Οι εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, όσο λυπηρό και αν είναι αυτό για έναν τόσο σημαντικό θεσμό, θα είναι το απόλυτο crash test για τις αντοχές του πολιτικού μας συστήματος.
Η εικόνα της στιγμή των πρώτων μετά- καλοκαιρινών δημοσκοπήσεων μας φέρνει πίσω στις Ευρωεκλογές του 2009 και στο ποσοστό ρεκόρ της αποχής. Είναι πολύ πιθανό να δούμε αντίστοιχα απολίτικα και παθητικά οργισμένα φαινόμενα και το Νοέμβριο.
Όσο και να μην αρέσει σε κάποιον αυτή η εικόνα δεν μπορεί να μην παραδεχτεί ότι το πολιτικό μας σύστημα έχει αποτύχει. Και έχει αποτύχει στην πλέον κλασική του λειτουργία, στη συμμετοχή των πολιτών, σε αυτό που λέμε πολιτικοποίηση.
Η πελατειακή λειτουργία, η αδιαφάνεια, η αναποτελεσματικότητα, η οικογενειοκρατία και ο κομματισμός δημιούργησαν το πλέον απωθητικό πολιτικό περιβάλλον. Σαν τα βουρκωμένα νερά.
Και εμείς οι πολίτες τι κάνουμε; Επιλέγουμε να κάτσουμε στην αμμουδιά και να τους παρακολουθούμε να κολυμπούν στα βουρκωμένα νερά τους;
Αυτοί όμως θα συνεχίσουν να κολυμπούν…
Εκεί έρχεται και η δεύτερη όψη της αποτυχίας… η δική μας. Δεν πρέπει να εγκαταλείψουμε την πολιτική… είναι πρωτίστως δική μας υπόθεση, εμείς είμαστε το κράτος, οι πολίτες.
Πρέπει να κολυμπήσουμε μέσα σε αυτά τα βουρκωμένα νερά για να καταφέρουμε να βρεθούμε στην ανοιχτή και καθαρή θάλασσα.
Με την αποχή μπορεί να μην τους νομιμοποιούμε, αλλά τους διατηρούμε και δεν τους αλλάζουμε…