Γράφει ο Μαγια
«Μια Ευρώπη με αρχές δεν θα άφηνε την Ελλάδα να ματώνει». Τζόζεφ Στίγκλιτς, αμερικανός νομπελίστας οικονομολόγος.
«Τέρμα το τεμπελχανείο στην Ελλάδα». Αρθρο της γερμανικής εφημερίδας «Frankfurter Allgemeine Zeitung».
Δύο αντιδιαμετρικά αντίθετες …θεραπευτικές αγωγές για τον μεγάλο «ασθενή», την ελληνική οικονομία.
Ασφαλώς θα προτιμούσαμε την πρώτη για να μην ματώσουν κι εκείνοι που εργάζονται σκληρά για να τα φέρουν βόλτα, αλλά δυστυχώς βιώνουμε τη δικτατορία των αγορών, όπου οι άνθρωποι έχουν αντικατασταθεί από αριθμούς και έννοιες, όπως αλληλεγγύη, μόνο θυμηδία προκαλούν στους σύγχρονους Μέτερνιχ.
Ωστόσο θα ενοχλούσε λιγότερο αν τα ......
περί τεμπελχανίου, προέρχονταν από οποιουσδήποτε άλλους, πλήν των γερμανών. Γιατί δείχνουν σαφή περιφρόνηση σε μια χώρα η οποία δοκιμάστηκε πολύ από τη ναζιστική κατοχή και πλήρωσε πολύ ακριβά τις τεράστιες ζημιές στην οικονομία της από τις καταστροφές των γερμανικών στρατευμάτων. Και όπως εύστοχα σημειώνει ο Ι. Τζώρτζης, στην «Ελευθεροτυπία»:
«Είναι λάθος της Ελλάδας ότι εισάγει σε ποσοστό 60% γερμανικά προϊόντα, αυξάνοντας έτσι το εξωτερικό της χρέος; Ευθύνεται άραγε η χώρα μας και για το ότι έρχονται εδώ λιγότεροι Γερμανοί τουρίστες λόγω της κρίσης που διέρχεται η γερμανική οικονομία, με άμεσες αρνητικές επιπτώσεις στο ελληνικό ισοζύγιο πληρωμών; Μήπως, όμως, το λάθος της Ελλάδας συνίσταται στο ότι δεν αποφασίζει να ζητήσει, εκτός από την αυτονόητη αλληλεγγύη, πολεμικές αποζημιώσεις και αποπληρωμή των κατοχικών δανείων, τα οποία εκτιμώνται γύρω στα 70-80 δισ. ευρώ;»
Μήπως τώρα, πρέπει η ελληνική κυβέρνηση να διεκδικήσει τον συμψηφισμό τους;