενης επιμήκυνσης του παλαιού χρέους, που αντί για αναδιάρθρωση ίσως καταλήξουμε να αποκαλείται αναδιοργάνωση του δημόσιου χρέους. Αυτό θα είναι το κερασάκι στην τούρτα της φτωχοποίησης που θα τοποθετηθεί δίπλα στο άλλο κερασάκι της επιμήκυνσης του δανείου της τρόικας. Μέχρι τότε οι πάντες θα προφασίζονται ότι το ελληνικό χρέος είναι βιώσιμο και ότι τα μέτρα φτωχοποίηση ς στην Ελλάδα θα επιτρέψουν την δανειοδότησης της χώρας από τις χρηματαγορές, δίχως να υπάρξει ανάγκη αυτή να γίνει «μπαλάκι» από τον ένα μηχανισμό στον άλλον.
Ασφαλώς αυτή την φορά δεν θα γίνει το επικοινωνιακό λάθος της προηγούμενης και το νέο μνημόνιο θα εμφανιστεί ως αποτέλεσμα σκληρής επαναδιαπραγμάτευσης του αρχικού. Επ’ αυτού είναι ενημερωμένη και η ηγεσία της ΝΔ, εκτός ασφαλώς από την κυβέρνηση. Αυτό που επίμονα αναζητούν οι παράγοντες οι οποίοι επιχειρούν να συντονιστούν στο πλαίσιο της τρόικας, είναι ο κοινός τόπος των συμφερόντων αγορών – Γερμανών, που καταλήγει σε μια ήπια αναδιάρθρωση, να ακολουθήσει την συμφωνία ΠΑΣΟΚ-ΝΔ. Δεν θα υπάρξει πλέον καμία κίνηση από την πλευρά της τρόικας δίχως να έχει εξευρεθεί προηγουμένως κοινός πολιτικός τόπος μεταξύ των φορέων του δικομματισμού στην Ελλάδα και κοινή μορφή παρουσίασης από τους παράγοντες της τρόικας.
Στο πλαίσιο αυτό αναπτύσσεται τις τελευταίες ημέρες μία μορφή εκβιασμού προς το πολιτικό σύστημα. Επιχειρούν να διασφαλίσουν ότι εάν η χώρα προχωρήσει σε εκλογές, οι ηγεσίες των δύο μεγαλύτερων κομμάτων θα εγγυηθούν τους όρους του νέου μνημονίου - μέσω των οποίων οι νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις αποκτούν δομικό χαρακτήρα - υποσχόμενες ακόμα και να συνεργαστούν κυβερνητικά με όποια μορφή κριθεί πιο πρόσφορη στην συγκυρία, εάν φυσικά - όπως όλα δείχνουν - δεν υπάρξει αυτοδυναμία. Μια και οι κύριοι Παπανδρέου και Σαμαράς δεν φαίνεται να τα βρίσκουν μόνοι τους, αποφάσισαν να τους …τα βρουν οι ηγέτες της τρόικας, διαμεσολαβώντας πλέον σε επίπεδο ηγεσίας της ΕΕ, του ΔΝΤ και της ΕΚΤ. Μετά από αυτά είναι προφανές ότι εκλογές θα προκηρυχθούν μόνον μετά από την έγκριση της τρόικας και αφού πρώτα έχει διασφαλιστεί ότι θα υπάρξει μετεκλογική συνεργασία με την μορφή που η συγκυρία θα απαιτήσει, μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.
Οι προθέσεις και οι κινήσεις αυτές αφορούν ασφαλώς στην ηγεσία της τρόικας μετά από συμφωνία Ομπάμα-Μέρκελ-Σαρκοζί. Προσωπικά είμαι πεπεισμένος για την κοινή στάση που αποφάσισαν να τηρήσουν αυτοί από δω και πέρα στο ελληνικό ζήτημα, δίχως να γνωρίζω πώς ακριβώς αντιδρά ο πρωθυπουργός και το περιβάλλον του και πώς σκέφτεται να αντιμετωπίσει τις πιέσεις ο Αντώνης Σαμαράς. Έχοντας βεβαιωθεί πλέον οι νέες μας «προστάτιδες δυνάμεις» ότι η θεραπεία-σοκ δεν είναι η καλύτερη συνταγή για την Ελλάδα και πιθανότατα για καμιά απολύτως άλλη χώρα της ευρωζώνης, προσανατολίζονται σε μακροχρόνια προγράμματα δημοσιονομικής προσαρμογής και «εξορθολογισμού», καθώς και εξυγίανσης του τραπεζικού συστήματος κατά περίπτωση, ξεκινώντας από τις χώρες που ήδη βρίσκονται στην δίνη των αγορών, με πρώτη πάλι την Ελλάδα.
Το βέβαιο επίσης είναι ότι θα αγωνιστούν από κοινού ούτως ώστε ΠΑΣΟΚ και ΝΔ να αναπτύξουν τον ανταγωνισμό τους μακριά από το πλαίσιο της νέας συμφωνίας που επεξεργάζονται αυτήν την περίοδο στην τρόικα. Έχοντας αυτά ως δεδομένο το ενδιαφέρον ασφαλώς μετατοπίζεται στις αντιδράσεις στο εσωτερικό της χώρας, τόσο σε ότι αφορά στο δίπολο του δικομματισμού, όσο και στις υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις, που πλέον δεν δικαιούνται να παριστάνουν ότι αγνοούν τις προθέσεις αυτών που ανέλαβαν να ορίσουν εκ νέου την τύχη της χώρας και του λαού της, κυριολεκτικά σε όλα τα επίπεδα. Η επιχείρηση «βρείτε τα» δεν είναι μία ασήμαντη πολιτική κίνηση της συγκυρίας από τους διεθνείς παράγοντες, αλλά μια κρίσιμη επιλογή που θα επιδράσει άμεσα στην διαμόρφωση του πολιτικού συστήματος της χώρας. Πρόκειται για μια επιχείρηση που επικαιροποιεί την εξάρτηση της χώρας από τους σύγχρονους «Συμμάχους» με ένα τρόπο που δεν είναι όμως καθόλου σύγχρονος! Απ’ ότι φαίνεται της εικονικής επαναδιαπραγμάτευσης του μνημονίου θα προηγηθεί η σύνταξη μνημονίου μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, αν και δεν φαντάζομαι ότι θα το μαθαίναμε στην ώρα του. Παρόλα αυτά, εάν κάποιες πολιτικές δυνάμεις αισθάνονται ικανές να σπάσουν αυγά και να χαράξουν μια νέα πορεία, ας λάβουν αφορμή από τις παραπάνω αράδες – που σε ότι αφορά τουλάχιστον τις προθέσεις της τρόικας θεωρείστε ότι είναι ακριβείς – και ας δείξουν διάθεση ανεξαρτησίας!