ΙΔΕΟΓΡΑΜΜΑ
Άνομη η δίκη και καταδίκη του Ιησού Χριστού για τους λόγους που θα αναφερθούν παρακάτω με βάση τα ιερά κείμενα και ιστορικές πηγές.
1. Ο Χριστός δικάστηκε νύχτα ενώπιον του αρχιερέα και του Σανχεντρίν. (Μρκ.ιδ 53). Στο Μίσνα Σανχεντρίν 4:1 ορίζεται ότι οι δικές τη νύχτα είναι παράνομες.
2. Το κατά Μάρκον αναφέρει ότι ο Ιησούς δικάστηκε στο σπίτι του αρχιερέα. Στο Μίσνα Σανχεντρίν 11:2 αναφέρεται ότι οι δικές πρέπει να λαμβάνουν χώρα στην επίσημη αίθουσα, στην αίθουσα των λαξευμένων λίθων.
3. Σύμφωνα με ιστορικά στοιχεία δεν .......
είχε συσταθεί το Σανχεντρίν το οποίο αποτελείτο από 71 άτομα ( πρεσβύτερους φαρισαίους και Σαδδουκαίους ). Αυτό ήταν παράνομο.
4. Ο Ιησούς δικάστηκε την παραμονή του εβραϊκού (Πεσάχ) Πάσχα (Μρκ. ιδ 1:2)Στο Μίσνα Σανχεντρίν 4:1 ορίζεται ότι δεν είναι δυνατόν να γίνονται δικές πριν από μια γιορτή.
5. Χρημάτισαν ψευδομάρτυρες για να τον κατηγορήσουν (α.Μρκ. ιδ 56) {β. Ιστορική πηγή}.Αυτό ήταν άκρως παράνομο.
6. Οι ψευδομάρτυρες λόγω σύγχυσης δεν μπορούσαν να συμφωνήσουν. (Μρκ. ιδ 57). Εφόσον δεν συμφωνούσαν πως τέλος τον δίκασαν χωρίς να ακούσουν κι άλλες μαρτυρίες. Κι εδώ είναι ολοφάνερο ότι παρανόμησαν.
7. Απαγορευόταν δικαστής να ορκίσει κατηγορούμενο (ιστορική πηγή) όπως και έγινε (Ματ. κα 63) Και σε αυτή την περίπτωση παρανόμησαν.
8. Ο αρχιερέας προσπαθεί να ωθήσει τον Ιησού να ενοχοποιήσει ο ίδιος τον εαυτό του. (Ματ. σ 63) Στη Μίσνα κάτι τέτοιο ήταν παράνομο εφόσον ο αρχιερέας σαν τύπος του Χριστού καθώς ήταν έπρεπε να είναι σύμβουλος υπεράσπισης και όχι κατηγρίας.
9. Ο υπηρέτης του αρχιερέα έδωσε ράπισμα στον Ιησού κατά την ώρα που απολογηθώ (Ιωάν. ιη 22).Απαγορευόταν την ώρα που απολογηθώ ο κατηγορούμενος να τον κτυπήσει κάποιος α.(Πρξ. κγ 3),β. {ιστορική πηγή}
10. Δεν σταμάτησαν στο ράπισμα που του έδωσε ο υπηρέτης αντιθέτως συνέχισαν να τον φτύνουν και να τον γρονθοκοπούν. (Μρκ. ιδ 65).Στην Μίσνα κάτι τέτοιο ήταν απαράδεκτο και άκρως παράνομο.
11. Την ώρα τις δίκης του είχαν καλύψει το πρόσωπο για να μην βλέπει αυτούς που τον χτυπούσαν με γροθιές. (Μρκ.ιδ 65) «Θεέ μου τι μίσος». Και αυτή είναι πράξη παράνομη.
12. Τον έκριναν ένοχο θανάτου για βλασφημία επειδή παραδέχτηκε ότι ήταν ο μεσσίας (Μρκ.ιδ 62-64) Κάτι το οποίο ο ιουδαϊκός νόμος δεν αναγνώριζε ως έγκλημα (ιστορική πηγή).
13. Ο Ιησούς καταδικάστικε στην πρώτη συνέδρια του Σανχεντρίν παρότι η Μίσνα ανάφερε! ότι η καταδικαστική απόφαση σε θάνατο δεν έπρεπε να αναγγελθεί την ημέρα τις δικής αλλά την επόμενη κατά την διάρκεια μιας θεσπισμένης δεύτερης συνεδρίας ιστορική πηγή η ιουδαϊκή ημέρα διαρκούσε από ηλιοβασίλεμα σε ηλιοβασίλεμα. ενώ σε αυτή τη δική η απόφαση ήταν άμεση.
14. Μετέβαλαν τη βάση κατηγορητήριου από βλασφημία σε στάση κατά τις ρωμαϊκής κυβέρνησης προκείμενου να γίνει γίνει αποδεκτή από τον Πιλάτο( Λουκ. κγ 14). Και σε αυτό το σημείο παρανόμησαν.
15. Πίεζαν τον Πιλάτο να εκδώσει αυτός την απόφαση για τον θάνατο του Ιησού ενώ ήξεραν ότι ο Ιησούς ήταν πολίτης της Γαλιλαίας και υπαγόταν δικαιωματικά στον Ηρώδη (Λουκ. κγ 6) (ιστορική πηγή).
16. Παραδέχτηκαν ως μοναδικό βασιλιά τους τον Καίσαρα (Ίωαν. Θ 15). Αυτή ήταν μια ψευδής δήλωση ενώπιον του Πιλάτου μόνο και μόνο για να επισπεύσουν την Σταύρωση (ιστορική πηγή).
17. Τον καταδίκασε ο Πιλάτος ενώ είχε αποδεχτεί την αθωότητα του(Λουκ. κγ 4,24). Αυτό ήταν κατά το ρωμαϊκό δίκαιο παράνομο και άδικο.
18. Άφησαν ελεύθερο τον Βαραββά που ήταν στασιαστής και φονιάς ( Λουκ. κγ 19 ) και οδήγησαν στο θάνατο τον αθώο Ιησού. Και σε αυτό το σημείο παρανόμησαν εις βάρος του Ιησού απέναντι στο ρωμαϊκό δίκαιο.
Έξω από το θρησκευτικό στοιχείο, αυτή είναι η συμπεριφορά που αντιμετώπισε ο Ιησούς Χριστός με το ανατρεπτικό μήνυμα Αγάπης, Αλληλεγγύης και Ειρήνης από το ιερατείο και τους εξουσιαστές της εποχής Του. Εκείνοι πέθαναν και ξεχάστηκαν, Εκείνος και το Μήνυμα του παραμένει εδώ και 21 αιώνες ζωντανό για όλους εκείνους που πιστεύουν στην Ελπίδα, Αγάπη, και Ανάσταση.