Διαχρονική και επίκαιρη η Διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη 1974

‘ΓΙΑ ΜΙΑ ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ , ΠΟΥ ΝΑ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟΥΣ  ΕΛΛΗΝΕΣ’
Γράφει ο  Γιώργος Θ. Δημητρόπουλος



  «Η ρίζα της συμφοράς βρίσκεται στην εξάρτηση της Πατρίδας μας.                                                            Μεταβλήθηκε η πατρίδα μας σε ξέφραγο αμπέλι, για να διαβρωθεί η οικονομία μας από τις πολυεθνικές επιχειρήσεις των Η.Π.Α. και της Δύσης με τη συνεργασία πάντα του ντόπιου μεταπρατικού κεφαλαίου.                   Η πορεία προς την υποτέλεια, την υπονόμευση των εθνικών μας συμφερόντων, τη διάβρωση της λαϊκής κυριαρχίας, τον οικονομικό μαρασμό και την εκμετάλλευση του Έλληνα εργαζομένου πρέπει να ανακοπεί.                                                                 Πρέπει να προχωρήσουμε με θάρρος και αποφασιστικότητα στη θεμελίωση μιας νέας Ελλάδας.                                                     Για να απολαμβάνει ο αγρότης το προϊόν του ιδρώτα και της γης του, για να απολαμβάνει ο εργάτης, ο βιοτέχνης, ο μισθωτός, ο υπάλληλος, ο απλός Έλληνας το προϊόν του μόχθου του.                                                                                                                        Για να καταπολεμηθεί αποτελεσματικά η εντυπωσιακή εισοδηματική ανισότητα ανάμεσα σε γεωγραφικές περιφέρειες και κοινωνικά στρώματα που χαρακτηρίζει τη σύγχρονη Ελλάδα.                                                                                                               Για να πάψει η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.                                                                                                               Για να συμμετέχει ενεργά ο λαός στον προγραμματισμό της οικονομικής, κοινωνικής και πολιτιστικής πορείας της χώρας.                                                                                                                                                                                              Για να εξασφαλιστεί η εργασία και η κατοικία σε όλους τους Έλληνες.                                                                                                          Για να καταργηθούν τα προνόμια των ολίγων στην ιατρική, νοσοκομειακή και φαρμακευτική περίθαλψη.                                              Για να προστατευθούν η μητέρα, το παιδί, τα γηρατειά.                                                                                                                                       Για να κατοχυρωθεί η κοινωνική και οικονομική ισότητα των δύο φύλων. Για να ελευθερωθεί η σκέψη και να γίνει η παιδεία κτήμα όλων των Ελλήνων.                                                                                                                                                             Για μια νέα, αναγεννημένη, ανθρώπινη, σοσιαλιστική και δημοκρατική Ελλάδα, μια Ελλάδα που να ανήκει στους Έλληνες
 (Αποσπάσματα από την ιδρυτική διακήρυξη του ΠΑΣΟΚ 3 Σεπτεμβρίου 1974)
Επίκαιρη –όσο ποτέ-λες και γράφτηκε στις μέρες μας, παραμένει η ιδρυτική διακήρυξη του ΠΑΣΟΚ και όμως έχουν περάσει ήδη 35 χρόνια!                                                                                     Η διαχρονικότητα του ιστορικού αυτού κειμένου, καταδεικνύει παράλληλα και τη χρεοκοπία του πολιτικού μας συστήματος.                                                                                                    Θλιβερό να βλέπει ο Έλληνας πολίτης ότι η χώρα μας αντιμετωπίζει σήμερα τα .........
ίδια και μεγαλύτερα προβλήματα  που έμειναν άλυτα και διογκώθηκαν στα χρόνια που πέρασαν, και με κυρίαρχη ευθύνη των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ που έγραψαν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους την διακήρυξη και διολίσθησαν προς το νεοφιλελευθερισμό.                                                         Πόσοι άραγε από εκείνους που στελεχώνουν σήμερα το ΠΑΣΟΚ- και προβάλλονται ως στελέχη του σε όλους τους κοινωνικούς  χώρους- πιστεύουν σε εκείνο το ιστορικό κείμενο;
Οι περισσότεροι-ενσωματωμένοι πλήρως στο σύστημα- μισούν  και είναι πολέμιοι της Διακήρυξης της 3ης Σεπτέμβρη, την έχουν αποκηρύξει μετά βδελυγμίας και συμπορεύονται  με τη παραδοσιακή δεξιά στις συντηρητικές ατραπούς που οδηγούν τη χώρα και το λαό μας σε τραγικά αδιέξοδα…                                                                                                                            Δυστυχώς όμως για όλους αυτούς ο δημοκρατικός λαός δεν ξεχνά ούτε εξαγοράζεται έστω και αν ένα μεγάλο μέρος του τρέφει αυταπάτες και στηρίζει –λαθεμένα κατά την άποψή μου-ακόμα το σημερινό μεταλλαγμένο ΠΑΣΟΚ το οποίο ούτε θέλει ούτε μπορεί να αποτελέσει αξιόπιστη λύση  για το πολιτικό μας σύστημα.
Δεν είναι ξεπερασμένη και ουτοπική η διακήρυξη αρχών της 3ης Σεπτέμβρη. Αυτό είναι το ‘επιχείρημα’ κάποιων από τα σημερινά στελέχη του ΠΑΣΟΚ που δεν διαθέτουν αρχές και αξιακό κώδικα κατώτεροι των περιστάσεων και αυτών που έχει ανάγκη ο λαός και ο τόπος.    Είναι εκείνοι που αντικατέστησαν τη διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη με το επαίσχυντο μνημόνιο που υποδούλωσε τη χώρα στη τρόικα και κατέλυσε σε μια νύκτα τις κοινωνικές κατακτήσεις και την ελληνική κοινωνία.           
Σίγουρα, χρειάζεται να ανοίξει έναν νέος πολιτικός κύκλος, για τη χώρα. Και είναι βέβαιο ότι την σκονισμένη, περιφρονημένη και απαξιωμένη Διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη 1974 –που μόνο ξεπερασμένη δεν είναι-θα βρεθούν κάποιοι να τη σηκώσουν και να της δώσουν τη θέση που της αξίζει  τόσο στην ιστορία, αλλά το κυριότερο να την αναδείξουν και πάλι σε εργαλείο έμπνευσης για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της σύγχρονης Ελλάδας, πέρα και έξω από ιδεοληψίες και κομματικά στερεότυπα…