Γράφει ο Δημήτρης ΚακογιάννηςΤην 25 Μαρτίου σχολιάσαμε το ΦΕΚ 867/10-7-2006 όπου δημοσιεύθηκε υπουργική απόφαση του Υπουργείου Παιδείας, η οποία επιβάλλει την διδασκαλία της τουρκικής γλώσσης στα Ελληνικά σχολεία.
Σε συνέχεια του παραπάνω σχολίου, ήλθε ένα άλλο δημοσίευμα την Κυριακή 28/3/2010 από το «ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ» όπου σχολιαζόταν ένα επίσης εξωφρενικό γεγονός:
Η Χαρά Νικοπούλου, βραβεύτηκε με Αριστείο Καινοτομίας κατά την σχετική τελετή του Υπουργείου Παιδείας (13-3-2010) από την Υπουργό κυρία Διαμαντοπούλου.
Την ίδια στιγμή μια κυρία με το όνομα Θάλεια Δραγώνα διορισμένη ως ειδική γραμματέας του ίδιου Υπουργείου παρά την παρουσία της Υπουργού απειλούσε την Χαρά Νικολοπούλου ζητώντας της «να μαζευτεί» και να μη διανοηθεί να κατεβάσει στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου τους πομάκους μαθητές ντυμένους με την παραδοσιακή ελληνική φορεσιά.
Βέβαια θα πρέπει να εξηγήσουμε κατ αρχή ποια είναι η........ κυρία Χαρά Νικολοπούλου:
Είναι Δασκάλα (ναι, με κεφαλαίο Δ) κόρη Προέδρου του Αρείου Πάγου, που διορίσθηκε τη σχολική χρονιά 2004-2005 στο Μεγάλο Δέρρειο, που βρίσκεται στο νομό Έβρου, με το μεγάλο μειονοτικό πρόβλημα.
Παρότι λοιπόν θυγατέρα του Προέδρου του Αρείου Πάγου, μόλις διορίστηκε, δεν προτίμησε να υπηρετήσει στο γραφείο του πατέρα της (όπως θα 'κανε κάθε «έλληνας» πολίτης ), αλλά επέλεξε να προσφέρει τις υπηρεσίες της σε έναν τόπο που πραγματικά τη χρειαζόταν. Έτσι, όχι μόνο επέλεξε αυτό το μικρό χωριό δίπλα στα σύνορα (με την «ιδιομορφία» των κατοίκων του), αλλά «τόλμησε» να πράξει το ανήκουστο: εγκαταστάθηκε εκεί μαζί με τον σύζυγό της για να περνά όλο της τον χρόνο κοντά στα «παιδιά» της! Ήταν τόση η αγάπη της για τον τόπο που δίδασκε, που μετέφερε εκεί και τα πολιτικά της δικαιώματα
Από εκείνη τη στιγμή και ύστερα, ξεκινάει και η «Οδύσσειά» της. Η γυναίκα αυτή με την τόση ανιδιοτελή προσφορά της, ξεκίνησε με το όραμα να δώσει ό,τι καλύτερο μπορούσε για να υπηρετήσει το λειτούργημά της. Έτσι η ηρωική ΔΑΣΚΑΛΑ εκτός των καθημερινών μαθημάτων του σχολείου, παρέδιδε δωρεάν μαθήματα τα απογεύματα σε παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες και δυσχέρεια στη χρήση της ελληνικής γλώσσας. Με τρόπο έμπρακτο απέδειξε ότι ένας άνθρωπος μπορεί - αν το θελήσει - να αλλάξει ολόκληρο τον κόσμο! Οργάνωσε τους μαθητές της σε χορωδία, στην οποία τα παιδιά ήρθαν περισσότερο σε επαφή με τη γλώσσα, με τον πλούτο της ελληνικής μας παράδοσης, με το ηχόχρωμα της μουσικής μας. Με αυτή τη χορωδία η Χαρά και τα «παιδιά» της, βραβεύτηκαν από το Υπουργείο με ένα δωρεάν ταξίδι στη Θεσσαλονίκη όπου έμειναν σε πολυτελές ξενοδοχείο της πόλης δίνοντας μια μουσική παράσταση. Για να κατανοήσουμε το μέγεθος αυτής της ενέργειας, που κάπου αλλού θα ήταν φυσιολογική, αρκεί να παρουσιάσουμε τα όσα χαρακτηριστικά αναφέρει ο Ιω. Αγαπάκης στην εφημερίδα «Ανατολή» (τεύχ. Ιανουαρίου 2008): «Για τα περισσότερα παιδιά ήταν το πρώτο ταξίδι έξω από το χωριό τους. Πολλά αντίκριζαν για πρώτη φορά στη ζωή τους τη θάλασσα»!
Η Χαρά Νικοπούλου, βραβεύτηκε με Αριστείο Καινοτομίας κατά την σχετική τελετή του Υπουργείου Παιδείας (13-3-2010), τολμώντας όμως να χρησιμοποιήσει εκτός προγράμματος το μικρόφωνο, αιφνιδιάζοντας τους πάντες, για να πει μπροστά στην αμήχανη Υπουργό Παιδείας Άννα Διαμαντοπούλου και την Υφυπουργό Εύη Χριστοφιλοπούλου, ότι οι μαθητές της αυτοπροσδιορίζονται ως Έλληνες Πομάκοι Μουσουλμάνοι και πως η "Μειονότητα στην Θράκη δεν είναι Τουρκική αλλά Μουσουλμανική" κι αυτό τα παιδιά το φωνάζουν μέσα από την εφημερίδα του που δημιούργησαν, την οποία μάλιστα και παρέδωσε στα χέρια της ίδια της Υπουργού, που μη μπορώντας να πράξει διαφορετικά, την πήρε.
Αυτή είναι η Χαρά Νικολοπούλου, που επέλεξε να λειτουργεί με χαρά σε αυτή τη δύσκολη περιοχή, να απειλείται με τη «δραστηριότητά της αυτή» από τα οργανωμένα κυκλώματα της τουρκικής προπαγάνδας και από αυτούς ακόμα τους μανδαρίνους του Υπουργείου (αλήθεια αυτοί ποια κυκλώματα εξυπηρετούν??), που η ονομασία του Εθνικής Παιδείας φαίνεται πως ενοχλούσε και το «Εθνικής» αποδομήθηκε.
Όμως το ερώτημα είναι ποια είναι αυτή η αμφισβητούμενης πρόθεσης και επάρκειας Θάλεια Δραγώνα?
Το ερώτημα απαντάται αν πληκτρολογήσουμε το όνομα στην μηχανή αναζήτησης της Google απ όπου θα πάρουμε τις απαντήσεις και να βγάλουμε τα συμπεράσματά μας για το που πάμε, που μας πάνε, ποιοι μας κυβερνούν τα προσόντα τους και τις επιδιώξεις τους.
Αυτό που μένει σε μας είναι να γρηγορούμε, πριν μας βρούνε κι άλλα.