Γράφει ο Μαγια
Αποτελούν πλέον μέρος της γκρίζας καθημερινότητάς μας τα κρούσματα ασυνεννοησίας και αντιδικίας, μέσω δηλώσεων και διαρροών, μεταξύ των υπουργών. Πολλές οι εστίες του ενδοκυβερνητικού εμφύλιου. Χωρίς συγκεκριμένο σχέδιο, με τους υπουργούς να αλληλομαχαιρώνονται, η κυβέρνηση χάνει καθημερινά την εναπομείνασα εμπιστοσύνη της κοινωνίας.
Μέσα σε αυτό το κλίμα, αδιάφορη για τις σκιαμαχίες, η αγορά ασφυκτιά, η πραγματική οικονομία βουλιάζει, η διαφθορά χασκογελάει και οι πολίτες έχουν χάσει κυριολεκτικά τον μπούσουλα
Και καλά, εάν οι διαπληκτιζόμενοι παρήγαγαν έργο. Θα έλεγε κανείς πως υπάρχουν διαφορετικές απόψεις και προσεγγίσεις και ότι, πασχίζουν για το κοινό συμφέρον, διαπνεόμενοι από την αντίληψη, που λέει, πως «εχθρός του καλού είναι το καλύτερο».
Πριν από δύο μήνες ο Γιώργος Παπανδρέου, είχε ζητήσει από τους υπουργούς, «λίγα λόγια και πολλή δουλειά». Πόσοι τον άκουσαν;
Περίπου τα ίδια επανέλαβε και στο..........
σημερινό υπουργικό συμβούλιο.
Όμως, για σταθείτε. Σε αυτή τη δύσκολη για τη χώρα συγκυρία, το τελευταίο πράγμα, που θα περίμεναν να ακούσουν οι πολίτες από τον Πρωθυπουργό, είναι να νουθετεί τους υπουργούς (όχι βέβαια όλους) πως θα σοβαρευτούν, πως θα αρθούν στο ύψος των περιστάσεων!
Όταν ανακοινώθηκε το κυβερνητικό σχήμα, προκάλεσε σε μεγάλη μερίδα της κοινής γνώμης ικανοποίηση. Νέοι άνθρωποι, νέες ιδέες, νέες ελπίδες. Σύντομα όμως, οι εντυπώσεις άλλαξαν. Αλλά το σημαντικότερο είναι πως οι περισσότεροι «κατάφεραν» να διαψεύσουν όχι τον Γ. Παπανδρέου, αλλά την αντίληψη, που θέλει τους νέους εκτός από ωραίους και ικανούς. Ικανούς να διοικούν, να συντονίζουν, να αποφασίζουν, να κυβερνούν.
Ο πρωθυπουργός έχει την πλήρη εικόνα ενώπιόν του, αν και θα έπρεπε, προ πολλού, να είχε ξαναμοιράσει την τράπουλα.