Γράφει ο Λυσίας
Ε…..ε…..έρχεται…..Και όχι μόνη. Προηγούνται οι τυμπανοκρουσίες. Συνοδευόμενες από….. μεγαλόπνοες δηλώσεις…… Και από μικρόψυχες…..¨εξώσεις¨, ικανοτάτων κυρίων.
Η ορχήστρα της ΕΡΤ παιανίζει.
Κι ο Πρόεδρός της, ό,τι του κατέβει….. διατυμπανίζει.
Τα κόκκινα χαλιά απλώνονται. Οι λογίς δυσχέρειες μπαλώνονται. Και οι γνωρίζοντες, σαν και με, μερακλώνονται…. Ώ ρε γλέντια.
Γλέντια, που μας προσφέρει, η προχωρημένη….. ασχετοσύνη των διοικούντων του Ραδιομεγάρου….. Που νομίζουν πως με πανηγύρια και φανφάρες, παράγουν έργο……
Έρχεται λοιπόν!!! Μαζί της φέρνει και τα….. μάτια της.
Για να συνεχίσει να διατηρεί την παράδοσή του, το σουξέ που λέει :
«Με τα μάτια της Έλλης»… Να ναι καλά, αυτά τα μάτια… Πόσο πούλησαν. Δεν χόρτασαν;
Κάποτε, πριν λίγα χρόνια, έτσι, με τέτοιο χαβαλέ, υποδέχτηκαν την Παναγιωταρέα, τον Κουΐκ κι άλλους, που......... συνταξιοδότησε η ιδιωτική τηλεόραση. Αστέρες, που μόλις… απλώθηκαν στον Γαλαξία της ΕΡΤ, αυτός, από το βάρος τους, γονάτισε. Και τους άδειασε στο κενό. Μαζί με τις παχιές δηλώσεις και τα παχιά τα δήθεν… Αφήνοντας μόνο ανέπαφα, τα… παχιά κασέ, που λόγω συμβολαίων, δεν μπορούσαν να αδυνατίσουν..
Ρε, πότε θα το πάρετε χαμπάρι, πως η εκφώνηση των ειδήσεων δεν είναι συναυλιακός χώρος, ούτε θέατρο, για να θέλει τους αστέρες της…
Το βάρος, πρέπει να το έχει η είδηση, αυτή καθ’ αυτή. Και όχι ο όποιος, περιστασιακός αναγνώστης του Ώτο-κιού. Η «φίρμα» θα πρέπει να είναι η είδηση και ο τρόπος που αυτή διαδίδεται. Ο πλουραλισμός που την συνοδεύει. Και όχι ο εκφωνητής..
Το καταλαβαίνεις αυτό, στρατηγέ μου; Συγνώμη, ταγματάρχη μου;
Που νομίζεις πως με τα... μάτια της κάθε Έλλης, θα πάρεις τα γαλόνια σου;
Μην κοιτάτε τι κάνουν τα ιδιωτικά κανάλια….
Αυτά, και σε... «μάτια» θα επενδύσουν, και σε φρύδια και σε λοιπή γκλαμουριά. Γιατί, απλούστατα, τα ιδιωτικά Μ.Μ.Ε. άλλα πουλάνε. Όχι ειδήσεις πάντως.
Ειδήσεις, είναι υποχρεωμένη να δώσει η δημόσια τηλεόραση.
Αυτή είναι η αποστολή της κατά το σύνταγμα… Και πρέπει να τις δώσει άμεσα, ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ και υπεύθυνα. Το ποιός θα τις εκφωνήσει αυτές τις ειδήσεις, αυτό έρχεται πολύ – πολύ μετά.
Φθάνει αυτός που θα τις εκφωνήσει, να έχει καθαρή άρθρωση, να χρησιμοποιεί τα σημεία στίξης και να είναι ΟΥΔΕΤΕΡΟΣ. Να μην χρωματίζει κατά το δοκούν, τις εκφωνούμενες ειδήσεις…
Αυτά όλα, τα γνωρίζει πολύ καλά και η κυρία Στάη. Η φίλη μου η Έλλη. Πως στην δημόσια τηλεόραση, πρωταγωνιστής θα πρέπει να είναι η είδηση και όχι ο τελάλης της…
Επειδή γνωρίζω την Έλλη, πολλά χρόνια. ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΤΗΣ ΔΕΛΤΙΟ, ΣΤΗΝ ΕΡΤ. Και από την μετέπειτα πορεία της, στο πλευρό του Γιώργου Δουατζή, θεωρώ πως έχω το δικαίωμα να της κάνω αυτή την παρατήρηση, η οποία καλό προσπαθεί να της προσφέρει. Γιατί όταν επιστρέφουμε στο σχολείο, που πρωτομάθαμε γραφή κι ανάγνωση, καλό είναι το σταριλίκι, να το αφήνουμε απ’ έξω… Κι αυτά όλα που γράφονται, περί απαιτήσεών της, περί Νταούλη, Καλοκαιρινού, κλπ, να τα διαψεύδει, αν υπάρχουν, και όχι να τα καλλιεργεί.
Δεν έχει ανάγκη από τέτοια η Έλλη. Είναι 30 χρόνια μπροστά στον φακό. ΤΟΝ ΧΟΡΤΑΣΕ. Όπως, χορτάτη είναι κι από πολλά άλλα… Ας αφήσει, λοιπόν, αυτά τα μικρά κι ασήμαντα τρικάκια γκλαμουριάς, για τις νεαρούλες, εκκολαπτόμενες σταρλετίτσες. Και ας ΑΠΑΙΤΗΣΕΙ η ίδια, ένα κύρος και έναν σεβασμό, γύρω από το όνομά της. Όταν φεύγουμε από μια εφημερίδα, να πάμε σε μια άλλη, δεν απαιτούμε κόκκινα χαλιά στην διαδρομή…
Και επειδή θεωρώ την Έλλη ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑ, πιστεύω πως της αξίζει από όλους μας ο σεβασμός. Και το δέος για την πορεία της.
Τον ίδιο σεβασμό που και η ίδια υποχρεούται να διατηρεί, γι αυτή της την διαδρομή.
ΛΥΣΙΑΣ