Γράφει ο Ευγένιος ΑνδρικόπουλοςΗ «δημοκρατία» των αριθμών. 76.106 λιγότεροι μαθητές, και 1537 σχολεία σε σχέση με πέρσι, συμμετέχουν στις φετινές σχολικές εκδρομές. Οι γονείς πλέον αδυνατούν ν’ ανταποκριθούν στις εκπαιδευτικές υποχρεώσεις των απογόνων τους αρχίζοντας τις περικοπές απ’ ότι εκείνοι θεωρούν πολυτέλεια περιττή. Υπό την πίεση της απώλειας των εισοδημάτων τους προβαίνουν στην ρήψη των εφηβικών ονείρων από το εκπαιδευτικό αερόστατο. Ως βαρίδια. Κατά την ιεράρχηση των αναγκών τους θεώρησαν και θεωρούν φυσικά πως ύψιστης προτεραιότητας είναι η διατήρησή τους στην πτήση της πολυδάπανης «δημόσιας» εκπαίδευσης. Εκ πρώτης όψεως δικαίως. Οι εξισώσεις, οι αλγόριθμοι, η δαιδαλώδεις καταδύσεις στην ιστορική θάλασσα, οι χημικές ενώσεις, η .......
έκφραση του ορθού ελληνικού λόγου και το «άτομο» της φυσικής, προηγούνται της εφήμερης ψυχαγωγίας που προσφέρει μια σχολική εκδρομή. Είναι όμως έτσι; Κι αν έτσι είναι ποια η χρεία της ένταξής τους στα σχολικά προγράμματα όλων των πολιτισμένων λαών της υφηλίου; Απλώς γιατί τα μαθητικά «άτομα» οφείλουν να μετεξελιχθούν σε κοινωνικά όντα κάτι το οποίο προϋποθέτει εμπειρία συμβίωσης που κατά την ταπεινή μου γνώμη είναι το μέγιστο μάθημα ζωής. Έπεται η γνωριμία με τους ανθρώπους και τους τόπους προορισμού, που ειρήσθω εν παρόδω δημοφιλέστεροι των οποίων είναι η Θεσσαλονίκη η Κέρκυρα, η Ρόδος, τα Χανιά και το Ναύπλιο για το εσωτερικό και η Ιταλία, Τσεχία, και Ισπανία ως προς το εξωτερικό. (το ότι η Μύκονος των διαστροφών απουσιάζει αποδεικνύει την ωριμότητα των παιδιών..) Επιβάλλει την ευθεία μεταξύ τους συνεννόηση δίχως τις γονικές ή δασκαλικές παρεμβάσεις οι οποίες σε αρκετές περιπτώσεις και με δεδομένη την υπερπροστασία αποδεικνύονται καταστροφικές. Δραπετεύουν του μικρόκοσμού τους βγαίνοντας από τα κατακόρυφα σπήλαια της διαβίωσής τους (διαμερίσματα) και ανεξαρτήτως της τριβής με τους συμμαθητές τους, έρχονται σε επαφή με μικροπληθυσμούς που αν και εντάσσονται στην πατρίδα τους τα καταπλήσσουν από τις ιδιαιτερότητές τους. Από μόνα τους αυτά επαρκούν για να επιδοτηθούν οι σχολικές εκδρομές αποσυμπιέζοντας κατ’ ελάχιστο το οικονομικό περιβάλλον των γονιών.. Αντ’ αυτών επιδοτήθηκαν όλα τα λαμόγια ενός άλλου ουτοπικού ποινικού δικαίου. Οι τράπεζες των ληστρικών επιτοκίων, οι επιχειρήσεις που μετανάστευσαν προς εξεύρεση δούλων στις γείτονες χώρες, οι Ολυμπιακοί αγώνες της αρπαχτής, τα παρτάλια των κοινοτικών προγραμμάτων και ένας σωρός κοινωνικών αποβλήτων σε αξιωματικές θέσεις του δημοσίου που μολύνουν την χώρα εξακολουθητικά και κυρίως νομίμως. Επειδή όπλο τους είναι οι νόμοι που ψηφίζουν δια των εκπροσώπων τους στο κοινοβούλιο πριν από αυτούς γι αυτούς!
Ευγένιος Ανδρικόπουλος
eandrik@otenet.gr