Γράφει ο Ευγένιος Ανδρικόπουλος
Στον κάθε φλούφλη καθεστωτικό παπαρ-Δανίκα του διαπλεκόμενου ΒΗΜΑτισμού αναφέρομαι... Σ’ αυτόν που υπό την κάλυψη του θράσους τού εκ του ασφαλούς καταθέτοντος μάρτυρα απαντά εξοργιστικά, στην κραυγή απόγνωσης των υπαλλήλων στην ΕΡΤ για το καθεστώς εργασίας τους ,συμπυκνώνοντας την ευήθεια και άγνοιά του στις εξής μ@λ@κίες:
«Κάθε εργαζόμενος του Δημοσίου, όσο υψηλά και αν βρίσκεται, πρέπει να αξιολογείται με αντικειμενικά κριτήρια. Οπως στον ιδιωτικό τομέα. Δουλεύει; Μένει. Δουλεύει δημιουργικά και προσφέρει; Να αμείβεται παραπάνω από το κανονικό. Δεν δουλεύει; Φεύγει. Τόσο απλά.»
Ακόμη και οι αυτιστικοί γνωρίζουν πως παγκοσμίως η κάθε ΕΡΤ δεν είναι καλτσοβιομηχανία και πέρα και πάνω απ’ όλα δεν είναι αριθμούμενο μέγεθος ως οι πίτσες με το μέτρο η δημιουργία, για να τις....... κοστολογήσεις ανά τεμάχιο όπως ένας μπακάλης. Κυρίως η δημιουργία (καλλιτεχνική και ερευνητική) απροσάρμοστε, είναι σαν το λουλούδι που δεν το μετράς αλλά το μυρίζεις υπό την αυστηρή προϋπόθεση πως η οσμή σου είναι εκλεπτυσμένη επομένως δεν σε αφορά. Συμπληρωματικά να σε ενημερώσω πως ένα λεπτό τηλεοπτικού χρόνου απαιτεί από ωριαία ως τρίωρη και πεντάωρη εργασία σε εξαιρετικές περιπτώσεις. Πριν από δεκαπέντε χρόνια ο πρόεδρος του κρατικού ZDF παραιτήθηκε γιατί παρουσίασε εξ ‘ αιτίας αυτού του κανιβαλικού ανταγωνισμού -στο όνομα του οποίου ομνύεις- πλεονασματικό ισολογισμό και αιτιολόγησε την απόφασή του ως εξής. «Για να έχουν περισσέψει χρήματα σημαίνει πως η ποιότητα του προγράμματος που παρουσιάσαμε ήταν υποβαθμισμένη»! Πόσο άραγε να κοστολογείται η θεραπευτική για την ανθρωπότητα επιτυχής επινόηση της πενικιλίνης από τον Φλέμινγκ η πόσο η ενδεχόμενη αποτυχία του ηλεκτρομαγνητισμού από τον Μάξουελ στην περίπτωση που ο βοηθός δεν βημάτιζε εκ τύχης περιφερειακά του για να εκτραπεί η πυξίδα συνέπεια της οποίας ήταν να διαθέτουμε εμείς σήμερα όλα τα ευεργετήματά της.. Εκτός και αν δημιουργική εργασία θεωρείς το καρακατιναριό των Μυστικών της Εδέμ ή ενημέρωση την φαιά αποδελτίωση των κυβερνητικών ανακοινώσεων από το Mega AGB και αντικειμενική αξιολόγησή τους τις μετρήσεις της
Και επιμένει ο γελοίος : «Γκρεμίστε το Δημόσιο της ακινησίας, της διαφθοράς και της διαπλοκής. Φτιάξτε επιτέλους μια νέα, γρήγορη, έξυπνη, αποδοτική κρατική μηχανή. Αυτή η λύση να ξεκολλήσει η χώρα από τον διασυρμό, την αυτοκτονία και την ντροπή»
Στα μέτρα του Βγενόπουλου ή της Deutsche Telecom εννοείς σαπρόφυτο. Με την αγορά τους στο ένα χιλιοστό της αξίας τους από κρατικοδίαιτους εργολάβους και την μετατροπή τους σε απόλυτα δικτατορικά καθεστώτα της κυριαρχίας του ενός τύπου Μπέκερ του Μαντουδίου άρχοντα ο οποίος πράγματι δεν προσλαμβάνει υπαλλήλους αλλά ανασφάλιστους δούλους με περιλαίμιο και επί της ζωής των οποίων έχει την απόλυτη νομή και κατοχή. Από αυτή την ντροπή και τον διασυρμό τον οποίο πιστά υπηρετείς ποιος θα απαλλάξει τους εργαζόμενους;