Γράφει ο Δημήτρης Κακογιάννης
Το υπουργείο Οικονομικών υιοθετώντας την πρακτική της
κυβέρνησης του διαίρει και βασίλευε μεταξύ των κοινωνικών ομάδων και
εφαρμόζοντας κατά κόρον την γκεμπελική μέθοδο, δημοσιοποίησε στο
πλαίσιο λέει «της μεσοπρόθεσμης στρατηγικής για την εξυγίανση και τη
διαφάνεια στα δημόσια οικονομικά», στοιχεία για τις πιο ζημιογόνες ΔΕΚΟ
του 2009 που είναι:
· ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ ΑΕ (ΟΣΕ ΑΕ)
· ΕΘΝΙΚΟΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΣ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΗΣ ΥΠΟΔΟΜΗΣ Α.Ε. (ΕΔΙΣΥ ΑΕ)
· ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ - ΜΕΤΑΦΟΡΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΕΠΙΒΑΤΩΝ ΚΑΙ ΦΟΡΤΙΟΥ ΑΝΩΝΥΜΗ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ (ΤΡΑΙΝΟΣΕ ΑΕ)
· ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΙ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΟΙ ΑΘΗΝΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ Α.Ε. (ΗΣΑΠ ΑΕ)
· ΗΛΕΚΤΡΟΚΙΝΗΤΑ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΑΘΗΝΩΝ-ΠΕΙΡΑΙΩΣ Α.Ε. (ΗΛΠΑΠ ΑΕ)
· ΕΤΑΙΡΙΑ ΘΕΡΜΙΚΩΝ ΛΕΩΦΟΡΕΙΩΝ Α.Ε. (ΕΘΕΛ ΑΕ)
· ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΑΜΥΝΤΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΑΒΕΕ (ΕΑΣ ΑΕ)
· ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ Α.Ε. (ΕΤΑ ΑΕ)
· ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΔΡΟΜΩΝ (ΤΕΟ ΑΕ)
· ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΔΙΕΞΑΓΩΓΗΣ ΙΠΠΟΔΡΟΜΙΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ (ΟΔΙΕ ΑΕ)
Μεταξύ
των επιχειρημάτων που προβάλλονται είναι και το υψηλό κόστος
μισθοδοσίας καθώς -όπως αναφέρουν- για το 2009, το μέσο κόστος ανά
εργαζόμενο ανέρχεται σε 40.772 ευρώ, διπλάσιος από τον αντίστοιχο του
ιδιωτικού τομέα και μεγαλύτερος του Δημοσίου, και έναντι του 2008 έχει
αυξηθεί κατά 6,5%.
Στη περίπτωση αυτή μπορεί κανείς να κάνει δύο παρατηρήσεις:
Πρώτον,
οι ΔΕΚΟ αυτές δεν γεννήθηκαν από παρθενογένεση. Κυβερνητικές αποφάσεις
τις δημιούργησαν προκειμένου να εξυπηρετήσουν κάποιες ανάγκες. Με
εξαίρεση τον ΟΔΙΕ εκτιμά κανείς ότι το αντικείμενο των υπολοίπων ΔΕΚΟ
είναι αξιοποιήσιμο, επωφελές και παραγωγικό. Αν τα αποτελέσματά τους
δεν είναι τα αναμενόμενα τα αίτια θα πρέπει να αναζητηθούν όχι σ αυτές
καθ εαυτές, αλλά στους εποπτεύοντες αρμόδιους φορείς, στα υπουργεία στα
οποία υπάγονται και στους υπεύθυνους για την λειτουργία τους
παράγοντες, που συνήθως είναι δοτοί ημέτεροι, άσχετοι παραγοντίσκοι,
συνήθως άγρια κομματόσκυλα, που τοποθετούνται τιμής (αμοιβής) ένεκεν,
χωρίς καμιά ικανότητα, άσχετοι με το σπορ και το αντικείμενο που
καλούνται να υπηρετήσουν.
(Αλήθεια
πως είναι δυνατόν να είναι προβληματική η ΕΑΒ ;; άρα κανείς δεν
ενδιαφέρθηκε να αναπτύξει επαφές και να προωθήσει συνεργασίες όπως τότε
που την καθιστούσαν βιώσιμη και παραγωγική.)
Αυτές
οι ΔΕΚΟ αν το δούμε διαφορετικά αποτελούν ήδη επενδυτικές μονάδες. Ας
φροντίσουν όσοι «κόπτονται» να φέρουν επενδύσεις ψάχνοντας για κορόιδα
στο εξωτερικό, να δημιουργήσουν -αν έχουν την ικανότητα- προϋποθέσεις
ώστε να λειτουργήσουν παραγωγικά.
Η δεύτερη παρατήρηση είναι αυτή η εφεύρεση του μέσου όρου. Ο μέσος όρος του κόστους ανά εργαζόμενο είναι -λέει- 40.772
ευρώ. Δηλαδή αν παίρνει ο εγκάθετος κομματικός παράγοντας που διοικεί
την επιχείρηση 70.000 ευρώ και ο εργαζόμενος 10.000 ευρώ, ο μέσος όρος
αμοιβών είναι 40.000 ευρώ.
Τώρα
αν το προσωπικό που απασχολείται είναι υπεράριθμο, ας ψαχτούνε αυτοί
που το διόρισαν για να εξασφαλίσουν το γνωστό «αντάλλαγμα» της ψήφου ή
το «βόλεμα» του κολλητού.
Σίγουρα καμιά θέση δεν καταλήφθηκε με τη βία.
Έτσι απλά «δουλεύουμε» την κοινή γνώμη για να περάσουμε τη θέση μας.
Στη
συνέχεια τη καραμέλα αυτή τη σερβίρουν τα γνωστά χρωματιστά παπαγαλάκια
των ειδήσεων των οκτώ, από τα διάφορα κανάλια για να προσφέρουνε τις
υπηρεσίες τους στους πληρωτές τους και να παραπλανήσουνε το ήδη
αποβλακωμένο και αποχαυνωμένο από τα μεσημεριανάδικα
παρακουτσομπολίστικα ηλίθια κατασκευάσματα, φιλοθεάμον κοινό.
Αν
έχουν τα κότσια, ας δημοσιεύσουν τους πίνακες του προσωπικού της κάθε
ΔΕΚΟ, να φανεί ποιοι παίρνουν πόσα, ποιος τους διόρισε, από πότε και να
αξιολογηθούν τα αποτελέσματα των εργασιών τους.
Με
τη θολούρα του «μέσου όρου» της στατιστικής αυτής εφεύρεσης, οι
πολιτικοί απλά προσπαθούν να σκεπάσουν δικές τους ενοχές, αστοχίες,
συμπαιγνίες και γύρευε πόσες άλλες έκνομες ενέργειες.
Άλλωστε υπάρχει και το προηγούμενο της δημοσίευσης των αμοιβών των υπαλλήλων της ΕΡΤ. Ας γίνει το ίδιο.