Ευτυχώς έκαναν απεργία τρεις τέσσερις μέρες οι δημοσιογράφοι και μπόρεσα επιτέλους να αντιληφθώ την μεγάλη αξία και την ωφελιμότητα που μπορεί να έχει η τηλεόραση σαν Μέσο Μαζικής Ενημέρωσης . Είδα και άκουσα επιτέλους στην Τηλεόραση , στα κρατικά κατά κύριο λόγο κανάλια αλλά όχι μόνο , σοβαρούς ανθρώπους του πνεύματος και της επιστήμης να συζητούν χωρίς βρυχηθμούς και αλαλαγμούς για τρέχοντα και παρελθόντα θέματα απευθυνόμενοι κατά κύριο λόγο στη λογική μου παρά στο θυμικό μου . Κοινωνικά οικονομικά περιβαλλοντικά και πολιτικά θέματα έμπαιναν στις συζητήσεις από την ορθολογικά θεωρούμενη όψη τους , όχι για να κερδίσουν τελικά οπαδούς για την μια η την άλλη άποψη αλλά άφηναν περιθώρια σοβαρού προβληματισμού και αναζήτησης λογικών συμπερασμάτων . Δεν μου αρέσουν οι γενικεύσεις αν και συχνά πέφτω και εγώ στην παγίδα τους και για αυτό θέλω να ξεκαθαρίσω εδώ ότι........ αναγνωρίζω πως υπήρξαν και υπάρχουν και σήμερα στο χώρο των δημοσιογράφων αρκετοί πνευματικοί άνθρωποί με εποικοδομητικό κοινωνικά λόγο . Ασφαλώς δεν είναι όλοι οι δημοσιογράφοι ίδιοι όπως δεν είναι ούτε οι πολιτικοί όλοι ίδιοι . Αυτοί που προσπαθούν να μας πείσουν πως όλοι ίδιοι είναι είναι αυτοί που έχουν να ωφεληθούν από τα λάθη που θα κάνουμε στην απελπισία μας . Δεν μπορώ δυστυχώς να σας υποδείξω πώς να ξεχωρίσετε τους άξιους ανάμεσα στους δημοσιογράφους , μπορώ να κάνω όμως μια στοιχειώδη γενίκευση , (να την πάλη η γενίκευση) . Απαξιώσετε όλους εκείνους τους δημοσιογράφους οι οποίοι παριστάνοντας ή όχι τους οργισμένους , φωνασκούν επιστρατεύοντας οπαδούς της άποψης τους ,ελάχιστα απευθυνόμενοι στη λογική σας .