Του Μανώλη Κυπραίου
Εντείνεται ολοένα και περισσότερο το ρεύμα αμφισβήτησης της πολιτικής
που ασκεί ο πρωθυπουργός, εντός του κόμματός του από την περίφημη
«κεντροαριστερή πτέρυγα». Ήδη πληθαίνουν καθημερινά οι άτυπες
συναντήσεις βουλευτών αλλά και κορυφαίων στελεχών του ΠΑΣΟΚ-εν κρυπτώ
και παραβύστω-όπου συζητούν τις εξελίξεις. Αρκετοί μάλιστα βουλευτές που
ανήκουν στο «παλαιό ΠΑΣΟΚ» αναζητούν τρόπους πρωτοβουλιών με τις οποίες
θα εκφράσουν την αντίθεσή τους απέναντι στα κυβερνητικά μέτρα που
βάλλουν κατά των ασθενέστερων στρωμάτων.
Κατά τη διάρκεια μάλιστα πρόσφατου δείπνου που πραγματοποιήθηκε στα
νότια προάστια, συμφωνήθηκε να ξεκινήσει ένα «μικρό αντάρτικο» το οποίο
θα ξεκινήσει με δηλώσεις διαφοροποίησης απέναντι στις κυβερνητικές
εξαγγελίες και θα κλιμακώνεται σταδιακά, ενώ δεν αποκλείσθηκε και το
γεγονός αν η κυβέρνηση δείξει άκαμπτη σε ό,τι αφορά την πολιτική της να
υπάρξουν και ανεξαρτητοποιήσεις.
Στο δείπνο αυτό, το οποίο μπορεί να σηματοδοτήσει απρόβλεπτες πολιτικές
εξελίξεις, συζητήθηκε και ο ρόλος των......
λεγόμενων «τσάρων παρά τω
πρωθυπουργώ», δηλαδή τους υπουργούς που βρίσκονται στο «στενό κύκλο» του
Γιώργου Παπανδρέου, όπου στο «στόχαστρο» των συζητητών βρέθηκε ο Γ.
Παπακωνσταντίνου, Π. Γερουλάνος και Γ. Ραγκούσης, οι οποίοι
χαρακτηρίστηκαν ως «τα παιδιά της τρόικα», ενώ επί μακρόν ένας εκ των
συμμετεχόντων-ειδικευμένος οικονομολόγος-εξηγούσε τις λανθασμένες
κινήσεις που έγιναν και ανάγκασαν τη χώρα να προσφύγει στον μηχανισμό
στήριξης της ΕΕ και του ΔΝΤ, ενδεχόμενο το οποίο-κατά τον ίδιο-θα
μπορούσε να αποφευχθεί.
Συζητήθηκε επίσης και το ζήτημα ενδεχόμενων πρόωρων εκλογών τον
Απρίλιο, το οποίο θεωρήθηκε «ελάχιστα πιθανό» με το σκεπτικό πως οι
δανειστές μας δεν θέλουν να υπάρξει πολιτική αποσταθεροποίηση στον
«δανειολήπτη» αφενός και αφετέρου γνωρίζουν πως κανένα από τα πολιτικά
κόμματα εξουσίας δεν μπορεί να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση και μια
κυβέρνηση συνασπισμού στην οποία θα συμμετείχε η αριστερά είναι «μη
αποδεκτή» για τους δανειστές μας.
Από το «μενού» δεν έλειπε και η συζήτηση που αφορούσε τα εθνικά θέματα.
Οι παρόντες δεν έκρυψαν τον προβληματισμό τους για την πολιτική που
ασκεί η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου, εκφράζοντας την ανησυχία τους πως
αυτή εκδηλώνεται σπασμωδικά και χωρίς στρατηγική, ανησυχώντας μάλιστα
πως αυτή η πολιτική χωρίς ρότα κρύβει τον κίνδυνο να αυξηθούν οι
προκλήσεις της Τουρκίας, να διαταραχθούν σε επικίνδυνο βαθμό οι σχέσεις
της Ελλάδας με τον αραβικό κόσμο, ενώ αναγκάζει την Αθήνα να αποδέχεται
τις απαιτήσεις των «μεγάλων δυνάμεων» της Ευρώπης χωρίς να έχει δικαίωμα
αντίλογου.
Είναι ξεκάθαρο πως αυτή η συνάντηση αλλά και οι προηγούμενες που
έγιναν, καθώς και αυτές που θα γίνουν, δείχνουν πως ο πρωθυπουργός θα
βρεθεί αντιμέτωπος με «εσωτερική κρίση» εντός του κόμματος του οποίου
ηγείται και οι εξελίξεις το επόμενο χρονικό διάστημα θα είναι ραγδαίες.
Το ζητούμενο είναι κατά πόσο θα μπορέσει αυτή η πρωτοβουλία να αλλάξει
τις σταθερές και τη χάραξη της μέχρι τώρα πολιτικής που ασκεί η
κυβέρνηση ή ο πρωθυπουργός με την απειλή πρόωρων εκλογών θα «(ξανά)
βάλει κάθε κατεργάρη στον πάγκο του». Το αν πρόκειται η πρωτοβουλία αυτή
για «πυροτέχνημα» ή «ωρολογιακή βόμβα» δεν μένει παρά να το δούμε στην
πράξη…