Γράφει ο MarkozaΠαρά τα μέτρα, το κόψιμο μισθών και συντάξεων, παρά την φορολογική λαίλαπα, λίγα πράγματα δείχνουν να έχουν αλλάξει στην Ελλάδα.
Έπεσαν οι αγορές αυτοκίνητων που στο μεγαλύτερο ποσοστό γινόταν μέσω δανείων.
Τα καύσιμα περιόρισαν τις μετακινήσεις.
Ο πληθωρισμός ...ανέβηκε.
Ο καταναλωτισμός δεν δείχνει να μειώνεται ανάλογα με την λιτότητα.
Η λιτότητα επεβλήθηκε σε κείνους που ποτέ δεν είχαν όχι περίσσευμα, αλλά είναι και καταχρεωμένοι, και σε μια μερίδα της μεσαίας τάξης που όμως δεν στηρίζονταν ποτέ αποκλειστικά και μόνο στους μισθούς.
Στα χρόνια του Σημίτη, γιγαντώθηκε ένας νέος τύπος «παραοικονομίας», πέραν της γνωστής παραοικονομίας που έχει να κάνει με το μικρο-εμπόριο.
Μια «παραοικονομία» που αντίθετα με την άλλη, απέδιδε έσοδα και στο κράτος.
Που ήταν συνειδητή κυβερνητική επιλογή.
Που πιθανότατα διακινούσε ποσά, πολύ μεγαλύτερα αυτής της ίδιας καταγεγραμμένης νόμιμης οικονομίας.
Γιγαντώθηκε στα πλαίσια της ............
.ελεύθερης αγοράς, της φιλελευθεροποίησης, για να μπορέσει η Ελλάδα να κινηθεί μέσα στο ευρω, μιας που ήταν δύσκολο να γίνει δια της νομίμου οδού, λόγω γνωστών προβλημάτων στην ελληνική μηχανή.(και όχι μόνο)
Δούλεψαν στο σύστημα αυτό εργολάβοι, ελεύθεροι επαγγελματίες, και μεγάλο ποσοστό δημοσίων υπαλλήλων.
Ο γνωστός εξαπλασιασμός του κόστους κατασκευής δρόμων, αλλά και όλων ανεξαιρέτως των μεγάλων και μικρών έργων, είναι ένα κομμάτι .
Δεν υπάρχει επαγγελματίας που να μη γνωρίζει αυτό το σύστημα, που να μην έχει συμμετάσχει με τον έναν η τον άλλον τρόπο.
Δεν περιμένουν πια να τους ζητηθεί η υπερτιμολόγηση, θεωρείτε δεδομένο, είναι αποδεκτό σε σημείο που για πολλούς, εξαρτάται ο τζίρος τους, η ύπαρξή τους, μόνο από αυτό.
Είναι αδύνατον αυτό να γίνεται χωρίς να το βλέπει, να το ξέρει, ο κυβερνητικός μηχανισμός, γι’ αυτό λέω ότι είναι συνειδητή επιλογή.
Αυτό δεν άλλαξε, συνεχίζεται αμείωτο και σήμερα, γι’ αυτό τώρα, χρησιμοποιώ ενεστώτα.
Για όσους λίγους, ενδεχομένως δεν γνωρίζουν πως δουλεύει αυτό το σύστημα, θα δώσω ένα παράδειγμα. Οι περιπτώσεις είναι χιλιάδες ίσως εκατομμύρια. Και παντού!
Χρειάζεται να κατασκευαστεί μια σκάλα που κοστίζει 1.000 ευρω.
Ένας εργολάβος παίρνει τιμολόγιο 10.000 ευρω (δεκαπλάσιο),από έναν συνεργαζόμενο επαγγελματία, καταβάλλοντας του τον ΦΠΑ που αποδίδει στο κράτος.
Την σκάλα δεν την κατασκευάζει συνήθως αυτός, αλλά άλλος με πραγματικό κόστος κάτω των 1.000 ευρω, (βλέπε αλβανός) χωρίς τιμολόγιο, η και με τιμολόγιο, όπου μπορεί η ίδια σκάλα να ονομαστεί κλίμακα, (δεύτερο ανύπαρκτο έργο), η προϋπάρχει μια προηγούμενη, που δήθεν αντικαταστάθηκε...
Έτσι είναι όλοι ευχαριστημένοι. Το κράτος εισπράττει τον ΦΠΑ, δυο ελεύθεροι φοροδιαφεύγοντες συνήθως επαγγελματίες βρίσκουν δουλειά, ο εργολάβος εισπράττει την μερίδα του λέοντος την οποία μοιράζεται με τους δημόσιους υπαλλήλους που βάζουν τις υπογραφές, που δεν νοιάζονται καθόλου πια για το χαμηλό του μισθού τους, άρα δεν αντιδρούν, μιας που δεν ζουν από αυτόν.
Υπάρχουν εισοδηματίες πλέον, περιουσιακά στοιχεία που αποκτήθηκαν μέσω αυτής της «παραοικονομίας», αποδίδουν έξτρα χρήμα, νομιμοποιώντας και το ...μαύρο.
Οι μειώσεις των μισθών δεν τους αγγίζουν.... μάλλον θα αυξήσουν τις δραστηριότητές τους για να ισοφαρίσουν την ζημιά.
Αυτή είναι η πραγματικότητα. Γι’ αυτό στην Ελλάδα οι πολυεθνικές πουλάνε πολύ ακριβότερα από ότι στο εξωτερικό. Βρίσκουν πελάτες που έχοντας μπόλικο χρήμα, αγοράζουν...
Σ’ αυτό συνέβαλε και το ρουσφέτι, που έφερε δυο τρεις και τέσσερις εργαζόμενους στην ίδια οικογένεια, με αντίστοιχη ανεργία στις υπόλοιπες.
Αλίμονο λοιπόν σε όσους θέλουν να έχουν καθαρό μέτωπο και ήσυχη συνείδηση.
Είναι αυτοί που με γουρλωμένα μάτια, με ένα ψωμί κι ένα γάλα στα χέρια, βλέπουν τα καροτσάκια να ξεχειλίζουν....
Οι πολιτικοί μας ξέρουν τι γίνεται ,είναι μέρος αυτής της πραγματικότητας, γι’ αυτό μπορούν και βγαίνουν τόσο προκλητικά απέναντί μας.....
Βλέπει κανείς τον ΓΑΠ να το ...διορθώνει αυτό;
Αυτός νομίζει; ακόμα, ότι θα σώσει την οικονομία συνθλίβοντας τους φουκαράδες.