Γράφει ο Τριαντάφυλλος Καρατράντος
Οι ομοιότητες των χειρισμών της Κυβέρνησης στην απεργία των μεταφορέων με αυτή των αγροτών είναι πάρα πολλές. Δυστυχώς, για μία ακόμη φορά, αυτή η Κυβέρνηση απέδειξε ότι έχει πρόβλημα στο χειρισμό των κρίσεων. Απέδειξε ότι δεν μπορεί όχι μόνο να προλάβει μία κρίση, αλλά και να τη διαχειριστεί.
Το μόνο που κατάφερε με τους χειρισμούς της στην απεργία ήταν η περαιτέρω κλιμάκωση της με πολλές επιπτώσεις.
Η μεγαλύτερη αποτυχία της ήταν η επιλογή της επίταξης και της επιστράτευσης. Πρόκειται ουσιαστικά για ένα μέτρο πίεσης, το οποίο στην Ελλάδα λόγω της παντελούς αδυναμίας του κρατικού μηχανισμού είναι αδύνατο να αποδώσει σε κρίσιμο χρονικό διάστημα.
Ουσιαστικά, η διαδικασία της επίταξης/επιστράτευσης έχει τη χρησιμότητα του veto σε μία διαπραγμάτευση. Χρησιμοποιείται για να μεγιστοποιηθεί η πίεση και όχι για να εφαρμοσθεί γιατί ποτέ δεν αποφέρει οφέλη.
Αυτό συμβαίνει και με την...........
. επιλογή της επίταξης/ επιστράτευσης. Ο δυσκίνητος και δυσλειτουργικός δημόσιος τομέας είναι ανίκανος εδώ και δύο ημέρες να ολοκληρώσει την αρχική φάση της διαδικασίας, πόσο μάλλον να περάσει στο στάδιο της τροφοδοσίας, παράλληλα η στάση των απεργών σκλήρυνε. Με αποτέλεσμα η αγορά με αυτούς τους χειρισμούς να παραμένει νεκρή μπαίνοντας στο πλέον κρίσιμο τουριστικό δεκαπενθήμερο του καλοκαιριού.
Από τη στιγμή που τέθηκε σε εφαρμογή η διαδικασία της επίταξης η συνέχιση του διαλόγου δεν είχε κανένα νόημα, και δεν μπορεί να σημαίνει κάτι άλλο από την εκ των υστέρων προσπάθεια βελτίωσης μίας πρόχειρης απόφασης της Κυβέρνησης.
Δυστυχώς όμως, μερικά λάθη δεν διορθώνονται, αλλά επιδεινώνονται.
Η επίταξη/ επιστράτευση είχε τη λογική της προσπάθειας επίδειξης πολιτικής πυγμής, δυστυχώς όμως μπορεί να γίνει μπούμερανγκ όταν δεν μπορεί να υλοποιηθεί.
Οι μεταρρυθμίσεις είναι τόσο απαραίτητες που δεν μπορούν, πέρα από τις αντιδράσεις, να κινδυνεύουν να μην υλοποιηθούν από εσφαλμένους πολιτικούς χειρισμούς.
ΥΓ. Η Κυβέρνηση χρειάζεται άμεσα όργανο και στρατηγική διαχείρισης κρίσεων.