Ήταν μια βραδιά χαλαρή παρά το ότι το βιβλίο δεν προσφερόταν.. Συνέδραμαν ως επί το πλείστον οι πολιτικοί της έδρας Πάνος Παναγιωτόπουλος Δημήτρης Παπαδημούλης και Πέτρος Ευθυμίου (με μήνυμά του από την Σόφια) οι οποίοι προς στιγμή απελευθερωμένοι της υποχρέωσης να απολογούνται στους ψηφοφόρους τους για τις πράξεις ή τις παραλείψεις τους σε σχέση με τα εγκλήματα των τραπεζιτών σε βάρος της χώρας μας, συνέδεσαν το περιεχόμενο του βιβλίου με τα όσα ζοφερά συμβαίνουν σήμερα στην Ελληνική κοινωνία και ως μέλη της αναζήτησαν πολιτικά μια έξοδο κινδύνου από την φωτιά που την απανθρακώνει. Οι δημοσιογράφοι αντιθέτως. Στηλίτευσαν , τόσο ο Γιάννης Τριάντης (ελευθεροτυπία) όσο και ο Δημήτρης Τσαλαπάτης (πρώην αντιπρόεδρος ΕΣΗΕΑ) δηκτικά τις πολιτικές επιλογές που με το σαρωτικό πέρασμά τους τα τελευταία είκοσι χρόνια αφήνουν πίσω τους το σεληνιακό τοπίο μιας κοινωνίας όπως αυτή που περιγράφεται στο βιβλίο του Ευγένιου Ανδρικόπουλου για να καταθέσουν στο τέλος την βούλησή τους πως ο συγγραφέας στις προβλέψεις του να διαψευστεί.
Ο Ευγένιος έγραψε ο Πέτρος Ευθυμίου, διάλεξε ένα ...........
θέμα επίκαιρο αν όχι προφητικό για την κρίση της εποχής μας. Το μυθιστόρημά του πραγματεύεται (με τις γνωστές σε όλους αρετές του λόγου του) την σκοτεινή πλευρά της σύγχρονης ζωής: Την ασφυκτική καθημερινότητα τις άνομες συναλλαγές τους ανελέητους μηχανισμούς της εξουσίας, που εγκλωβίζει τους ήρωές του. Τους χρησιμοποιεί και εν τέλει τους αλέθει! Και καταλήγει. Ο Ευγένιος είναι από τους εναπομείναντες ιδεολόγους της κοινωνίας μας.
Δεν θα μπορούσε να ήταν διαφορετικά, είπε ο Πάνος ο Παναγιωτόπουλος. Η εγνωσμένη ικανότητα λόγου που διαθέτει ο Ευγένιος έκανε πάλι το θαύμα της γιατί αυτό φαίνεται πως τρέχει στο αίμα του. Έγραψε ένα βιβλίο μέσα από το οποίο διαχειρίζεται ένα ζοφερό αύριο του οποίου ωστόσο μπορεί κανείς να δει ευκρινώς την απαρχή του στο σήμερα.. Περιγράφει για παράδειγμα την αιματηρή σύνθλιψη των εθνών και την μετάλλαξή τους σε επιχειρηματικές κοινότητες όπου ο στόχος δεν είναι το κέρδος αλλά η εξουσία δια της γνώσης. Ουσιαστικά μας μιλά για τον απόλυτα υποταγμένο και εξειδικευμένο αλλά αμόρφωτο κλώνο ο οποίος δεν θα παίζει τον ρόλο των απογόνων αλλά των επιγόνων της ανθρωπότητας. Είμαι βέβαιος κατέληξε πως και ο ίδιος ο συγγραφέας παρακαλά να διαψευστεί.
Εγώ θα διαφωνήσω τόνισε ο Δημήτρης ο Παπαδημούλης. Στο περιεχόμενο του βιβλίου ουσιαστικά περιγράφεται το αβυσσαλέο σήμερα το οποίο ο Ευγένιος έχει διανθίσει πεζογραφική αδεία με φανταστικές εικόνες από το αύριο για λόγους που μόνο εκείνος γνωρίζει. Ίσως γιατί θα όφειλε να τις συνοδεύσει από πρόσωπα υπαρκτά την φαιά όψη των οποίων όλοι γνωρίζουμε και όλοι έχουμε καταδικάσει. Ωστόσο και κατά τον τρόπο αυτό εξάγεται καθαρά και όχι εμμέσως το συμπέρασμα πως αν οι κοινωνίες δεν αντισταθούν τις αναμένει το χάος μιας επιβίωσης αμφίβολης.
Ο Γιάννης ο Τριάντης στάθηκε στην ευρηματικότητα του συγγραφέα και στον καταλυτικό του λόγο με τον οποίο αντιπαραθέτει το συναίσθημα με την λογική τονίζοντας πως τα δημιουργήματα της ανθρώπινης γνώσης δεν θα σταθούν ποτέ υπεράνω του δημιουργού τους. Κι αυτό γιατί όπως γράφει ο Ευγένιος οι μηχανές εν αντιθέσει με τον άνθρωπο δεν εξελίσσονται. Ο άνθρωπος τις εξελίσσει. Με το ακατανίκητο μυαλό του που κάνει τον μεγαλύτερο κομπιούτερ της λογικής αστείο παιδικό παιχνίδι μπροστά του. Το μυαλό που ως χημείο εισπράττει από τις αισθήσεις ερεθίσματα για να τα επεξεργαστεί και να παράξει μια ιδέα. Αυτό ακριβώς είναι το βιβλίο του συναδέλφου Ευγένιου. Μια καταπληκτική ιδέα.
Τέλος ο πρώην αντιπρόεδρος της ΕΣΗΕΑ ο Δημήτρης ο Τσαλαπάτης ως κλασσικός αλλά και ικανότατος συνδικαλιστής (έχει κρατήσει όρθια την ΕΣΗΕΑ σε δύσκολους καιρούς) στάθηκε κυνικά σε ότι τον συνάρπασε. Εκφώνησε ένα χωρίο από το βιβλίο όπου ο Ευγένιος Ανδρικόπουλος περιγράφει τις κοινωνίες του αύριο ως εξής: Πως αφού οι επικυρίαρχοι οργάνωσαν τις κοινωνίες τους καθ’ ομάδες παραγωγής συγκεκριμένων προϊόντων στην συνέχεια όρισαν ή πιο σωστά ονομάτισαν και τις θέσεις εργασίας. Έτσι αν δεν είχες εργασία δεν είχες και ζωή. Κι αφού δεν είχες ζωή σε παροχέτευαν από τον σκουπιδοφάγο νεροχύτη του πολιτισμού στα απόβλητα της ιστορίας..
Κατά τα υπόλοιπα μας εντυπωσίασε η ποιότητα του ακροατηρίου σε μια βραδιά που πήραν όλοι μέρος και δεν έφυγε κανείς δίχως την υπογραφή του συγγραφέα στο βιβλίο του..
Το Καφενείο