Ο Μακιαβέλι, το μαύρο πρόβατο για τους άσχετους αλλά θεμελιωτής της πολιτικής επιστήμης για τους γνώστες, ήταν εκείνος που στηριζόμενος στους κανόνες της Αθηναϊκής Δημοκρατίας εισήγαγε τον όρο «Αποτελεσματική Αλήθεια». Απομυθοποιώντας την ανιδιοτέλεια των ηγετών, έβγαλε το φωτοστέφανο ακόμη και των δήθεν καλών ηγετών που αγαπούν το λαό τους και θυσιάζονται γι αυτόν και στη θέση του έβαλε το κριτήριο της αποτελεσματικότητας στην πράξη. Ο πολιτικός κρίνεται μόνο από το αποτέλεσμα των πράξεών του και από τίποτα, μα τίποτα άλλο επαναλάμβανε διαρκώς. Η Αθηναϊκή Δημοκρατία ήταν εκείνη, που πρώτη έκρινε τους ηγέτες της από το αποτέλεσμα των ενεργειών τους και δε δίστασε, για το πρώτο λάθος τους, να στείλει στη φυλακή ή να εξαναγκάσει σε εξορία ακόμη και ηγέτες-σωτήρες όπως ο Μιλτιάδης, ο Κίμων και ο Θεμιστοκλής. Η Αθηναϊκή Δημοκρατία όμως στηριζόταν σε ενεργούς πολίτες, όχι σε παθητικούς υπηκόους και σε κομματόσκυλα με σύνθημα «εθνικόν είναι ότι με συμφέρει».
Όταν πριν πέντε χρόνια έγραφα , «είμαστε στη μέση του δρόμου χαζολογώντας αμέριμνοι, και ενώ μια νταλίκα με σπασμένα φρένα έρχεται κατά πάνω μας, οι πολιτικοί μας κοιτάνε από το μπαλκόνι πίνοντας σαμπάνια δίχως να .....
μας κάνουν ένα νεύμα», διάφορα κομματόσκυλα μ΄έβριζαν για ανθελληνική προπαγάνδα. Δεν είμαι σοφός ούτε προφήτης. Απλώς παρακολουθούσα και παρακολουθώ τον ξένο τύπο, όλους αυτούς δηλαδή«τους ανθέλληνες που συμμάχησαν για να μας ρίξουν στα τάρταρα». Οι πολιτικοί μας δεν διάβαζαν ξένο τύπο, που εδώ και πέντε χρόνια γράφουν αυτά που έμαθε ο μέσος έλληνας πολίτης με καθυστέρηση; Οι ακριβοπληρωμένοι έλληνες εντεταλμένοι δημοσιογράφοι του κανόνα «είδηση είναι ότι συμφέρει το αφεντικό μου», αν δεν είναι «ρ….οι» τι στο διάβολο είναι, «χάνοι»;
Για πρώτη φορά στην ελληνική ιστορία έχουμε το μοναδικό φαινόμενο, θεσμό πλέον, από την μεταπολίτευση και μετά κανένας πολιτικός να μην έχει μπει στη φυλακή. Αυτός είναι και ο λόγος που είμαστε η μοναδική χώρα στον κόσμο με τόσα πολλά παιδιά και ανίψια πολιτικών στο κοινοβούλιο. Γιατί το επάγγελμα του πολιτικού στο Ελλαδιστάν, είναι το μοναδικό επάγγελμα που το μόνο δυσάρεστο που μπορεί να σου συμβεί σε περίπτωση αποτυχίας, απάτης και κλοπής δημοσίου χρήματος, είναι να σου βγει το όνομα του ΜΑΓΚΑ. Με ψηφοφόρους υπηκόους αντί πολίτες ισχύει η ρήση «όπου υπάρχουν πολλοί βλάκες που το παίζουν μάγκες, εκεί χορεύουν οι απατεώνες».
Γι αυτό το προπατορικό έγκλημα που τις συνέπειές του θα κληθούν να πληρώσουν και οι γενιές που ακόμη δεν γεννήθηκαν, δεν θα τιμωρηθούν κάποιοι παραδειγματικά ώστε να μην επαναληφθεί;
Εγώ ο βλαξ και αφελής που για πρώτη φορά στη ζωή μου, το 2004, ψήφισα Δεξιά «για να φύγει το διεφθαρμένο Πασόκ», λέγοντας σε φίλους, «πιστός στις αρχές του μένει μόνο αυτός που πετάει τις παρωπίδες του», νιώθω ένοχος απέναντι στο παιδί μου. Αυτός που μας εξαπάτησε με φτηνά και κίβδηλα συνθήματα, που ήξερε και σιωπούσε, που έβλεπε την νταλίκα με τα σπασμένα φρένα να έρχεται κατά πάνω μας, που έχει γεμίσει τις τσέπες του και για τα δισέγγονά του, θα κάθεται ακόμα στη βουλή, θα πάει διακοπές στην Ελβετία, θα παίζει τα βράδια play station και θα βλέπει στην τηλεόραση την ομάδα του ευτυχισμένος γιατί έκανε πράξη το όνειρό του να γίνει πρωθυπουργός και θα κληθώ εγώ που τον εμπιστεύτηκα και το παιδί μου να ζήσουμε μέσα στην αθλιότητα και στην ξεφτίλα;
Δίχως εμένα φίλοι μου. Ετοιμάζω τα χαρτιά μου για το εξωτερικό. Εχω ζητήσει από τη σύζυγό μου να ετοιμάσει τα χαρτιά της για μετάθεση σε σχολείο του εξωτερικού. Αν δεν εγκριθεί έχει ήδη πρόταση από γερμανικό σχολείο να πάει να διδάξει πληροφορική. Κάτι θα γίνει και με μένα. Ευτυχώς έχουμε ακόμη φίλους εκεί. Ο μόνος λόγος να αναβάλω το σχέδιό μου και να στρωθώ στη δουλειά να τραβήξω το λούκι μαζί με όλους τους άλλους έλληνες, για να βγάλουμε την πατρίδα από τον βόθρο που μας έριξαν κάποιοι ανεύθυνοι πολιτικοί νάνοι, είναι να δω, όχι απλώς μερικούς υπαλλήλους ή ακόμη και υπουργούς, αλλά τουλάχιστον δυο πρωθυπουργούς στη φυλακή ή στην εξορία. Η ρήση του Κ. Καραμανλή ότι «τους ηγέτες τους στέλνεις στο σπίτι και όχι στη φυλακή», δεν εκφράζει ελληνικό τρόπο σκέψης. Θα ίσχυε μόνο με ηγέτες που ξέρουν να αυτοκτονούν, όπως οι ιάπωνες και οι κορεάτες και όχι με ηγέτες που κρύβονται σαν τα ποντίκια και δεν έχουν το θάρρος να μας κοιτάξουν κατάμουτρα και να πουν έστω συγνώμη.
Τίποτα δεν είναι απελπιστικότερο από το να μη βρίσκεις λόγους για νέες ελπίδες και με τους ίδιους ανθρώπους στο τιμόνι που έκαναν τη ζωή μας συντρίμμια δεν υπάρχει ελπίς, πάρτε το χαμπάρι. Η θα πετάξουμε ανίκανους καπετάνιους και αξιωματικούς στη θάλασσα ή θα πηδήξουμε εμείς για να σωθούμε.