ΣΤΙΓΜΕΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ: ΤΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙ(Α)ΚΑ


ΙΔΕΟΓΡΑΜΜΑ


Κατά την περίοδο της κυβέρνησης Θεοτόκη σημειώθηκαν αιματηρά γεγονότα, που έμειναν γνωστά ως Ευαγγελικά. "Πέτρα του σκανδάλου" στάθηκε η πρόταση των καθηγητών Πανεπιστημίου και άλλων επιφανών παραγόντων της Παιδείας και των Γραμμάτων, οι οποίοι είχαν μάλιστα τη συναίνεση του αρχιεπισκόπου Αθηνών, να μεταφραστεί το Ευαγγέλιο στη γλώσσα του λαού.

Την κίνηση αυτή που απέβλεπε στη βελτίωση ενθάρρυνε και η βασίλισσα Όλγα. Δεν ήταν η πρώτη φορά που γινόταν κάτι τέτοιο. Το είχαν επιχειρήσει στην περίοδο της Τουρκοκρατίας Πατριάρχες ακόμη, όπως ο Κύριλλος Λούκαρης και ο ......
Μητροφάνης Κριτόπουλος. Η νέα πρόταση όμως δε λάμβανε υπόψη της τις συνθήκες της εποχής το γλωσσαμυντορισμό, το θρησκευτικό φανατισμό και το αντιφασιστικό πνεύμα των συντηρητικών. Άσχετα αν πολλοί από αυτούς αδυνατούσαν να κατανοήσουν τα νοήματα του Ευαγγελίου από το πρωτότυπο κείμενο του Θείου Λόγου.

Αντίθετη θέση πήραν τελικά και οι Ιερές Σύνοδοι της Εκκλησίας της Ελλάδος και των πατριαρχείων Κωνσταντινούπολης και Ιεροσολύμων που όξυναν τα πνεύματα, με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν συγκρούσεις με τις αστυνομικές δυνάμεις με αιματηρές καταλήξεις.

Ο θλιβερός απολογισμός ήταν οκτώ νεκροί πολίτες, τρεις φοιτητές και 80 τραυματίες στρατιώτες. Μετά τα γεγονότα ο Γ. Θεοτόκης που κινδύνευσε η ζωή του, αν και έλαβε ψήφο εμπιστοσύνης, από τη Βουλή, υπέβαλε την παραίτησή του.

Ακολούθησε περίοδος κυβερνητικής κρίσης (1902-1905), ώσπου φάνηκε να εξομαλύνεται η κατάσταση με την υπερίσχυση της παράταξης Δηλιγιάννη. Όμως μετά από τρεις μήνες ο Πρωθυπουργός δολοφονήθηκε από ένα χαρτοπαίκτη επειδή διαφωνούσε με τα περιοριστικά μέτρα κατά της χαρτοπαιξίας, που είχε εξαγγείλει η κυβέρνηση. Αν και ο Δηλιγιάννης δε διέθετε το πολιτικό ανάστημα του Τρικούπη, ήταν ένας έντιμος πολιτικός που δεν έβλαψε τουλάχιστον - με το πέρασμά του από την εξουσία - τον τόπο.