Γράφει ο Μαγια
Είναι δυνατόν σύντροφοι φωστήρες του οικονομικού στρατηγείου της κυβέρνησης να έχετε απεμπολήσει τις ιδεολογικές αναφορές σας και να μη συναισθάνεστε την τραγικότητα των περιστάσεων;
Να συμφωνήσουμε ότι, είσαστε απροετοίμαστοι, εντελώς ερασιτέχνες όταν αναλάβατε. Φτάσαμε όμως στον έκτο μήνα κι ακόμα δεν μπορείτε να πείσετε ότι, τουλάχιστον, δεν είστε ανεπίδεκτοι μαθήσεως.
Επρεπε, δηλαδή, να βγουν να φωνάζουν οι εφημερίδες και τα κανάλια για να καταλάβουν ο Γ. Παπακωνσταντίνου, ο Θ. Πάγκαλος και ο Χ. Παμπούκης ότι, η εξαίρεση συγκεκριμένων επαγγελματικών ομάδων από τα φορολογικά μέτρα ήταν τουλάχιστον προκλητική; Επρεπε να περάσουν πέντε μήνες για να σταματήσουν την «κοπτοραπτική» και να παρουσιάσουν τις αλλαγές στο φορολογικό;
Θα πρέπει να ..........
παραδεχθείτε –σημειώνει ο Κ. Τσουπαρόπουλος στην «Ελευθεροτυπία»- ότι, απ' αυτό το νομοσχέδιο των 300 σελίδων λείπει οποιαδήποτε αναφορά σε φόρο στην επιχείρηση, η οποία έτσι θεοποιείται και γίνεται η μητέρα όλων των καλών, όπως ακριβώς τη θέλουν οι απανταχού νεοφιλελεύθεροι. Και ας μη σπεύσουν να πουν ότι αυξάνεται η φορολογία των διανεμόμενων κερδών για να οδηγηθούμε σε επενδύσεις. Η οικονομική ιστορία -και μάλιστα η κοντινή -έχει καταγράψει λοβιτούρες δισεκατομμυρίων με τα αδιανέμητα κέρδη, που υποτίθεται ότι θα έμπαιναν σε ειδικούς λογαριασμούς των επιχειρήσεων επί 3-5 χρόνια για να χρησιμοποιηθούν για επενδύσεις. Είναι τα περιβόητα «αφορολόγητα αποθεματικά», τα οποία όταν οι ειδικοί λογαριασμοί ανοίχτηκαν από τις φορολογικές αρχές έγιναν άφαντα, γιατί τα είχαν βάλει στο χέρι μερικοί πατριώτες επιχειρηματίες, που στη συνέχεια ζητούσαν «ρυθμίσεις» για να μην πληρώσουν τα πρόστιμα.
Ποιος νοσηρός νους του σοσιαλιστικού ΠΑΣΟΚ εισηγήθηκε τη φορολόγηση με κλίμακα της αποζημίωσης των απολυομένων; Από αυτούς προσδοκά η σοσιαλιστική κυβέρνηση, που υποκύπτοντας σε πιέσεις πήρε σκληρά μέτρα, να καλύψει το δημοσιονομικό έλλειμμα; Προβλέπει, δηλαδή, βροχή απολύσεων, άρα και έσοδα; Πρόκειται για το άκρον άωτον της αναλγησίας, που εκδηλώνεται από μια κυβέρνηση ενός κόμματος το οποίο πρεσβεύει τα ακριβώς αντίθετα.
Και δεν είναι μόνον αυτά.
Όπως αναφέρει το «Εθνος», εκφράζονται βάσιμες ανησυχίες (ακόμη και από κυβερνητικά στελέχη) ότι, οι στόχοι του Προγράμματος Σταθερότητας, σε ό,τι αφορά το σκέλος της μείωσης της κρατικής σπατάλης, θα πέσουν έξω. Τι θα γίνει αν τον Μάιο οι ελεγκτές διαπιστώσουν ότι οι περικοπές στις δαπάνες των υπουργείων δεν είναι οι προβλεπόμενες; Εξίσου βάσιμες είναι οι ανησυχίες για το αν η κυβέρνηση θα καταφέρει να μαζέψει τουλάχιστον 2 δισ. από τη φοροδιαφυγή και την εισφοροδιαφυγή. Πώς θα γίνουν αυτά; Μήπως περιμένουν ότι τους φοροφυγάδες θα τους πιάσει το πατριωτικό τους και θα τρέξουν στις εφορίες και στα ασφαλιστικά ταμεία για να πληρώσουν τα χρέη τους;
Φαίνεται ότι, η κυβέρνηση επιμένει στη γραμμή της νεοφιλελεύθερης λογικής, που θέλει να πληρώσουν την κρίση τα αθώα θύματά της, οι εργαζόμενοι, που δεν έφταιξαν και δεν είχαν καμία συμμετοχή στο ληστρικό φαγοπότι.
Στο μεταξύ, τα λαμόγια και οι κερδοσκόποι συνεχίζουν ανενόχλητοι να πίνουν εις υγείαν των κορόιδων, οι ελεγκτικοί μηχανισμοί είναι ανύπαρκτοι, οι τιμές βασικών καταναλωτικών αγαθών και καυσίμων αυξάνονται και ο υπουργός Εργασίας Ανδρέας Λοβέρδος μας πληροφορεί, περίλυπος, ότι η ανεργία βαίνει ακάθεκτη στο 12%. Και ακόμα είναι Μάρτιος και τα χειρότερα είναι μπροστά...