Γράφει ο Αντώνης ΚαρακούσηςΤα πάντα ρει κατά τον Ηράκλειτο. Τίποτε δεν είναι στατικό, όλα κινούνται και κινούμενα επηρεάζουν και επιδρούν, αλλάζουν τις συνθήκες και επαναδιαμορφώνουν το περιβάλλον.
Η ίδια αρχή ισχύει τόσο στην πολιτική όσο και στην οικονομία. Πολύ περισσότερο μάλιστα όταν τα πράγματα είναι οριακά και οδηγούν σε δυναμικές παρεμβάσεις και σαρωτικές αλλαγές. Στην περίπτωσή μας το προηγούμενο εννεάμηνο ήταν τόσο πυκνό όσο μια ζωή ολόκληρη. Σε ελάχιστο χρόνο το οικονομικό μοντέλο κατέρρευσε, η οικονομική θέση της χώρας αμφισβητήθηκε, όπως και η ικανότητά της να δανείζεται από τις διεθνείς αγορές. Από τον περασμένο Νοέμβριο η δυναμική των πραγμάτων οδηγούσε τη χώρα σε πτώχευση και το πολιτικό σύστημα σε κατάρρευση.
Εκείνη η δυναμική των πραγμάτων ανεκόπη τον περασμένο Μάιο. Το συμφωνηθέν μνημόνιο με την Ευρωπαϊκή Ενωση, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο απέτρεψε το ενδεχόμενο μιας........ ενδεχόμενης γρήγορης πτώχευσης και έθεσε σε κίνηση μια αμφισβητούμενη στην αρχή επιχείρηση διάσωσης. Εκτοτε έγιναν πολλά και ακόμη περισσότερα άλλαξαν. Με αποκορύφωμα την ψήφιση του νέου ασφαλιστικού νόμου, που οδηγεί σε εντελώς νέο καθεστώς συντάξεων, πολύ διαφορετικό από το επικρατήσαν τις τελευταίες δεκαετίες.
Η επέμβαση είναι βαριά και το αποτέλεσμά της δυναμικό όσο τίποτε άλλο. Αν και δεν έχει ακόμη αποτιμηθεί πλήρως, η φύση και ο χαρακτήρας των πολλών και διαφορετικών μέτρων βεβαιώνουν για το βάρος και μέγεθος της προσαρμογής.
Η περικοπή της 13ης και της 14ης σύνταξης, η επιβολή εκ νέου του ΛΑΦΚΑ, το πάγωμα των συντάξεων, το πλαφόν στις υψηλότερες, ο επανέλεγχος των αναπηρικών, η διακοπή καταβολής συντάξεων στις άγαμες θυγατέρες, γενικώς η αυστηροποίηση του συστήματος και κυρίως η μεταβολή των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης ανδρών και γυναικών οδηγούν με βεβαιότητα σε εξοικονομήσεις μεταξύ 10 και 15 δισ. ευρώ τον χρόνο.
Κάτι που όσο κι αν βαραίνει τον κόσμο δημιουργεί σοβαρές προϋποθέσεις εξυγίανσης του ασφαλιστικού συστήματος.
Κακά τα ψέματα, με την επέμβαση στο Ασφαλιστικό η ελληνική οικονομία λύνει τα μάγια της αμφισβήτησης από τις αγορές.
Οταν θα γίνει αντιληπτό το μέγεθος της επέμβασης θα αρθούν σχεδόν αυτόματα οι πολλές αμφισβητήσεις για τις ελληνικές δυνατότητες αποπληρωμής του δημόσιου χρέους και θα διευκολυνθεί τα μέγιστα η επάνοδος της χώρας και των τραπεζών στις διεθνείς αγορές. Με άλλα λόγια η ασφαλιστική μεταρρύθμιση είναι απολύτως δυναμική κατάσταση. Μπορεί να μεταβάλει πλήρως τους όρους του οικονομικού παιχνιδιού και μαζί του πολιτικού. Ουσιαστικά η ανάληψη του κόστους της μεταρρύθμισης κρύβει δύναμη και οφέλη. Και είναι αυτή που θα επιδράσει στα πράγματα. Ας το έχουν υπ΄ όψιν όσοι βλέπουν μόνο τη σκοτεινή πλευρά του λόφου.