Ας κάνουμε μια υπόθεση…πριν από το «σούρουπο»

Γράφει ο Κων/νος Δρακάτος

Ας κάνουμε λοιπόν μια υπόθεση. Ας πούμε π.χ. ότι οι εξεταστικές επιτροπές της Βουλής (380 ευρώ μεροκάματο Χ (όσες μέρες θέλουν) = τόσα θα πληρώσουμε), καταλήξουν σε κάποιο ομόφωνο (είπαμε, υπόθεση κάνουμε) αποτέλεσμα και, για να μην τα πολυλογούμε, στείλουν 2, 3, 5,10 φυλακή. Ας πούμε ότι ένα, όποιο, ποσοστό των Ελλήνων ικανοποιήθηκαν, ένα άλλο, όποιο, ποσοστό δεν ευχαριστήθηκαν και το, όποιο, υπόλοιπο μέχρι τα 100, ούτε κρύο ούτε ζέστη. Το γιατί ικανοποιήθηκαν, όσοι ικανοποιήθηκαν κλπ., ας μην το ψάξουμε και πολύ τώρα. Είναι μια πολύ «πονεμένη» ιστορία.

Εδώ κλείνει η υπόθεση, καληνύχτα και όνειρα γλυκά.

Όπως συμβαίνει πάντα στο βασίλειο των ζωντανών την νύχτα διαδέχεται η ημέρα, το σκοτάδι το φως και αν το προεκτείνουμε λίγο φιλοσοφικά, το όνειρο την πραγματικότητα. Αυτή η, πολλές φορές, καταραμένη πραγματικότητα.

Μια καινούργια λοιπόν ημέρα ξημέρωσε, που όμως είναι ίδια σαν την χθεσινή… τι συμβαίνει; Πάλι για το χρέος του Δημοσίου μας μιλάνε που ξέρουμε μεν ότι είναι 300 δισ. ευρώ, αλλά μπορεί να είναι και 600 δισ. και ίσως 900 δισ., ποιος ξέρει; Πάλι ζητάνε μειώσεις μισθών, μειώσεις συντάξεων, απολύσεις εργαζομένων, κατασχέσεις σπιτιών και άλλα τέτοια.

Και στο τέλος σου λένε, ότι ίσως να μην γλυτώσουμε και την πτώχευση, δηλαδή θα μας πάρουν και το σώβρακο. Και καλά αν στον δρόμο ........κυκλοφορούν μόνο «μοντέλες» βγαλμένες έστω και από…τσόντες. Φαντάζεστε όμως να κυκλοφορούν γυμνοί «καλλονοί» (πληθυντικός του «καλλονός») σαν τον Πάγκαλο; Και μόνο γι’ αυτό θα άξιζε να μας αφήσουν τουλάχιστον…το σώβρακο.

Σ’ αυτό το σημείο, ένα βήμα πριν σαλτάρεις, προβάλεις ΤΟ επιχείρημα. Μα καλά, λες, χθες γιατί βάλατε φυλακή αυτούς τους 2, 3, 5, 10; Και σου απαντούν; Βεβαίως το κάναμε για να ικανοποιήσουμε «το περί δικαίου αίσθημα» του λαού, όπως άλλωστε το είχαμε υποσχεθεί και προεκλογικά. Τι άλλο θέλεις;

Και εκεί πραγματικά διερωτάσαι, αλήθεια τι θέλω; Και αυθόρμητα απαντάς, ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΗΝ ΣΑΣ ΒΛΕΠΩ, ΝΑ ΜΗΝ ΣΑΣ ΑΚΟΥΩ, ΝΑ ΜΗΝ ΣΑΣ ΞΕΡΩ, γίνεται; Και η απάντηση, που μπορεί και από τον κ. Καστανίδη, είναι: «…όποιος υψώνει το δάκτυλο προς τον πολιτικό κόσμο προσβάλλει την Δημοκρατία», ή κάπως έτσι, αρκεί να έχει μέσα την λέξη Δημοκρατία.

Άντε, λοιπόν, ξανά καληνύχτα και…όνειρα γλυκά…(μ’ αυτούς που μπλέξαμε!!!).