Γράφει ο Καφενόβιος
Ο, τι συνέβη σε όσες χώρες ανέλαβε να «σώσει» το ΔΝΤ, δεν μπορεί παρά να συμβεί και στην Ελλάδα. Η ισχύς θα φύγει από τα χέρια των εκλεγμένων και νομιμοποιημένων ηγετών, για να περάσει στα χέρια «τεχνοκρατών» και «γραφειοκρατών», που το τελευταίο που τους απασχολεί είναι η λογοδοσία στο κοινωνικό σώμα.
Η απειλή της χρεοκοπίας δεν είναι παρά η κατάρρευση ενός μοντέλου ανάπτυξης, που χαρακτηρίσθηκε από την κλεπτοκρατία, τη νεοπλουτίστικη ξιπασιά και σπατάλη, τον ανορθολογισμό και την αυθαιρεσία. Η εν λόγω κατάρρευση συμπαρασύρει και το πολιτικό σύστημα, που είναι κατ’ εξοχήν υπεύθυνο για την επικράτηση και γιγάντωση αυτού του νοσηρού μοντέλου
Στην Ελλάδα όπου η μίζα, η κομπίνα, οι συνακόλουθες υπερτιμολογήσεις, η αφαίμαξη των δημοσίων πόρων έγιναν καθεστώς, οι.........
πολιτικές ηγεσίες στάθηκαν ανίκανες να ανακαλύψουν έστω έναν ένοχο. Να αποδώσουν ένα ελάχιστο αίσθημα δικαιοσύνης. Και τώρα ακόμη, την ύστατη ώρα της χρεοκοπίας, στη χώρα πέφτει βαριά η σκιά της συνενοχής και της συγκάλυψης
Ολοένα και περισσότεροι σπεύδουν να αναζητήσουν μέσα στα συντρίμμια της κρίσης την ευκαιρία μιας "νέας μεταπολίτευσης". Νέα μεταπολίτευση, όμως, με νέα «υλικά», αυθεντικά κι όχι ιμιτασιόν, ούτε φυσικά αναπαλαιωμένα.
Μια χρεωκοπημένη οικονομία σώζεται. Ενα χρεωκοπημένο πολιτικό σύστημα δεν σώζεται, όπως γράφει σήμερα στην «Ελευθεροτυπία», ο φίλος μου ο Στάθης.
Επίσης ένα χρεωκοπημένο πολιτικό σύστημα δεν μπορεί να σώσει μια χρεωκοπημένη οικονομία -την οποίαν μάλιστα σε αυτήν τη χρεωκοπία οδήγησε αυτό το ίδιο.
Στην Ελλάδα το πολιτικό σύστημα είναι πιο χρεωκοπημένο απ' την οικονομία. Ούτε αυτήν μπορεί να σώσει ούτε τον εαυτόν του, αλλά αντιθέτως όσο θα συνεχίζει να υπάρχει, θα συνεχίζει να καταστρέφει. Κι άλλο κι άλλο κι άλλο...
Με δεδομένο το τραγελαφικό αδιέξοδο της κυβέρνησης οι προτάσεις περί δημοψηφίσματος, ή κυβέρνησης «εθνικής ενότητας», στο μόνο που αποσκοπούν είναι για να χρυσωθεί το χάπι ώστε να περισώσουν τα κεκτημένα και το τομάρι τους οι υπεύθυνοι της χρεοκοπίας.