Τι λόγια να γράψεις για δύο παλικάρια που επέλεξαν για δουλεία τους την προστασία του πολίτη ??
Τι λόγια να πεις στους γονείς , τις αγαπημένες, τα αδέλφια , στους φίλους, στους συνάδελφους ??
Κι όμως έχεις να πεις πολλά.... Τα ερωτηματικά εκατοντάδες που υπάρχουν στο μυαλό όλων μας και πολύ περισσότερο στο μυαλό των αγαπημένων προσώπων , που τώρα θρηνούν τον χαμό αυτών των παλικαριών....
Κάτω από ποιες συνθήκες στέλνει η πολιτεία αυτά τα παιδιά να αντιμετωπίσουν το οργανωμένο έγκλημα ??
Με τι εφόδια και ποια μέτρα προστασίας ???
Υπήρχαν αλεξίσφαιρα γιλέκα ??
Υπήρχε επαρκής εκπαίδευση για την αντιμετώπιση αδίστακτων κακοποιών ???
Ερωτήματα αμείλικτα , που βλέπω αυτές τις πρώτες ώρες του θρήνου , να μην απασχολούν τα ......... απαράδεκτα δημοσιογραφικά , ΜΜΕ.....
Αντίθετα δεν διστάζουν χύνοντας κροκοδείλια δάκρυα να αναρωτιόνται για την δυσαρέσκεια που εκφράζουν οι πολίτες σε συγκεντρώσεις και πορείες κατά των ένστολων αυτών παιδιών, πού τόσο πρόστυχα χρησιμοποιεί ή εκάστοτε εξουσία εναντίων των πολιτών...Δεν χάνουν χρόνο, ξεδιάντροπα να ταυτίζουν αυτά τα δύο ανεξάρτητα θέματα για να καλύψουν την ευθύνη της εξουσίας απέναντι σ΄αυτά τα νέα παιδιά που επέλεξαν αυτό το επικίνδυνο επάγγελμα, πολλές φορές χωρίς να το θέλουν αλλά λόγο ανάγκης...
Ή εξουσία είναι αυτή που χρησιμοποιεί αυτά τα παιδιά σαν ασπίδα για τα αντιλαϊκά σχέδια της, η εξουσία είναι πάλι αυτή που τα στέλνει σαν πρόβατα στην σφαγή, αδιαφορώντας για την ασφάλεια τους....
Η απάντηση λοιπόν που πρέπει να δώσει κάποιος σε αυτούς πού προσπαθούν με λαϊκιστικές λογικές να καλύψουν αυτές τις ευθύνες, λέγοντας πώς (να οι πολίτες τους αποκαλούν Μπάτσους γουρούνια δολοφόνους), να σταματήσουν αυτή την ξεδιάντροπη δημοσιογραφία συγκάλυψις των ευθυνών, γιατί ο λαός ξέρει να ξεχωρίζει και ξέρει πραγματικά να πονάει για τον χαμό των παιδιών του όταν πρέπει...
ΔΕΣΠΩ.