Γράφει ο Κων/νος ΔρακάτοςΠάντα πίστευα και πιστεύω ότι πίσω από τα λόγια των πολιτικών, όταν δεν "αστειεύονται", συνήθως κρύβεται κάτι άλλο απ' αυτό που φαίνεται, δηλαδή μια ύποπτη σκοπιμότητα, μια κουβέντα απλά για ν' ακουστεί, για λαϊκή κατανάλωση δηλαδή, ή ένα ψέμα.
Μου ήρθε στο μυαλό αυτή η σκέψη όταν άκουσα τον υπουργό Τουρισμού κ. Γερουλάνο να δηλώνει, σχετικά με την παραίτηση της κ. Γκερέκου, ότι "...βάλαμε ψηλά τον πήχη" και αναρωτήθηκα, τι ήθελε να πει ο ποιητής; Υποθέτω ότι θα αναφέρεται, προφανώς, στην εντιμότητα του πολιτικού, γενικώς, γιατί δεν πιστεύω ότι "έβαλαν τον πήχη ψηλά" ειδικά για την κ.Γκερέκου.
Η ίδια η κ.Γκερεκου, στις δικές της δηλώσεις, χαρακτήρισε την πράξη της παραίτησης ως ένδειξη "ευθιξίας".
Ας το ψάξουμε. Κατ' αρχήν η φοροδιαφυγή θεωρείται ποινικό αδίκημα και τιμωρείται α) για ποσά από 15.000 έως 150.000 ευρώ, ως πλημμέλημα με φυλάκιση, από 1 έως 5 χρόνια, και β) για ποσά από 150.000 και άνω, ως κακούργημα, με 5 έως 10 χρόνια κάθειρξη. Βέβαια και σύμφωνα με τα "ισχύοντα" στη χώρα μας, φυλακή πάνε μόνο όσοι "δεν μπορούν" να μην πάνε, οι άλλοι απλώς δεν πάνε, αλλά αυτό δεν είναι του παρόντος.
Λέει, λοιπόν, ο κ.Υπουργός ότι ...........
επειδή έβαλαν ψηλά τον πήχη της εντιμότητας του πολιτικού, η πρώην Υφυπουργός δεν μπόρεσε να τον περάσει και αποκλείστηκε από την συνέχεια, στην κυβέρνηση. Και ερωτώ: το ύψος του πήχη είναι ανάλογο με το αξίωμα του πολιτικού; Άλλο το ύψος για τον βουλευτή, άλλο για τον υφυπουργό και άλλο για τον υπουργό; Διαφορετικά, γιατί την δέχονται ως βουλευτή;
Δηλαδή η εντιμότητα, γενικώς, διαβαθμίζεται σε "πολύ ή λίγη", "μεγάλη ή μικρή", "αριστερή ή δεξιά", ή τέλος πάντων, οποιασδήποτε άλλης κλίμακας, κάτι σαν το "ολίγον έγκυος"; Η απάντηση είναι όχι, η εντιμότητα είναι μία, αδιαίρετη και αδιαβάθμιστη και αυστηρή ιδιαιτέρως για τους πολιτικούς, γιατί αυτοί αποτελούν κοινωνικά πρότυπα/παραδείγματα που διαπαιδαγωγούν τους πολίτες, όπως οι γονείς και οι δάσκαλοι πρότυπα για τα παιδιά και τους νέους.
Όσο για την λέξη "ευθιξία", είναι επίσης ακατάλληλη για την περίπτωση, γιατί στην ουσία, με ευθιξία αντιδρά κάποιος όταν αναγνωρίζει ότι εξ υπαιτιότητάς του και παρά την θέλησή του προκάλεσε μία βλάβη, μεγάλη ή μικρή, την οποία, στη συνέχεια, προσπάθησε να αποκαταστήσει. Στην προκειμένη περίπτωση η κ. Γκερέκου δεν αναγνωρίζει καμία υπαιτιότητα, ούτε και προέβαλε σοβαρά επιχειρήματά για την αθωότητά της. Τότε για ποια ευθιξία μιλάει;
Για λαϊκή κατανάλωση, λοιπόν, τα λόγια τα παχιά, από δύο νέους πολιτικούς που θα περιμέναμε να φέρουν το νέο πολιτικό πνεύμα, που τόσο έχει ανάγκη η χώρας μας, ώστε κάποτε να ξεφύγουμε από την πολιτική μιζέρια μας. Κρίμα.