Γράφει ο Τριαντάφυλλος Καρατράντος
Μέσα στην όλη θύελλα που έχει ξεσπάσει γύρω από το μνημόνιο, τις πρωτοβουλίες της Κυβέρνησης και τις αντιδράσεις σε αυτές, κατάφερε να βρεθεί λίγος χρόνος και για την περιβαλλοντική μας ευαισθησία.
Ήταν λίγο μακριά βέβαια, στον Κόλπο του Μεξικού και στην πετρελαιοκηλίδα, αλλά στην εποχή της κλιματικής αλλαγής οι περιβαλλοντικές καταστροφές δεν περιορίζονται από τα εθνικά σύνορα.
Πρόκειται για μία από τις μεγαλύτερες οικολογικές καταστροφές της τελευταίας δεκαετίας, η οποία μάλιστα προκλήθηκε από τον ανθρώπινο παράγοντα, για αυτό και πολύ σωστά συγκέντρωσε και το ενδιαφέρον μας, αλλά και τη διεθνή κατακραυγή για την BP.
Δεν αρκεί όμως για την αναστροφή των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής να στρέφουμε το βλέμμα μας με οργή σε διάφορες μεριές του πλανήτη. Χρειάζεται να δείξουμε την οικολογική μας ευαισθησία και.......... εγρήγορση στην πράξη, και μάλιστα στην καθημερινή μας ζωή.
Η καταστροφή από την πετρελαιοκηλίδα είναι ανυπολόγιστη, όμως έχουμε ποτέ σκεφτεί ότι ο καθένας μας είναι μία μικρή BP στην καθημερινότητα του;
Πόσοι από εμάς κάνουμε σωστή ανακύκλωση;
Πόσοι δεν αφήνουμε τις συσκευές σε κατάσταση αναμονής;
Πόσοι έχουμε αντικαταστήσει τους συμβατικούς λαμπτήρες με φθορίου;
Πόσοι δεν ανάβουμε το κλιματιστικό 24 ώρες την ημέρα;
Αυτά και πολλά άλλα είναι μικρά πράγματα που μπορούμε να κάνουμε στην καθημερινότητα μας για να περιορίσουμε το ατομικό μας αποτύπωμα. Δυστυχώς όμως δεν μας απασχολούν και ιδιαίτερα όλα αυτά. Άλλωστε, το έγκλημα μίας πολυεθνικής πουλάει περισσότερο από τη δική μας αμέλεια, που σωρευτικά αποδεικνύεται εγκληματική.
Δυστυχώς, η κατάσταση της χώρας έχει θέσει σε δεύτερη μοίρα τα τεράστια περιβαλλοντικά προβλήματα, με κορυφαίο τις παράνομες χωματερές. Οι πολίτες θα πρέπει να αναλάβουν την ευθύνη που τους αναλογεί γιατί το μέλλον του πλανήτη κρίνεται κυρίως από τις βασικές κυβερνητικές πολιτικές σε διεθνές επίπεδο, κρίνεται όμως και από τις μικρές ατομικές κινήσεις. Πρέπει λοιπόν όλοι να προσπαθήσουμε να μειώσουμε τις μικρές μας BP.