Γράφει ο Τριαντάφυλλος Καρατράντος
Αν κάποιος προσπαθήσει να βρει δηλώσεις πολιτικών που θέλουν να υποστηρίξουν ένα νέο φορολογικό σχέδιο θα παρατηρήσει μία απίστευτη ομοιότητα που διαπερνά αιώνες, ηπείρους, πολιτικές πεποιθήσεις και ιδεολογίες. «Κανένα φορολογικό σύστημα δεν είναι τέλειο», αυτή είναι η πιο διάσημη δήλωση που συνάντησα δίπλα από κάθε φορολογική προσπάθεια.
Όντως, το φορολογικό σύστημα, όσο εύκολο μπορεί να μοιάζει, και όσο απλές είναι οι οικονομικές θεωρίες πάνω στις οποίες στηρίζεται, άλλωστε δεν είναι και πάρα πολλές, είναι μία από τις πιο δύσκολες μεταρρυθμιστικές πρωτοβουλίες.
Γιατί; Πολύ απλά, η φορολογία δεν είναι απλώς σύνολο στοιχείων και υπολογισμοί, είναι ζήτημα πολιτικής. Και εκεί που αρχίζει η πολιτική, εμφανίζονται οι συγκρούσεις των συμφερόντων, οι αντιθέσεις, οι εξαιρέσεις, τα κεκτημένα και τελειώνει η οικονομική θεωρία.
Αυτή ήταν η κατάσταση για χρόνια στην..........
Ελλάδα, εξαιρέσεις επί εξαιρέσεων, μικρό-ομαδικές και σε ορισμένες περιπτώσεις ατομικές κλίμακες φορολόγησης, διαφυγόντα κέρδη, κοινώς έναν απίστευτο αλαλούμ. Αν κάτι χρειάζεται αυτή η χώρα είναι μία τάξη στο φορολογικό της σύστημα.
Γίνεται μία προσπάθεια σε αυτόν τον τομέα από την Κυβέρνηση, άλλωστε αν δεν γινόταν δεν θα υπήρχαμε και σαν κράτος, αν δεν αλλάξει το σύστημα δεν μπορείς να καταπολεμήσεις τη φοροδιαφυγή και την εισφοροδιαφυγή, αυτό δεν νομίζω ότι πρέπει να είναι κανείς επιστήμονας για να το κατανοήσει.
Καλοδεχούμενη λοιπόν η προσπάθεια, αλλά δεν σημαίνει αυτόματα και νομιμοποιούμενη. Δεν μας απασχολεί το φορολογικό σύστημα να είναι τέλειο, άλλωστε κάθε οικονομικό μοντέλο έξω από το εργαστήρι είναι ατελές και ελαττωματικό, μας απασχολεί να είναι δίκαιο και αποτελεσματικό.
Το αποτελεσματικό θα το δούμε στην πορεία. Δίκαιο είναι; Πολλοί διαμαρτύρονται ότι εστιάζει πολύ στα εισοδήματα 30.000- 40.000 ευρώ, μάλιστα ο Υπουργός Οικονομικών έχει δηλώσει ότι μόνο ένα 6-7% των Ελλήνων δηλώνει εισόδημα πάνω από αυτό το ποσό. Δηλαδή, μόνο 600.000- 700.000 Έλληνες έχουν εισοδήματα πάνω από 10.000.000 παλιές δραχμές. Έχουμε τόσο μεγάλη μικρομεσαία τάξη σε αυτή τη χώρα και δεν το ξέραμε; Αυτή η παραδοχή είναι η μεγαλύτερη απόδειξη ότι κάποιοι μας δουλεύουν, δεν δουλεύουν όμως μόνο το κράτος, αλλά δουλεύουν εμάς τους ίδιους, και όχι μόνο μας δουλεύουν μας αναγκάζουν να πληρώσουμε τα ίδια με αυτούς, ενώ αυτοί έχουν αδήλωτα εισοδήματα μεγαλύτερα.
Το τεστ αποτελεσματικότητας για αυτό το νομοσχέδιο θα είναι να αποτυπώσει ακριβώς τα εισοδήματα των Ελλήνων, πρέπει να τελειώσει η απόκρυψη εισοδημάτων, όταν γίνει αυτό, τότε θα μπορέσουμε να μιλήσουμε για ένα δίκαιο σύστημα, γιατί πολύ απλά δεν είναι μόνο 6% οι Έλληνες που έχουν εισόδημα πάνω από 30.000 ευρώ. Πρέπει να τους βρει αυτούς η Κυβέρνηση, να δηλώσουν τα πραγματικά τους εισοδήματα και τότε να δει από την αρχή τις κλίμακες φορολόγησης, για αυτούς που είναι κάτω από τις 30.000 που δεν είναι το 93% της Ελληνικής κοινωνίας.
Εκεί πρέπει να πέσει το βάρος από την Κυβέρνηση, και από τη στιγμή που θα ξέρουμε τι έχει ο καθένας, θα μπορέσουμε να εφαρμόσουμε ως χώρα το πιο απλό, αλλά και πιο δίκαιο τρόπο φορολόγησης, η φορολογία να αντιστοιχεί στη δυνατότητα του ιδιώτη να πληρώσει. Αυτή την αρχή εισήγαγαν ο Jean Jacques Rousseau και ο John Stuart Mill. Μόνο που στην Ελλάδα του σήμερα, δεν ξέρουμε τι μπορούν να πληρώσουν όλοι οι Έλληνες, κάποιοι μας το κρύβουν και δεν πληρώνουν.