Στις αρχές του χρόνου που διανύουμε, παράγοντες της αγοράς και νομπελίστες οικονομολόγοι υπογράμμιζαν ότι το ερώτημα δεν είναι «αν» αλλά «πότε» η Ελλάδα θα πτωχεύσει. Η κυβέρνηση με «όπλο» το μνημόνιο εξαπέλυσε δριμύτατη επίθεση στο εισόδημα των εργαζομένων, ξεριζώνοντας ταυτόχρονα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, προκειμένου—σύμφωνα με τις διακηρύξεις της—να αποτρέψει την χρεοκοπία.
Παρ΄ όλα αυτά, σύμφωνα με την πραγματικότητα που καταγράφουν οι αριθμοί, το ερώτημα που διατυπώθηκε στις αρχές του περασμένου χρόνου, όταν η χώρα οδηγήθηκε στην εποπτεία των ευρωπαικών μηχανισμών στήριξης και την αγκάλη του ΔΝΤ, επαναδιατυπώνεται: Πότε η ελληνική κυβέρνηση, θα ξεκινήσει τη διαδικασία αναδιάρθρωσης του χρέους;
Αυτό απ ό,τι φαίνεται είναι το μείζον και ουσιαστικό πολιτικό ερώτημα των ημερών. Πρόκειται για ένα ερώτημα το οποίο σκόπιμα επισκιάζεται από επικοινωνιακού χαρακτήρα επιλογές της κυβέρνησης που έχουν να κάνουν με το άνοιγμα συζητήσεων περί .......
«δομικών αλλαγών» περί «υπερυπουργών- συντονιστών» περί ανασχηματισμού ευρείας ή μικρότερης κλίμακας. Αλλωστε, όποιο κι αν είναι το κυβερνητικό σχήμα η πραγματικότητα είναι οδυνηρή και συνοψίζεται ως εξής:
◆Τα έσοδα (παρ όλα τα μέτρα) δεν μπορούν να χαρακτηριστούν ούτε ως μπάλωμα
◆Το χρέος εξακολουθεί να μεγαλώνει
◆Η οικονομία σύρεται στο φαύλο κύκλο της ύφεσης
◆Η αναπτυξιακή προοπτική παραμένει ανύπαρκτη
◆Η κυβέρνηση γνωρίζει ότι δεν μπορεί να λάβει πρόσθετα μέτρα
Δεδομένου ότι οι επικοινωνιακού τύπου και χαρακτήρα κινήσεις (ανασχηματισμός για παράδειγμα) χάνουν τη δυναμική τους εντός ημερών, η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός φαίνεται ότι έχουν φτάσει στο σημείο όπου θα πρέπει τελικά να δώσουν την απάντηση στο μείζον πολιτικό ερώτημα που προαναφέραμε:Πότε θα προχωρήσουν στην αναδιάρθρωση του χρέους;
Προφανώς, πριν από αυτό το ερώτημα η κυβέρνηση θα πρέπει να «μετρήσει» με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει. Με πιο απλά λόγια, σε ποιους θα αναθέσει την διαδικασία και κυρίως τον έλεγχο της αναδιάρθρωσης. Δε χρειάζεται να σημειώσουμε ότι αυτοί που θα αναλάβουν τη δουλειά θα εξασφαλίσουν την μακροχρόνια πάμφθηνη επινοικίαση των ελληνικών πλουτοπαραγωγικών – αλλά και πολιτικών—πόρων.
Ίσως η φημολογούμενη μακράς διαρκείας επίσκεψη του πρωθυπουργού στις ΗΠΑ περί τα τέλη του μήνα με αφορμή τη ΓΣ του ΟΗΕ, να δείχνει ότι η «επιλογή» του Γιώργου Παπανδρέου, έχει ήδη γίνει...