Γράφει η Ολγα ΓεριτσίδουΕίναι γνωστό σε όλους και αποδεκτό ότι ο πόλεμος είναι μία έννοια που εφαρμόζεται και γίνεται με διάφορους τρόπους και όχι απαραίτητα μόνο με όπλα. Όροι όπως «οικονομικός παγκόσμιος πόλεμος» ή «πόλεμος της οικονομίας» ή «πόλεμος των κερδοσκόπων» ή άλλες τέτοιες παραλλαγές το δείχνουν αυτό. Ως και ο Γ. Παπανδρέου το ανέφερε αυτό σε μία προσπάθεια να δικαιολογήσει γιατί δρά ως υπηρεσιακή κυβέρνηση κατεχόμενης χώρας. Όμως δεν θα αναλύσουμε σε αυτό το άρθρο τον ρόλο του Γ. Παπανδρέου και της κυβερνήσεως του, ούτε και την προπαρασκευαστική καμπάνια που έγινε από την αμέσως προηγούμενη κυβέρνηση του Κ. Καραμανλή ( και των προηγουμένων της μεταπολίτευσης ) στον πόλεμο αυτό, που ορθώς ο Γ. Παπανδρέου είπε ότι μας γίνεται ( σε εμάς τον Λαό όμως, και όχι σε αυτόν και τους ομοϊδεάτες του ), αλλά τι είδους πόλεμος μας γίνεται και πού τον βλέπουμε.
Όπως ήδη έχουμε αναλύσει, το όλο καθεστώς το οποίο αντιμετωπίζουμε ολοένα και πιο έντονα κάθε ημέρα είναι ταυτισμένο με τον ναζισμό, αλλά όμως κρύβεται πίσω από ονόματα και ορισμούς και μεθοδολογίες που σε πρώτη φάση καμουφλάρουν την πραγματική φύση των εχθρών των Λαών. Σε αυτή τη φάση, επιχειρείται μέσω της οικονομίας και του ελέγχου των δημοσίων διοικήσεων – κυβερνήσεων των κρατών μία πλήρης εξουδετέρωση και ........
υποδούλωση των Λαών, των εδαφών και του πλούτου αυτών, σε ένα ανώνυμο σύνολο ατόμων άνευ ταυτότητας που κρύβεται πίσω από την ταμπέλα « αγορές / κερδοσκόποι/ επενδυτές ».
Δεν είναι τυχαίο γιατί το επιτελείο που κάνει την άκρως πολεμική επίθεση που θα περιγράψουμε παρακάτω παραμένει ανώνυμο και ασαφές / αόριστο. Μπορούμε όμως να καταλάβουμε ποιοι είναι από τα δείγματα γραφής τους και τα ίχνη / την σφραγίδα τους που έχουν αφήσει όπου οι επιθέσεις τους έχουν λάβει χώρα.
Αυτό το οποίο συμβαίνει στην Ελλάδα αλλά και σε πολλές άλλες χώρες είναι μία μορφή οικονομικού blitzkrieg : ένας αστραπιαίος δηλαδή πόλεμος που στόχο έχει να παραλύσει γρήγορα και αποφασιστικά τις οικονομίες και τις διοικήσεις των χωρών που αποτελούν στόχο.
Το blitzkrieg δουλεύει σε δύο φάσεις : αυτή της προετοιμασίας σιωπηρά και αυτή της άμεσης επίθεσης.
Στην φάση της προετοιμασίας παραλύει κάθε κομμάτι της οικονομίας της χώρας – στόχου που εξασφαλίζει ανεξαρτησία και επάρκεια :
- καταστροφή της πρωτογενούς και δευτερογενούς παραγωγής, έμφαση στον δανεισμό, κρατικοποιήσεις- ιδιωτικοποιήσεις ( εναλλάξ ώστε να αφαιμάζονται τα δημόσια ταμεία ), διόγκωση του δημοσίου τομέα, και κατακερμάτιση αρμοδιοτήτων για εξάπλωση του υδροκεφαλικά, ταυτόχρονα με σαμποτάζ στην ατομική ελεύθερη επιχείρηση και την αυτοαπασχόληση και με την γενική καλλιέργεια της παρα-οικονομίας των μεσαζόντων, μεταπρατών και υπαλλήλων.
- Εγκαθίδρυση του νεοφιλελευθερισμού που όμως καθιστά υπεράνω του Νόμου μόνο τις μεγάλες ανώνυμες πολυεθνικές επιχειρήσεις και τις τράπεζες, ενώ έμμεσα υπάρχει τεράστιος παρεμβατισμός, περιορισμός και στραγγαλισμός των υπολοίπων επιχειρήσεων.
- Εκχώρηση εθνικών γαιών, υποδομών, ακινήτων και πλουτοπαραγωγικών πηγών σε ιδιώτες – εταιρείες, ασυδοσία του δανεισμού και άλλων συνθηκών, όλα αυτά συντονισμένα περιορίζουν όλο και περισσότερο την Εθνική κυριαρχία. Η ατομική ιδιοκτησία ψαλλιδίζεται και εντέλει εκχωρείται στις τράπεζες μέσω δανεισμού και χρηματιστηριακών παγίδων και κόλπων.
Αυτά τα βιώσαμε καθημερινά, με σκάνδαλα, με άδικες νομοθεσίες φορολόγησης και επιχειρηματικότητας, με δήθεν προγράμματα ανάπτυξης / επενδύσεων / επιδοτήσεων σε εταιρείες και άτομα που ανήκαν στους λεγόμενους «ημέτερους» ( δηλαδή, τα μέλη – γόνους και τα τσιράκια / ακολούθους στρατευμένους του κόμματος, ασχέτως χρώματος, των κρυφοναζιστών ‘υπερανθρώπων’ όπως τους έχουμε ήδη περιγράψει ), με «ξένους επενδυτές» και με την ώθηση όλων των πολιτών στο να παίξουν σε χρηματιστήριο και να δανείζονται για να μπορέσουν να ζήσουν ή να επενδύσουν.
Και φτάνουμε στην εποχή της κρίσης που είναι και η έναρξη της δεύτερης φάσης του οικονομικού blitzkrieg με τις οικονομίες όλων των χωρών-στόχων να είναι ασταθείς, εξαρτημένες, ελλειμματικές και πλήρως ευάλωτες.
Η δεύτερη φάση του blitzkrieg έχει δύο σκέλη πάντα ( είτε πρόκειται για οικονομικό είτε για ένοπλο πόλεμο ) : την τρομοκρατία μέσω των ΜΜΕ και τον θόρυβο / πάταγο των εκφοβιστικών ειδήσεων –τοποθετήσεων – κινήσεων από ‘αυθεντίες’ που κατευθύνουν ανεξαρτήτως της Λαϊκής θελήσεως το τι θα γίνει ή προκαθορίζουν το μέλλον ΚΑΙ την άμεση καταιγιστική επίθεση επί της ουσίας με σκοπό την πλήρη παράλυση και εξολόθρευση των στόχων.
Έτσι λοιπόν έχουμε τους δημοσιογράφους των καναλιών που πλέον ομολογουμένως αποτελούν κτήμα των πλουτοκρατών μεγαλοεπιχειρηματιών που επιτίθενται ναζιστικά στους Λαούς να εκφοβίζουν με πρωτοφανή ψυχολογική βία και εκβιασμό κάθε βράδυ στα κεντρικά δελτία, έτσι ώστε επειδή θα έχουν παγώσει από τον φόβο οι Πολίτες να δεχθούν την εξολόθρευση τους χωρίς ίχνος αντίστασης. Οι εφημερίδες διατυμπανίζουν αντίστοιχα μηνύματα και πηχυαίοι τίτλοι διαλαλούν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ότι δεν υπάρχει άλλη λύση από την εκτεταμένη ένδεια και την πείνα, η οποία έρχεται ταυτόχρονα μέσω του δεύτερου σκέλους της επίθεσης μέχρι κυριολεκτικά θανάτου.
Ανέκαθεν οι ναζί στηρίζονταν στην τεράστια προπαγάνδα τους για να πετύχουν τουλάχιστον το ήμισυ της δουλειάς που ήθελαν να επιβάλλουν με τα όπλα. Το υπόλοιπο μισό το στήριζαν στην προδοσία εκ των έσω, ώστε να μην μπορεί να αποκρουσθεί η ένοπλη επίθεση.
Έτσι και τώρα, το μέγιστο ποσοστό της προπαγάνδας εστιάζει στην τρομοκρατία των Πολιτών ώστε αυτοί να μην αντιδρούν ενόσω ταυτόχρονα, με αστραπιαίες αποφάσεις / κινήσεις, οι κρατούντες κρυπτοναζιστές κυβερνητικοί και πλουτοκράτες παίρνουν από τους Πολίτες όλα τους τα κεκτημένα, την αγοραστική τους δύναμη, το συνταξιοδοτικό τους μέλλον, την περίθαλψη τους και βεβαίως, με την έλευση του ΔΝΤ, και την επίσημη εξουσία των Πολιτών εφ’ όσον το ΔΝΤ δεν περιορίζεται από την Λαϊκή βούληση που προϋποθέτει το Σύνταγμα ούτε καν τυπικά.
Το ΔΝΤ είναι για τις αγορές / κερδοσκόπους ( δηλαδή την σημερινή μάσκα ανωνυμίας των ναζί ) ό,τι και τα επίλεκτα σώματα εκκαθάρισης για τις χιτλερικές δυνάμεις εισβολής που εξολόθρευαν κάθε αντίσταση μεμονωμένη ή εκτεταμένη : τα SS Einsatzgruppen ( ειδικά τάγματα SS ).
Το ΔΝΤ με μία μαζικής φύσεως, σχεδόν βιομηχανική μέθοδο θα διαλύσει κυριολεκτικά ό,τι έχει απομείνει από το Κράτος Δικαίου της Ελλάδας και την δυνατότητα του μέσου Πολίτη όχι να ζήσει αξιοπρεπώς όπως λέει το Σύνταγμα αλλά να επιβιώσει απλώς. Αυτό βέβαια όπως μας δείχθηκε με το παράδειγμα της Αργεντινής σημαίνει και πρόβλημα φυσικής επιβίωσης, όπως γίνεται ανέκαθεν σε κάθε κατοχή.
Η δράση του ΔΝΤ γενικώς, η οποία πλέον είναι διαβόητη για την εξαθλίωση που φέρνει στους Λαούς των κρατών όπου εισβάλλει με την βοήθεια / συνεργία των προδοτών που το καλούν ( βλέπε ΑΝΣΛΟΥΣ / Anschluss ), χαρακτηρίζει το ΔΝΤ ως το πλέον αντιανθρωπιστικό και φιλοναζιστικό εργαλείο εξολόθρευσης της εσωτερικής υποδομής και του ανθρωπίνου δυναμικού μίας χώρας και ως εκ τούτου βασικό όπλο του μοντέρνου ναζιστικού οικονομικού πολέμου.Το γεγονός ότι εν γνώσει τους προκαλούν τριτοκοσμικές συνθήκες και τεράστια και άδικη ανακατανομή του πλούτου της χώρας υπέρ των λίγων και τον λιμό των πολλών αποτελεί και την τεκμηρίωση / απόδειξη ότι όντως βλέπουν ως ‘ανθρώπους’ μόνο τους λίγους υπεράνω νόμου πλουτοκράτες – γόνους και όλους τους υπόλοιπους ως ‘υπανθρώπους – ποντίκια’ που εάν μπούν καν στην εξίσωση αυτό θα είναι μόνο για τον τρόπο εκμετάλλευσης και εξολόθρευσης τους.
Αυτό όμως που θα πρέπει να έχουμε επίσης υπόψη μας είναι ότι το blitzkrieg μεέλλειψη αντίδρασης λόγω φόβου των στόχων – αντιπάλων και αιφνιδιασμό τους λόγω ταχύτητας των διαδοχικών κινήσεων - επιθέσεων. Επίσης, στην έλλειψη συνειδητοποίησης του στόχου ότι υφίσταται αυτού του είδους η επίθεση. Πρόκειται δηλαδή για τακτική αιφνιδιασμού. είναι δυνατό ΜΟΝΟ όσο υποστηρίζεται από προδοσία εκ των έσω ταυτόχρονα
Αυτό ακριβώς έκανε ο Γ. Παπανδρέου στον Λαό από την επομένη της εκλογής του και για αυτό τον λόγο βρίσκεται σχεδόν πάντα στο εξωτερικό ώστε να δίνει υλικό για να συνεχίζει η προπαγανδιστική τρομοκρατία εκ των έξω. Είναι από τους λίγους αν όχι ο μόνος πολιτικός που εργολαβικά είναι το ‘βαθύ λαρύγγι’ που ανακοινώνει εκτός των συνόρων σε ξένα ΜΜΕ τα ‘ευαίσθητα δεδομένα’ του κράτους και αναφέρεται ως υποτελής σε αυτούς αγνοώντας πλήρως τον Λαό ( κάνοντας με αυτό τον τρόπο τον Λαό υποτελή του υποτελούς ).
Εάν υπάρξει συστηματική αντίδραση και άμεση δυσανέχεια και αποπομπή όλων των προδοτών με ό,τι συνεπάγεται η τιμωρία του προδότη, το blitzkrieg, όπως και στον ένοπλο πόλεμο, ως στρατηγική είναι αδύναμο και κούφιο. Για αυτό και εξαρτάται τόσο πολύ από τον χρονικό προγραμματισμό / συντονισμό και από το τι έχει προβλεφθεί από τους σχεδιαστές του blitzkrieg ότι πρόκειται να αντιμετωπίσουν με αυτό.
Τόσο η προδοτική κυβέρνηση Παπανδρέου μετά του συνόλου της βουλής όσο και οι εξωτερικοί παράγοντες πίεσης, που προσπαθούν να μας επιβάλλουν όλα τα ανωτέρω ( ΕΕ, Γερμανία, ΗΠΑ ) στο όνομα των ανωνύμων «αγορών / επενδυτών» που τους ελέγχουν, στηρίζονται στο ότι ο Λαός δεν θα αντιδράσει ή και εάν αντιδράσει δεν θα το κάνει με έναν τρόπο που θα τους απειλήσει.
Στο χέρι μας είναι να τους δείξουμε ότι λάθος υπολογίζουν.