Γράφει ο Καφενόβιος
Είναι δυνατόν χώρα στο χείλος της οικονομικής καταστροφής να εμπλέκεται στο «μεγάλο παιχνίδι» της Μέσης Ανατολής;
Η Ελλάδα σύρεται σε επιλογές που την εκθέτουν σε κινδύνους. Κανείς δεν αρνείται την ανάγκη η χώρα να διαθέτει διπλωματικές σχέσεις με το Ισραήλ. Αλλά από αυτό μέχρι την πραγματοποίηση κοινών στρατιωτικών γυμνασίων, που εμφανίζονται μάλιστα, σκοπίμως και αφελώς, ως αντίβαρο προς την Τουρκία, η απόσταση είναι μεγάλη και αμφισβητεί τις παραδοσιακές σχέσεις φιλίας με τον αραβικό κόσμο.
Ο Έλληνας πρωθυπουργός, κινείται με βάση σχεδιασμούς της αμερικανικής πολιτικής, που, στην εξέλιξή τους, μπορεί να πυροδοτήσουν ακόμη και πολεμικές ενέργειες στην περιοχή, με αιχμή τη σοβούσα αντιπαράθεση με ..........
το Ιράν.
Πρόκειται για εμπλοκή της Ελλάδας σε τυχοδιωκτικό παιχνίδι, που κανείς δεν μπορεί να προβλέψει την ακριβή εξέλιξή του.
Οι διαφαινόμενες γεωπολιτικές ανατροπές είναι παιχνίδι με ψηλές μπαλιές, τις οποίες δύσκολα μπορεί να φτάσει η Ελλάδα, στη σημερινή μάλιστα κατάστασή της, της πλήρους οικονομικής - πολιτικής εξάρτησής της. Ακόμη και η μικρή Σλοβακία θεωρεί ότι μπορεί να αρνηθεί τη συμμετοχή της στον μηχανισμό στήριξης της ελληνικής οικονομίας. Πόσο πειστικές είναι οι μικρομέγαλες διακηρύξεις του πρωθυπουργού για ενεργό ελληνικό ρόλο στη Μ. Ανατολή;
Ο Γ. Παπανδρέου, πρόθυμος να κάνει όσα του ζητούν οι Αμερικανοί, είναι βέβαιος ότι, λειτουργεί κάτω από την αμερικανική ομπρέλα ασφαλείας στην περιοχή. Αυτή η ομπρέλα, όμως, εντασσόμενη στην κλιμάκωση κατά του Ιράν, αποδιοργανώνει ισορροπίες.
Αυτή τη στιγμή η Ελλάδα χρησιμοποιείται όχι για να μεσολαβήσει στην επίλυση του Παλαιστινιακού, γιατί όταν αναλαμβάνουν οι ΗΠΑ τον ρόλο αυτό, οι μικροί περισσεύουν, αλλά για να ασκηθούν πιέσεις στην Τουρκία προκειμένου να παραχωρήσει όλες τις διευκολύνσεις που πεισματικά ζητάει ο άξονας των πολέμων, για να διεξαχθεί ο επόμενος καταστροφικός πόλεμος στη Μέση Ανατολή.